Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-Α.ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Διακήρυξη του περιφερειακού συνδυασμού



Συμπολίτισσες και συμπολίτες



Στη χώρα µας βιώνουµε τις συνέπειες της παγκόσµιας χρηµατοπιστωτικής κρίσης αλλά και της αποτυχηµένης οικονοµικής πολιτικής που ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις την τελευταία εικοσαετία. Δύο χρόνια µετά από το ξέσπασµά της, αναδείχτηκαν τα αδιέξοδα του νεοφιλελεύθερου υποδείγµατος καπιταλιστικής ανάπτυξης. Τα αποτελέσµατά της είναι φανερά: αύξηση των οικονοµικών ανισορροπιών, της ανεργίας, της φτώχειας, και όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισµού.



Ο τρόπος άσκησης της εξουσίας από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάµεις οδήγησε στην απερίφραστη στήριξη της κερδοφορίας του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος και των µεγάλων ολιγοπωλιακών επιχειρήσεων εις βάρος της αγοραστικής δύναµης των εργαζοµένων και της αναπτυξιακής πορείας της ελληνικής οικονοµίας.



Στο βωµό αυτής της κερδοφορίας θυσιάζονται µισθοί, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, και, βεβαίως, πόροι για τους δήµους και τις περιφέρειες. Ο τρόπος άσκησης της εξουσίας από τα κυβερνητικά κόµµατα στην πατρίδα µας, η άκριτη πιστωτική επέκταση που δηµιούργησε µια νέα γενιά υπερχρεωµένων νοικοκυριών και επιχειρήσεων, η έλλειψη αυτόνοµου τρόπου ανάπτυξης των συγκριτικών πλεονεκτηµάτων της οικονοµίας σε συνδυασµό µε την αντι-αναπτυξιακή για τη χώρα µας λειτουργία των κανόνων της ΟΝΕ και του υπερτιµηµένου ευρώ, οδήγησαν σε περαιτέρω πολλαπλασιασµό των αδυναµιών της ελληνικής οικονοµίας και διεύρυναν τις αποκλίσεις µε τις χώρες του βιοµηχανικού Βορρά.



Έχοντας αποτύχει στην πολιτική τους οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάµεις αναζητούν τη σωτηρία του σε υπερεθνικούς θεσµούς στους οποίους κυριαρχεί το διεθνές χρηµατοπιστωτικό κεφάλαιο. Ένα σύστηµα που προωθεί λύσεις που εντείνουν την ύφεση µε το κλείσιµο επιχειρήσεων, την απώλεια θέσεων εργασίας, την εκτόξευση της ανεργίας και ταυτόχρονα προαναγγέλλουν ότι θα έχουµε σύντοµα νέα επεισόδια χρηµατοπιστωτικών κρίσεων.


Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΣΤΟ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ16/02/2010 στο 1:04 πμ
νομιζω οτι μια μορφη για να κρατησουμε στην επικαιροτητα το θεμα της ακτης σκαραμαγκα ειναι να προκηρυξουμε εκθεση φωτογραφιας με θεμα ηλιοβασιλεμα στο σκαραμαγκα .οι φωτογραφιες μπορει να ειναι απο την παραλια ,απο τον προφητη ηλια ,η απο αλλα σημεια πανω απο τον δρομο (εθνικη οδο ).
με συννεφια, με βροχη ,με τρικυμια ,με ηλιο ,με φεγγαρι και οτι αλλο σκεφτουμε .
μπορουμε να κανουμε εκθεση φωτο στην πορεια ,να βγαλουμε μια επιτροπη .να βαλουμε καποια βραβεια
οποιος ενδιαφερεται ας γραψει πανω σε αυτη την ιδεα , ας τηλεφωνησει ,ας στειλει email.
αν στη γραμματεια της κινησης αρεσει η ιδεα ,ας βρει πως μπορουν να δημοσιευονται οι φωτογραφιες .

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

ΑΕΠ μειωση κατα 2.6%........ΣΥΝ/7/

ΤΑ spread 300 εως και 350 μοναδες.ο 14ος μισθος δηθεν δεν αμφισβητειται αλλα την κοινωνια την προετοιμαζουν ....
η ελληνικη οικονομια βουλιαζει(Λαφαζανης),ΒΑΘΙΑ ΥΦΕΣΗ ΜΑς ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΛΟΓΩ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗς ,ΚΟΙΝΩΝΙΚΗς ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗς ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗς

ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ......ΣΥΝ/6/

ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΚΑΡΤΕΛ MΕ ΤΗΝ AEGEAN;
αληθεια που ειναι η νεα δημοκρατια και ο χατζηδακης να υπερασπισθουν τους 4500 εργαζομενους που ηταν να μεταταγουν στο δημοσιο και επισης οι 800 συμβασιουχοι

αγροτες .... ΣΥΝ/4/

ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ;ΕΚΤΟς ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΛΟΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΠΙΑ ΑΦΟΥ ΑΠΟ 25%ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 7%
Η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΞΑΝΑ αγροτικη πιο ειναι το επιπεδο της ερευνας στην ελλαδα ;πιο το επιπεδο της εκπαιδευσης των αγροτων ; και οι νεοι αγροτες τι και καινουργιο εφεραν εκτος απο μια νεα δυναμικη στα μπλοκα ; προτεινουμε ξανα κρατικες παρεμβασεις στην αγροτικη οικονομια ;τι γινεται με τους συνεταιρισμους μπορουν να ξεπερασουν εγγενεις αδυναμιες και να χτυπησουν τους μεσαζοντες ;
τι γινεται στο εξωτερικο και εισαγονται φθηνοτερα αγροτικα προιοντα ;
η μαχη της ποιοτητας μας αφορα και τι γινεται με τα μεταλλαγμενα ;
τι σημαινει η μονο καλλιεργεια πως λειτουργουν τα καρτελ στα αγροτικα και κτηνοτροφικα προιοντα ;
ειναι το αγροτικο ζητημα στο επικεντρο της προσοχης μιας αριστερης οικολογικης αντιληψης για την κοινωνια και την φυση ;ποιες π[ρεπει ναναι οι προτεραιοτητες μας για την διαμορφωση μετωπου που ο αγροτης να μεινει στην παραγωγη με αξιοπρεπεια υπερασπιστης ο ιδιος μια πιο δικαιης οικολογικης εκμεταλευσης της φυσης...

ευρωπαικη αριστερα ΣΥΝ/3/

ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ;
ΕΘΝΟΚΕΝΤΡΙΖΕΤΑΙ;
ΜΗΠΩς ΜΕ ΤΙς ΑΤΕΛΛΟΙΩΤΕς ΣΦΑΛΙΑΡΕς ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ,ΕΠΙΕΙΚΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΧΕΙ ΖΑΛΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗς ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΘΗΣΗ ΤΗΣ;
ΑΡΚΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙς ΓΙΑ ΑΝΑΔΙΑΡΘΩΣΗ ΤΗς ΖΩΝΗς ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥς ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟς;
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙ ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ,ΣΤΟΥς ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥς ΠΑΡΔΕΙΣΟΥς ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ
ΓΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥς ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥς ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗς ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΟΜΟΛΟΓΑ
ΓΙΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΕΝΑ ΣΥΜΦΩΝΟ κοινωνικης αλληλεγγυης,για απασχοληση και καταρτιση οχι στις ελαστικες σχεσεις εργασιας ,φορολογια πολυεθνικων και κερδοσκοπικων κεφαλαιων επανακαθορισμο ρολου ευρωπαικης κεντρικης τραπεζας με στοχο πολιτικες για νεες μορφες πιστωσεων για βιωσιμη αναπτυξη απασχοληση καταρτιση ερευνα και σταθεροτητα των τιμων.
το ερωτημα ειναι ολα τα παραπανω πως θα διεκδικηθουν απο την ιδια την αριστερα ;
μηπως εκτος ολων των αλλων παλιων γνωριμων μορφων η μαχη πρεπει να δοθη ηλεκτρονικα με πρωτη προτεραιοτητα δρασεις σε ευρωπαικο επιπεδο .πχ πικετοφοριες και πορειες εξω απο ολα τα κοινοβουλια σε μη εργασιμη μερα ....ηλεκτρονικο κοινωνικο φορουμ....
με θεμα οχι στην λιτοτητα

ανεργια στην ελλαδα .....ΣΥΝ/2/

Η ΕΣΥΕ ανηγγειλε ποσοστο ανεργιας 10,6% νοεμ.2009
Η ΓΣΕΕΛΕΕΙ ΓΙΑ 16,5%ΚΑΙ 820.000 ανεργους.100.000 το τελευταιο χρονο
1000.000 ανεργοι και 2.500.000 φτωχοι.
τι προτεινει οΣΥΝ
Αλλο μοντελο αναπτυξης .οχι στο συμφωνο σταθεροτητας .οχι στα αντιλαικα μετρα .
ιδιομορφη οικονομικη κατοχη .
ειναι δυνατη η ανορθωση της χωρας με κοινωνικη δικαιοσυνη;
ειναι ρεαλιστικη μια τετοια προταση
οι κοινωνικοι αγωνες θα επιτεινουν την δυνατοτητα για κερδοσκοπικο παιχνιδι;
αναπτυξη με μοχλο δημοσιο τραπεζικο φορεα (αγορα πλειοψηφικου πακετου μετοχων ),
σε ποιους τομεις ,τι θα γινει με την οικοδομη ,τους αγροτες ,τους ελευθεροεπαγγελματιες.
μεχρι τοτε τι χουμε να πουμε και να κανουμε για την κοινωνικη αλληλεγγυη .συγκεκριμενες προτασεις στην κοινωνια για το εργατικο βοηθημα ,για την δραση και προσανατολισμο των δημων σε αυτη την κατευθυνση
απαιτηση αναπτυξης κοινωνικου ρολου ,σε αυτη την κατευθυνση της ατομικης και κοινωνικης πρωτοβουλιας ,του εθελοντισμου με τις καλλιτερες παραδοσεις της αριστερας στην αλληλεγγυη που να στρεφει την φιλανθρωπια θελει δεν θελει σε δρομο αποκαλυψης της ληστρικοτητας των τραπεζων των αγορων και του δικομματισμου.καλουμε την εκκλησια να παρει θεση.η πρωτοβουλια στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ.και στην τοπικη αυτοδιοικηση .
τα φθσικα προσωπα μπορουν πιο ευκολα να παρουν πρωτοβουλιες σε αυτη την κατευθυνση
οι νεοι ,επιτροπες νεων δινουν την μαχη στον αθλητικο χωρο και στο καλλιτεχνικο χωρο
ενα κοινωνικο φορουμ βοηθειας πραχτικης στους ανεργους
κατωτατο επιδομα ευρωπαικου βοηθηματος σε καθε ανεργο απο φορολογια των κερδοφορων επιχειρησεων σε ευρωπαικο επιπεδο.απαλλαγη η μερικη απαλλαγη των επιχειρησεων που τριμερεις επιτροπες βεβαιωνουν οτι κανουν προσληψεις.,ειδικη φορολογια στις μικρες και πολυ μικρες επιχειρησεις που αξιολογοθνται σε 3ετη και πενταετη προγραμματα

πηγαινοντας προς το εκτακτο συνεδριο του ΣΥΝ /1/

Αςασχοληθουμε με τις πολιτικες ,με τις δρασεις ,με τις προτασεις ,με τις προθεσεις ,με τις αναλυσεις .
Ας μεινουμε παγερα αδιαφοροι στις υπερβολες ,στους χαρακτηρισμους,ας δωσουμε σε ολους οχι μια αλλα πολλες ευκαιριες να δωσουν το καλλιτερο εαυτο τους στην κοινη προσπαθεια της κοινωνικης αριστερας να βρει βηματισμο.
ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΗ ,ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ
Ας βρουμε αυτα που μας ενωνουν.Και ειναι πολλα .Δεν ειναι αναγκη να λυθουν ολα τα ζητηματα τωρα .

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Ο Νίκος Μπελογιάννης ως ιστορικός λογοτεχνίας06:31 - Τρί 05/01/2010 , tvxsteam
Στα μπουντρούμια της Ασφάλειας και στις Φυλακές της Κέρκυρας έγραψε το πιο φιλόδοξο έργο του. Το έστω ανολοκλήρωτο «Σχέδιο για μια ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας» κυκλοφόρησε από την «Άγρα». Αναμένεται μέχρι τον Μάρτιο και η μελέτη του «Το ξένο κεφάλειο στην Ελλάδα». Αναδημοσίευση του άρθρου του Βασίλη Καλαμαρά, για την σημερινή «Ελευθεροτυπία».

Δύο βιβλία κατάφερε να γράψει ο Νίκος Μπελογιάννης (1915-1952), από τα οποία μόνο το ένα ολοκλήρωσε, τη μελέτη «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα». Το άλλο, το «Σχέδιο για μια ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Πρώτες μακρινές ρίζες - Προσχέδια - Σημειώσεις» το οποίο ήταν και πιο φιλόδοξο, το άφησε ανολοκλήρωτο.

Κυκλοφορεί, όμως, με διπλή εισαγωγή της Χριστίνας Ντουνιά και της Ελλης Παππά (1920-2009), από τις εκδόσεις «Αγρα». Ο εν λόγω εκδοτικός οίκος, ο οποίος έχει τα πνευματικά δικαιώματα, θα κυκλοφορήσει και το πρώτο βιβλίο του Μπελογιάννη και θα παρουσιάσει και τα δύο έργα στις 30 Μαρτίου, ημερομηνία της εκτέλεσής του -θυμίζουμε ότι τουφεκίστηκε στο στρατόπεδο του Γουδή, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10.

Ο Νίκος Μπελογιάννης έγραψε το «Σχέδιο για μια ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας» περίπου σε μια διετία, υπό αντίξοες συνθήκες. Σχετικά θυμόταν η σύντροφός του Ελλη Παππά: «Ξεκίνησε μέσα στα μπουντρούμια της Ασφάλειας, στους ατέλειωτους μήνες της απομόνωσης, από τη σύλληψή μας ώς την πρώτη δίκη. Το γράψιμό της ολοκληρώθηκε στη Φυλακή της Κέρκυρας, όπου είχε μεταφερθεί ο Νίκος, όταν τέλειωσε η πρώτη δίκη, ώς τη μεταφορά του και πάλι στα απομονωτήρια της Ασφάλειας, τον Γενάρη του '52, για τη δεύτερη δίκη».

Η «Ιστορία» του έχει σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό, αφού ακολουθεί τη μαρξιστική μεθοδολογία για να προσεγγίσει τα λογοτεχνικά έργα. Ξεκινάει από τους ύστερους χρόνους του Βυζαντίου, γιατί, όπως επισημαίνει η Χριστίνα Ντουνιά, «αναζητά τις απαρχές μιας ιστορίας που θέλει να παρακολουθήσει την εξέλιξή της, τις κρίσιμες καμπές, τις περιόδους που την τέμνουν και τις δυνάμεις που συγκρούονται κάθε φορά. Το νήμα που ακολουθεί είναι η ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, αλλά το αντικείμενο της έρευνας είναι η συνάρθρωση λαού, γλώσσας και λογοτεχνίας, που συστήνει την εθνική ενότητα, που συγκροτεί την ιδιαίτερη ταυτότητα και τη συνείδηση του νεοελληνικού έθνους».

Το έργο του Νίκου Μπελογιάννη, ακολουθώντας λίγο πολύ τα βήματα του Κ. Θ. Δημαρά, περνά μέσα από πρόσωπα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, τα οποία συνομίλησαν με τον δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό, και φτάνει στον Παπαδιαμάντη, στον Ψυχάρη, στον Παλαμά. Η πρώτη έκδοση της «Ιστορίας» έγινε με το ψευδώνυμο Μ. Κουλουριώτης, το 1952, με έξοδα της μητέρας Μπελογιάννη. Η δεύτερη έγινε έναν χρόνο μετά, στη Ρουμανία, με πρόλογο του Νίκου Ζαχαριάδη. Η τρίτη έκδοση τυπώθηκε το 1976 με μια παράγραφο του ζαχαριαδικού προλόγου, από τον οίκο «Πορεία».

Το «Ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα» γράφτηκε το 1940, όταν ο Νίκος Μπελογιάννης βρέθηκε φυλακισμένος στην Ακροναυπλία. Σ' αυτό, όπως μας εξηγεί ο γιος του Νίκος, αποτυπώνεται «πώς υποδουλώθηκε η Ελλάδα στο ξένο κεφάλαιο μέσω δανείων του 19ου αιώνα κυρίως επί Χαριλάου Τρικούπη». Τον ιστορικό πρόλογο θα τον υπογράφει ο ιστορικός Γιάννης Αντωνίου. Η χρονολόγηση, η μελέτη, η ανάδειξη και η δημοσίευση του αρχειακού υλικού έγινε από τον Νίκο Μπελογιάννη.

Διασώθηκαν τρία αντίγραφα αυτής της μελέτης. Το ένα βρίσκεται στα αρχεία του ΚΚΕ -το είχε παραδώσει ο ίδιος ο συγγραφέας το 1945 στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» για να το εκδώσει, αλλά δεν τυπώθηκε ποτέ, κάτι που του στοίχισε. Τα άλλα δύο τα είχε σ' ένα μπαούλο ο Πατρινός μεταλλειολόγος Αλέκος Κωνσταντόπουλος και τα παρέδωσε, το 2006, στον Νίκο Μπελογιάννη τον νεότερο. Αρχικά, τον Ιούνιο του 1946, τα είχε εμπιστευτεί ο Νίκος Μπελογιάννης στην πατρινή οικογένεια Βέργου, στο σπίτι της οποίας είχε μείνει για έναν χρόνο. Κι αυτή, από την πλευρά της, τα παρέδωσε στον τελικό αποδέκτη τους, για να τα διασώσει.

Το «Ξένο κεφάλαιο» είχε κυκλοφορήσει σε «πειρατική» έκδοση το 1998 από το εκδοτικό τμήμα του ΚΚΕ, τη «Σύγχρονη Εποχή», με αφορμή την επέτειο των ογδοντάχρονων του ΚΚΕ. «Η επιλογή ήταν ευθυγραμμισμένη με την αρχή του υπαρκτού σοσιαλισμού ότι οι νεκροί ανήκουν στο Κόμμα», είναι το χθεσινό σχόλιο με νόημα του Νίκου Μπελογιάννη. *

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Μετάβαση στο περιεχόμενο. | Μετάβαση στην πλοήγηση
ΤμήματαΑρχική Σελίδα Πρόγραμμα Εκπομπές Ταυτότητα Προσωπικά εργαλείαΒρίσκεστε εδώ: Αρχική Σελίδα → «Πρόβλημα και με τους συνδικαλιστές της Αστυνομίας»
Info
«Πρόβλημα και με τους συνδικαλιστές της Αστυνομίας»
Ο πρόεδρος της ΠΟΑΣΥ Χρήστος Φωτόπουλος μιλά στο Κόκκινο για τα νέα κρούσματα βίας εις βάρος μεταναστών, ενώ αποκαλύπτει πως ακόμα και στο χώρο των συνδικαλιστών της Αστυνομίας υπάρχουν κρούσματα υπόθαλψης τέτοιων συμπεριφορών.

Στο ίδιο ηχητικό ακούστε τον εκπρόσωπο της Κίνησης "Απελάστε τον Ρατσισμό" Θανάση Κούρκουλα για τις νέες καταγγελίες σχετικά με το Α.Τ. Ακροπόλεως αλλά και για τα "σκοτεινά" σημεία του νέου Νόμου για την απόδοση ιθαγένειας και δικαιώματος ψήφου στους μετανάστες.

Συνέντευξη στον Γιώργο Ανανδρανιστάκη και τον Βαγγέλη Χερουβείμ.


16:38 (mm:ss) 7.6 MB
Νέα Απόψεις Πολιτισμός Greenlife Ιστορία Χιούμορ Webtv Ελλάδα Κόσμος Sci-Tech Αθλητικά Ίντερνετ ΜΜΕ Καλά νέα Ομάδα TVXS Συνεργάτες Έγραψαν Είπαν Μέλη Χώρις Σύνορα Σινεμά Φώτο Θέατρο Μουσική Πορτρέτα Υγεία Περιβάλλον Διατροφή Κλιματική Αλλαγή Σαν σήμερα Ένα βίντεο, μια ιστορία Πρόσωπα Σκίτσα Κινούμενα σχέδια Βίντεο Κείμενα Εκπομπές Ντοκιμαντέρ Ταινίες Live Video News είσοδοςΌνομα χρήστη: *

Συνθηματικό: *


Δημιουργία νέου λογαριασμού

Ανάκτηση του συνθηματικού

αναζήτηση
: Mετανάστες: «συνταγματικό τόξο» για την Ελλάδα, του Νικου Κ. Αλιβιζατου08:51 - Δευ 04/01/2010 , tvxsteam
«Σε λιγότερο από έξι χρόνια, η Γερμανία κατέστρεψε τις ηθικές δομές του δυτικού κόσμου, διαπράττοντας εγκλήματα που κανένας δεν μπορούσε να διανοηθεί· όσο για τους νικητές, μετέτρεψαν σε στάχτη τα μνημεία ενός χιλιόχρονου γερμανικού πολιτισμού. (...) Τα ανωτέρω δύο τραύματα εξηγούν γιατί οι αναμνήσεις του τελευταίου πολέμου είναι τόσο επώδυνες (...)».
ΧΑΝΑ ΑΡΕΝΤ (1950)

Με το ανωτέρω απόσπασμα από συνέντευξη της μεγάλης Αμερικανίδας φιλοσόφου κλείνει το πρώτο κεφάλαιο της «Ιστορίας της Ευρώπης και του κόσμου από το 1945», που συνέγραψαν από κοινού Γάλλοι και Γερμανοί εκπαιδευτικοί για τη Γ΄ τάξη του λυκείου των σχολείων τους (εκδ. Klett & Nathan, 2006, σ. 15). Ξεκινώντας από αυτό τo χωρίο, οι μαθητές των δύο χωρών - «προαιώνιων εχθρών» στην Ευρώπη μέχρι πρότινος- καλούνται σήμερα να απαντήσουν στο ερώτημα: «Ποια ήταν η ιδιαιτερότητα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου;».

Το βιβλίο αυτό μού το θύμισαν δύο περιστατικά ακραίας πολιτικής συμπεριφοράς της πρόσφατης επικαιρότητάς μας: από τη μια, η οξύτατη επίθεση που δέχθηκε η καθηγήτρια Θάλεια Δραγώνα, μετά τον διορισμό της ως ειδικής γραμματέως στο υπουργείο Παιδείας. Και, από την άλλη, οι αντιδράσεις που προκάλεσε το νομοσχέδιο, που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Εσωτερικών, για την πολιτογράφηση και τα δικαιώματα των μεταναστών.

Αξίζει να θυμίσει κανείς πολύ επιγραμματικά τα γεγονότα:

Η μεν κ. Δραγώνα δεν επικρίθηκε για κάποια απόφαση που πήρε η ίδια ή το υπουργείο Παιδείας, ούτε καν για κάποια εξαγγελία. Κατηγορήθηκε αναδρομικά για απόψεις που είχε διατυπώσει σε συλλογικό επιστημονικό βιβλίο, που κυκλοφόρησε πριν από αρκετά χρόνια, για τον εθνοκεντρισμό στην εκπαίδευση («Τι είν' η πατρίδα μας;», Αθήνα, εκδ. Αλεξάνδρεια, 1997). Αν ο κ. Γ. Καρατζαφέρης και οι βουλευτές του (ή, τουλάχιστον, ο εξ αυτών «διανοούμενος») είχαν μπει στον κόπο να ελέγξουν τις παραπομπές που έκαναν στο έργο της κ. Δραγώνα από φυλλάδιο μιας ένωσης αποστράτων, θα διαπίστωναν ότι πρόκειται για κλασική περίπτωση παραποίησης κειμένου και διαστρέβλωσης νοήματος.

Για παράδειγμα, πουθενά η κ. Δραγώνα δεν χαρακτηρίζει «ρατσιστή» όποιον αποσιωπά τη σημασία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επισημαίνει απλώς -χωρίς μάλιστα να κάνει κανένα δικό της σχόλιο- αποσιωπήσεις σημαντικών γεγονότων από την ιστορία αυτής της χώρας στα ελληνικά σχολικά εγχειρίδια (όπως άλλωστε και της παρουσίας των Eβραίων και άλλων αλλόθρησκων ομάδων στη νεότερη ελληνική ιστορία).

Οσο για το νομοσχέδιο του κ. Ραγκούση, ο προσεκτικός αναγνώστης, αν ενδιαφερόταν για την ουσία και όχι μόνο για εντυπώσεις, θα διαπίστωνε πολύ εύκολα ότι περιέχει τόσες ασφαλιστικές δικλίδες για την αποτροπή καταχρήσεων, που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ακόμη και άτολμο.

Σε ό, τι αφορά, ειδικότερα, την ιθαγένεια των παιδιών μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα (β΄ γενιά μεταναστών), η προβλεπόμενη προϋπόθεση ότι ο ένας τουλάχιστον από τους γονείς θα πρέπει να κατοικεί νόμιμα στη χώρα «επί πέντε συνεχή έτη» (ή το παιδί να έχει παρακολουθήσει 3 ή 6 χρόνια τουλάχιστον σε ελληνικό σχολείο), περιορίζει πολύ την πιθανότητα καταστρατηγήσεων. Το ίδιο και η 5ετής νόμιμη διαμονή στην Ελλάδα, που προβλέπεται ως προϋπόθεση για την υποβολή της αίτησης πολιτογράφησης από ενηλίκους. Εξαιρετικά αυστηρές εξάλλου είναι και οι προϋποθέσεις για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος των μεταναστών στις δημοτικές και μόνον εκλογές. Σε αυτές, υπενθυμίζεται ότι ούτως ή άλλως από ετών ψηφίζουν και οι κοινοτικοί αλλοδαποί αν το επιθυμούν, δηλαδή σήμερα οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι που κατοικούν στη χώρα μας.

Οσο για την ένσταση ότι περιορίζει τάχα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας η εισαγόμενη υποχρέωση της διοίκησης να αιτιολογεί τις αρνητικές αποφάσεις της σε αιτήσεις πολιτογράφησης, μόνον απορία προκαλεί. Διότι την αιτιολογία αυτή επιβάλλει η στοιχειώδης συνέπεια προς την αρχή του κράτους δικαίου, την οποία η ΕΣΔΑ κατοχυρώνει σήμερα για όλους (και όχι μόνο για τους ημεδαπούς). Αξίζει να σημειωθεί ότι η Γαλλία, χώρα εκ παραδόσεως διστακτική σε τέτοιου είδους ζητήματα, καθιέρωσε την υποχρεωτική αιτιολογία από το 1993.

Είναι λοιπόν φανερό ότι η πολεμική που ασκήθηκε στα ανωτέρω δύο θέματα απέβλεπε περισσότερο στη δημιουργία εντυπώσεων παρά στο να αναδείξει υπαρκτές διαφωνίες και ατέλειες.

Σε ό, τι με αφορά, αν οι επιθέσεις αυτές προέρχονταν αποκλειστικά από την άκρα δεξιά, θα αδιαφορούσα: διότι από παλιά ο χώρος αυτός, όταν δεν δέρνει τους αντιπάλους του, έχει αναγάγει το ψέμα σε συνήθη μέθοδο και τη διαβολή σε καθημερινή πρακτική. Αποβλέποντας στη σπίλωση και την κατασυκοφάντηση, αδιαφορεί για τα επιχειρήματα.

Το ίδιο ισχύει και για ορισμένα έντυπα, τα οποία, αν και αυτοκατατάσσονται στον λεγόμενο «προοδευτικό χώρο», δεν ορρωδούν σε χυδαιότητα για να πουλήσουν λίγο περισσότερα φύλλα. Με τους κοινούς συκοφάντες, λοιπόν, δεν μπορεί να υπάρξει συζήτηση.

Με απασχολεί, απεναντίας η σύμπλευση με τις ανωτέρω αντιλήψεις ορισμένων πολιτικών -δυστυχώς όχι μόνον της συντηρητικής παράταξης- οι οποίοι, για πρόσκαιρο πολιτικό κέρδος, ενδίδουν σε επικίνδυνες θέσεις για το έθνος, τη φυλή και την «καθαρότητα» των Ελλήνων, θέσεις που θυμίζουν τις πιο σκοτεινές σελίδες της νεότερης ιστορίας μας. Ο λόγος των πολιτικών αυτών, όταν δεν είναι μισαλλόδοξος, θυμίζει την περίφημη αποστροφή του Γ. Παπαδόπουλου προς τους Ευρωπαίους, ότι «όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, εσείς μαζεύατε βελανίδια!».

Στην πολυπολιτισμική Ευρώπη του ανοίγματος προς τον έξω κόσμο, τέτοιου είδους επιχειρήματα θεωρούνται φαιδρά ακόμη και στους συντηρητικούς κύκλους. Για τους μετανάστες και την ένταξή τους στις κοινωνίες τους, πολιτικοί όπως ο Σαρκοζί και η Μέρκελ δεν ενδίδουν σε ιδεολογήματα, αλλά συζητούν επί της ουσίας. Το ίδιο και τα κεντροδεξιά κόμματα σε χώρες όπως η Πορτογαλία, η Σουηδία, η Φινλανδία, ακόμη και το συντηρητικό Λουξεμβούργο που, τα τελευταία χρόνια, μεταρρύθμισαν ριζικά το δίκαιο της ιθαγένειάς τους. Ας διδαχθεί από τις εμπειρίες τους ο κ. Αντ. Σαμαράς.

«Ομως», θα αντέτειναν πιθανόν οι εγχώριοι ξενόφοβοι, «η Ελλάδα δεν είναι σαν το Βέλγιο ή την Ολλανδία. Εχει εκκρεμή εθνικά θέματα. Μόνον αφελείς και ανιστόρητοι υποστηρίζουν απόψεις σαν τις δικές σας».

Δεν υποτιμώ τις εθνικές ιδιαιτερότητες. Πιστεύω, εν τούτοις, ότι τριάντα χρόνια μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ενωμένη Ευρώπη, αυτά που ενώνουν τη χώρα μας με τις χώρες του ευρωπαϊκού πυρήνα είναι πολύ περισσότερα από αυτά που τη χωρίζουν. Και ότι, εν πάση περιπτώσει, δεν δικαιολογούν τόσο σοβαρές αποκλίσεις από τις θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου.

Το 1945, όταν απελευθερώθηκε η Ιταλία, τα κόμματα της εθνικής αντίστασης που μετείχαν στην πρώτη κυβέρνηση της απελευθέρωσης και που ψήφισαν το 1947 το Σύνταγμα της χώρας, συγκρότησαν στην πράξη αυτό που επικράτησε να ονομάζεται «συνταγματικό τόξο» («arco costituzionale»). Ξεπερνώντας για τα «βασικά» τη διάκριση Δεξιάς και Αριστεράς, θέλησαν έτσι να δείξουν ότι είναι αποφασισμένα να απομονώσουν τον φασισμό, τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία που αυτός εξέφραζε.

Μήπως ήρθε η ώρα να συγκροτηθεί και στη χώρα μας ένα «συνταγματικό τόξο» για την Ελλάδα του αύριο, για την Ελλάδα του κράτους δικαίου, στην υπό διαμόρφωση ενωμένη Ευρώπη;

* Ο κ. Ν. Κ. Αλιβιζάτος είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Το άρθρο δημοσιεύευται στην Καθημερίνη

Βαθμολογία: 4
Η ψήφος σας: Κανένα Μέσος Όρος: 4 (4 ψήφοι)

Περιοδικό Γαλέρα - Αρχικά και Ενδιαφέροντα

Περιοδικό Γαλέρα - Αρχικά και Ενδιαφέροντα
rss feeds Τρίτη
5 Ιανουαρίου 2010ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΓΝΩΜΗ ΕΝΘΕΤΑ ΟΔΗΓΟΙ ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ BLOG Aναζήτηση Aρχική Απόψεις ΣΤΗΛΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ Του Αντώνη Μανιτάκη: Ρεαλιστική ελπίδα Του Αντώνη Μανιτάκη: Ρεαλιστική ελπίδα
webadmin
Ημερομηνία δημοσίευσης: 03/01/2010
Χρονιάρα μέρα σαν τη σημερινή μόνον ευχές της πάνε. Ευχές και λόγια ζεστά, ελπιδοφόρα για τη χρονιά που αρχίζει και τις μέρες που έρχονται. Τα έχουμε ανάγκη όλοι μας, νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, κατέχοντες και μη κατέχοντες, προνομιούχοι και κατατρεγμένοι. Γιατί μπορεί μεν η κρίση να κτυπά, βασικά και κύρια, τους αδύναμους και τους παραμελημένους, τους άνεργους και τους νέους. Την αισθάνονται όμως όλοι. Ακόμη και οι βολεμένοι, διότι έχει δηλητηριάσει ολόκληρη την κοινωνία. Δεν πρόκειται άλλωστε για κρίση μόνον οικονομική αλλά και οικολογική. Δεν περιορίζεται στα εθνικά σύνορα, είναι παγκόσμια. Είναι εθνική, επειδή είναι παγκόσμια.

Πρόκειται για κρίση γενικευμένη, που έχει και θα έχει τεράστιες κοινωνικές επιπτώσεις και επιφέρει μια βαθύτατη ηθικοπολιτική αναστάτωση. Άλλωστε γίνεται αισθητή ακόμη και από τις ριζικές αλλαγές που επιβάλλει, καταναγκαστικά, στον τρόπο της ατομικής και οικογενειακής μας ζωής, στον τρόπο της συμπεριφοράς και της συμβίωσής μας, στον κώδικα των αξιών μας, στον τρόπο που σκεπτόμαστε και αποφασίζουμε.

Τα πάντα βρίσκονται σε κρίση, ίσως γιατί βρισκόμαστε σε μια μεταβατική ιστορική περίοδο, όπου ένας παλιός κόσμος καταρρέει κραυγαλέα και ένας καινούργιος δεν μπορεί ακόμη να γεννηθεί και βογκάει. Ό,τι και νάναι, ό,τι και αν συμβαίνει γύρω μας, είτε το ξέρουμε και το εξηγούμε είτε δεν το ξέρουμε και δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε, γεγονός παραμένει ότι τα πάντα γύρω μας αλλάζουν ή δείχνουν να αλλάζουν ή ζητάμε να αλλάξουν ή ακόμη νομίζουμε ότι αλλάζουν, ενώ τίποτε δεν αλλάζει ουσιαστικά αφού κατά βάθος όλα τα ίδια μένουνε και ίσως και να χειροτερεύουν.

Όποια εκδοχή, όμως, και αν πάρουμε των γεγονότων, ένα είναι σίγουρο, ότι τόσο η ζωή μας, όσο και των άλλων, η δική μας μαζί με τη ζωή των άλλων, συνεχίζεται. Και όλοι μας πρέπει να ζήσουμε με την ελπίδα ότι όχι μόνον θα επιβιώσουμε, αλλά και ότι θα δούμε και μέρες καλύτερες. Την ελπίδα αυτή για ένα καλύτερο μέλλον την αξίζουν όλοι. Τη δικαιούνται, όμως, ίσως λίγο περισσότερο από τους άλλους, αυτοί που μια ζωή πιστεύουν, ονειρεύονται, επιθμούν και αγωνίζονται ότι ένας άλλος κόσμος, διαφορετικός από αυτόν που ζούμε τώρα, είναι εφικτός: ένας κόσμος πιο βιώσιμος, πιο δίκαιος, πιο ελεύθερος, πιο δημιουργικός και, κυρίως, πιο χαρούμενος.

Και η ελπίδα ενός άλλου κόσμου, όσο σκυθρωπή και αν φαντάζει, μπορεί να γίνει δύναμη κινητήρια, ανατρεπτική και δημιουργική μαζί, όταν την ενστερνιστούν και πιστέψουν σε αυτήν όλοι όσοι έχουν την ανάγκη της και είναι αυτοί πολλοί, είναι οι περισσότεροι.

Μα πιο πολύ όμως από όλους οφείλουν να την ενστερνιστούν και να τη διαδίδουν οι πολιτικοί ταγοί της, αυτοί που έχουν αναλάβει την ευθύνη να μιλούν στο όνομά της, να τη διαχειρίζονται και να την εκφράζουν δημόσια.
Γιατί, δυστυχώς, εμείς οι άλλοι, που δεν έχουμε αναλάβει πολιτικές ευθύνες, έχουμε μάθει να τα περιμένουμε όλα από τους «ηγέτες» μας, από αυτούς που κατʼ επάγγελμα προσωποποιούν τις πολιτικές ελπίδες μας. Ακόμη και όταν με την ανόητη και βλακώδη ή ανεπαρκή πολιτική συμπεριφορά τους μας απογοητεύουν.

Εμείς όμως εκεί, εξακολουθούμε να ελπίζουμε και να ευχόμαστε να αλλάξουν μυαλά και λόγο, για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τον κόσμο που αλλάζει, αν πράγματι επιθυμούν και αγωνίζονται να συμβάλουν στην ουσιαστική αλλαγή του. Η ελπίδα ενός άλλου κόσμου έχει, πρώτα, ανάγκη από έναν άλλο πολιτικό λόγο, ρεαλιστικά ελπιδοφόρο. Που να πατά στη γη, να αρχίζει από τα καθημερινά και τα συγκεκριμένα, από την ανεργία και τη μιζέρια, από την ανασφάλεια και την ποιότητα της ζωής μας, και να πηγαίνει στα μεγάλα και σημαντικά, στην κλιματική αλλαγή και την παγκόσμια πιστωτική κρίση, στην αλληλεγγύη των λαών και την ειρήνη, κοιτώντας συνεχώς μακριά και ψηλά εκεί στον ουρανό.

Ενός λόγου που θα είναι πρώτα οικουμενικός, θα αγκαλιάζει όλον τον κόσμο, θα αφορά τους πάντες, έστω και αν αφορμάται από τους κατατρεγμένους. Το κομμουνιστικό μανιφέστο γράφτηκε για την ανθρωπότητα ολόκληρη, έστω και αν θεωρούσε ως πρωτεργάτη της επερχόμενης επανάστασης το προλεταριάτο, με προορισμό όμως οικουμενικό. Δεν είναι, πάντως, ελπιδοφόρος ούτε ριζοσπαστικός ο λόγος ο συντεχνιακός, της συγκυρίας, ο λόγος των μερικών συμφερόντων, ο αποσπασματικός.

Δεν είναι ελπιδοφόρος ο λόγος που εξαντλείται στην καταγγελία, στην προφητεία καταστροφών και δεινών για τους εργαζόμενους. Αυτός είναι λόγος Κασσάνδρας, μαύρος και άραχνος, που τρομάζει και απωθεί. Είναι λόγος της συντήρησης και της απογοήτευσης, λόγος φτωχός και ανιστόρητος, που τελικά, χωρίς να το θέλει, διαιωνίζει ως αναπότρεπτο το υπάρχον, αφού δεν δείχνει την ανατροπή του.

Ο ελπιδοφόρος πολιτικός λόγος, που θέλει να ονομάζεται αριστερός και να καμαρώνει ως τέτοιος, αναζητά και διαμορφώνει προτάσεις και λύσεις εφικτές, που μπορεί να αρχίσουν να εφαρμόζονται από αύριο και θα μπορούσαν να συναντήσουν τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, που έχουν χαρακτήρα ριζοσπαστικό και εντάσσονται σε ένα πρόγραμμα μακράς πνοής και ριζικών αλλαγών.

Οι καιροί είναι εξαιρετικά δύσκολοι και δεν σηκώνουν λόγους μεγαλόστομους, μονοσήμαντους και αναντίστοιχους με το πολιτικό ανάστημα αυτών που τους εκφέρουν. Ελπιδοφόρος είναι ο λόγος ο πολιτικά ταπεινός. Η πολιτική οίηση εκτρέφει λόγο αναξιόπιστο και απωθεί, δεν πείθει, απογοητεύει. Σε αυτήν την πράγματι τραγική συγκυρία που μας ώθησαν οι νεοφιλελεύθερες συνταγές, απαιτείται περίσκεψη και πολλή συζήτηση για να βρεθούν λύσεις διεξόδου με προοπτική, αφού από την κρίση δεν εξαιρείται ούτε η σοσιαλιστική σκέψη. Και η σοσιαλιστική προοπτική δεν διαγράφεται, ούτε καν συζητείται.

Ελπιδοφόρος είναι ο λόγος που έχει συνείδηση της κρισιμότητας των καιρών, καθώς και της δικής του αδυναμίας να διατυπώσει, από πάνω, από τους γραφειοκράτες του κόμματος, μαγικές συνταγές για την κρίση. Αυτός που δηλώνει ότι αναζητά και επεξεργάζεται συλλογικά λύσεις, λύσεις βιώσιμες και οικολογικές, λύσεις κοινωνικά δίκαιες, για την κοινωνία ολόκληρη και τον κόσμο, για τις σημερινές και τις αυριανές γενεές.

Ας ευχηθούμε ολόψυχα όλοι μας στη δική μας αριστερά, για το νέο έτος, έναν ρεαλιστικά ελπιδοφόρο, κοινωνικά αλληλέγγυο και εμψυχωτικό πολιτικό λόγο. Διότι, για όλα, τα επίγεια και τα ουράνια, «Εν αρχή ην ο Λόγος».
Η χρονιά του Μαύρου Τρόμου

Υπάρχει μια κατηγορία ειδήσεων που οι δημοσιογραφικοί απολογισμοί του 2009 παρέλειψαν εντελώς. Οχι επειδή στερείται "θεαματικότητας", αλλά επειδή η εξαφάνισή της βολεύει με το παραπάνω τα κυρίαρχα στερεότυπα περί δημόσιας τάξης.

Εκτός από χρονιά οικονομικής κρίσης, το 2009 υπήρξε για τα ΜΜΕ και η κατεξοχήν «χρονιά της (πολιτικής) βίας».

Μπήκε στη σκιά της νεανικής εξέγερσης του Δεκέμβρη, με μια πρωτοχρονιάτικη Αθήνα πλημμυρισμένη από ασφαλίτες λόγω του φόβου επανάληψης των «επεισοδίων» γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλατείας Συντάγματος. Συνέχισε με το επικοινωνιακό ξεσάλωμα περί «κατάρρευσης της τάξης», «γενικευμένης ανασφάλειας», «μεταναστευτικής απειλής» κι «αναβίωσης της τρομοκρατίας», για να καταλήξει στην πανηγυρική νομιμοποίηση της ακροδεξιάς ατζέντας μετά τις ευρωεκλογές του Ιούνη.

Κατάληξη λίγο-πολύ αναμενόμενη, άλλωστε, αφού από τα κανάλια σαν «βία» εκλαμβάνεται κυρίως ό,τι έχει αντικαθεστωτικό πρόσημο ή δεν ταυτίζεται με τις κυρίαρχες ελληνοχριστιανικές αξίες. Ενα ολιγόλεπτο σπάσιμο βιτρινών στο Κολωνάκι παρουσιάστηκε έτσι σχεδόν σαν κήρυξη πολέμου, την ίδια στιγμή που βομβιστικές επιθέσεις και η (απείρως πιο επικίνδυνη για το κράτος δικαίου) ενεργός συνεργασία των σωμάτων ασφαλείας με ένοπλες ναζιστικές συμμορίες περνούσαν στα «ψιλά», σαν γεγονότα άνευ σημασίας.

Γιατί το 2009 αποτέλεσε ορόσημο και από αυτή την άποψη: η ακροδεξιά, φασιστική και ρατσιστική βία σημείωσε μέσα στη χρονιά μια αξιοσημείωτη κλιμάκωση, περνώντας από τις διάχυτες βιαιότητες και τα σποραδικά μαχαιρώματα προηγούμενων εποχών σε οργανωμένες επιθέσεις με στρατιωτικές χειροβομβίδες κι αυτοσχέδιους εκρηκτικούς ή εμπρηστικούς μηχανισμούς κατά του πολύμορφου «εσωτερικού εχθρού».

Για πρώτη μάλιστα φορά, μετά το 1974, η συντεταγμένη κρατική εξουσία και τα καθωσπρέπει ΜΜΕ έδειξαν όχι μόνο να ανέχονται αλλά και να υποθάλπουν συνειδητά αυτό το κύμα της «μαύρης βίας», στις «ηπιότερες» τουλάχιστον εκδοχές του, ως απάντηση στην κρίση νομιμοποίησης και στην απώλεια ελέγχου του «πεζοδρομίου» κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη. Το ανοιχτό πατρονάρισμα των ρατσιστικών «επιτροπών κατοίκων» και των χρυσαυγιτών «συμπαραστατών» τους από την ηγεσία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, με αποκορύφωμα την εμφάνιση ένοπλων παρακρατικών συμμοριών με λοστούς και μολότοφ (!) στο πλευρό των ΜΑΤ, ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου αυτού του ευρύτερου μετασχηματισμού.

Σε αντίθεση προς την «αριστερή» κι «αντιεξουσιαστική» βία, που μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου παρουσιάζει μια σχετική ύφεση, η «μαύρη» βία εμφανίζει αντίθετα σαφείς τάσεις πύκνωσης τους τελευταίους μήνες – με πέρασμα, μάλιστα, από τις «μαζικές» σε όλο και περισσότερες «αντάρτικες» ενέργειες.

Αγνωστο αν αυτό οφείλεται σε αυτονόμηση κάποιων μηχανισμών μετά την τελευταία πολιτική αλλαγή ή στην αυξανόμενη αίσθηση ασυλίας που προσδίδει στους δράστες το ακαταδίωκτο. Οπως επίσης αγνοούμε κατά πόσον αυτοί οι τελευταίοι έχουν εμπνευστεί από το γνωστό βιβλίο του εκπροσώπου Τύπου του κ. Μεϊμαράκη στο ΥΠΕΘΑ. Βιβλίο που αναδείχθηκε σε μπεστ σέλερ της ακροδεξιάς την τελευταία τριετία και το οποίο, υπενθυμίζουμε, ευαγγελίζεται την ανάληψη ένοπλης τρομοκρατικής «αντίστασης» απ’ τους «εθνικιστές» σε περίπτωση εκλογικής επιτυχίας της κεντροαριστεράς, ως ένα πρώτο βήμα για την ανατροπή των «εθνομηδενιστών» με στρατιωτικό πραξικόπημα (βλ. αναλυτικά τον «Ιό» της 2.11.08).

Το βέβαιο είναι πάντως ότι ο ίδιος ο κ. Χρυσοχοΐδης, που κατά τις πρώτες μέρες της νέας υπουργίας του επιδιδόταν σε λεονταρισμούς απειλώντας όσους υφισταμένους του «σχετίζονται» με τους χρυσαυγίτες, τώρα πιά περιορίζεται απλώς σε «διαπιστώσεις» και (αυτοεκπληρούμενες;) προφητείες: «Σε λίγο θα έχουμε και ακροδεξιά τρομοκρατικά φαινόμενα από ομάδες που εμφανίζονται σιγά σιγά και δεν τις ξέρουμε ακόμα» («Το Βήμα» 13.12.09).

Ο κατάλογος που ακολουθεί περιλαμβάνει τις γνωστότερες (κι εν πολλοίς τις σημαντικότερες) από τις βίαιες ενέργειες ακροδεξιάς και ρατσιστικής τρομοκρατίας που πραγματοποιήθηκαν (κι έγιναν γνωστές) μέσα στο 2009. Δεν είναι εξαντλητικός, για τον πολύ απλό λόγο ότι ένα μεγάλο μέρος των βιαιοπραγιών «χαμηλής έντασης», ιδίως αυτών που στρέφονται ενάντια στις πιο ανυπεράσπιστες κατηγορίες μεταναστών, δύσκολα -ή μόνο κατά τύχη- έρχονται στο φως.

Η παράθεση των συμβάντων με ημερολογιακή σειρά αποτυπώνει πάντως αρκετά καθαρά την αυξανόμενη προσφυγή της ακροδεξιάς σε μορφές πολιτικής τρομοκρατίας, με στόχο τον «εσωτερικό εχθρό» και δη το κίνημα της ελευθεριακής νεολαίας (στέκια, καταλήψεις στέγης, ραδιοσταθμοί). Αξιοσημείωτη είναι επίσης η πύκνωση των επιθέσεων σε επαρχιακές πόλεις όπως τα Χανιά, την οποία τοπικοί παρατηρητές αποδίδουν στον ανταγωνισμό τοπικών ακροδεξιών συμμοριών για τον έλεγχο του "χώρου".

17 Ιανουαρίου: Επίθεση κρανοφόρων μελών του ακροδεξιού Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου με παλούκια και πέτρες στην Ιατρική Σχολή Λάρισας, εναντίον διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για τη δίωξη των συλληφθέντων του Δεκεμβρίου με τον «αντιτρομοκρατικό». Επέμβαση των ΜΑΤ για την προστασία των επιδρομέων. Η Τ.Ο. του ΠΑΣΟΚ καταδικάζει την «προβοκάτσια ακροδεξιών στοιχείων που προσπάθησαν να δυναμιτίσουν την κατάσταση», ενώ ο ΠΕΣ υπερασπίζεται δημόσια την ενέργειά του διακηρύσσοντας πως «η ερυθρά τρομοκρατία δεν θα περάσει».

21 Ιανουαρίου: Ενέδρα ακροδεξιών έξω από την κατάληψη «Αντί-Info Cafe», στην πλατεία Γαρδένιας στου Ζωγράφου, κατά τη διάρκεια ρεμπέτικης βραδιάς. Απόκρουσή τους, με σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι ενός απ’ τους οργανωτές της εκδήλωσης.

21 Ιανουαρίου: Φωτιά στον προσφυγικό καταυλισμό των Αφγανών στην Πάτρα (καταστροφή περίπου 40 παραπηγμάτων και του σχολείου-ιατρείου). Στο σημείο εκδήλωσης της πυρκαγιάς βρέθηκαν γκαζάκια, ενώ περίοικοι παρότρυναν τους πυροσβέστες να μην τη σβήσουν.

28 Ιανουαρίου: Ρατσιστική επιδρομή 7 ατόμων σε σπίτι Πακιστανών στη Νίκαια. Ξυλοδαρμός των ενοίκων, αρπαγή χρημάτων και των διαβατηρίων τους.

24 Φεβρουαρίου: Δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδα εναντίον του Στεκιού Μεταναστών και των γραφείων του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, στην οδό Τσαμαδού στα Εξάρχεια. Η χειροβομβίδα ρίχτηκε στο παράθυρο του στεκιού στις 10 μ.μ., κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για τους αντιρρησίες συνείδησης, αλλά δεν πέρασε το διπλό τζάμι κι εξερράγη στο δρόμο, προκαλώντας ζημιές σε διπλανά κτίρια. Καταδίωξη του δράστη από περιοίκους αλλά διαφυγή του με ΙΧ που τον περίμενε σε γειτονικό δρόμο. «Θάψιμο» του γεγονότος από τα ΜΜΕ με την ενεργό συμμετοχή «αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ», που προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις με διάφορα ευφάνταστα σενάρια.

1-5 Μαρτίου: Τρεις διαδοχικές ρατσιστικές επιθέσεις από ομάδα 10-15 φασιστών κατά ανύποπτων Πακιστανών σε δρόμους του Αιγάλεω, με αποτέλεσμα 4 τραυματίες (οι δυο σοβαρά) και τρεις τουλάχιστον ληστείες σε βάρος μεταναστών.

29 Μαρτίου: Ενέδρα τριών μελών της Οργάνωσης Εθνικιστών Ρεθύμνου (ΟΕΡ) στο φοιτητή Γιώργο Μωραϊτη, συνδικαλιστή της αριστερής παράταξης ΕΑΑΚ, και σοβαρός τραυματισμός του. Με καθυστέρηση κάμποσων ημερών, η ναζιστική οργάνωση «αποποιείται» την ευθύνη για «το θλιβερό περιστατικό», κάνοντας λόγο για «προβοκάτσια»: «Ανόητοι, ανιστόρητοι, ανθέλληνες, χωρίς αρχές, ιδανικά, ηθική και πιστεύω, ξενοκίνητοι υπηρέτες ύπουλων και ανθελληνικών σχεδίων, μας πετάξατε το ‘τυρί’ αλλά εμείς είδαμε τη φάκα, είμαστε παρόντες εκεί που πρέπει και όταν πρέπει».

2 Απριλίου: Νυχτερινή επιδρομή ακροδεξιών στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «ΠΡΟΚΑΤ 35» στο Πανεπιστήμιο Πάτρας. Υλικές φθορές κι «υπογραφή» των επιδρομέων με εθνικιστικά συνθήματα.

23 Απριλίου: Εκπρόσωποι της πακιστανικής κοινότητας Αθήνας καταγγέλλουν σε συνέντευξη Τύπου πάνω από 30 επιθέσεις εναντίον ομοεθνών τους μεταναστών από δυο μηχανοκίνητες ρατσιστικές συμμορίες μέσα στο τελευταίο 15νθήμερο (Ν. Ιωνία, Καλογρέζα, Γαλάτσι, Περισσός, Ηράκλειο), με τουλάχιστον 19 τραυματίες.

8-9 Μαΐου: Κινητοποίηση της «Χρυσής Αυγής» στην Καλαμάτα, εναντίον επετειακής εκδήλωσης της τοπικής αντιεξουσιαστικής κίνησης «Αλάνια του Νέδοντα» για την πολύνεκρη ιστορική απεργία του 1934. Επίθεση εναντίον ζευγαριού αντιεξουσιαστών σε ουζερί της πόλης, σοβαρός τραυματισμός τους και ξυλοδαρμός σερβιτόρου που επιχείρησε να παρέμβει (8.5). Επιδρομή των χρυσαυγιτών στο σιδηροδρομικό σταθμό σε αναζήτηση «αναρχικών», επιθέσεις σε εργαζομένους του ΟΣΕ και τραυματισμός 2 μεταναστών, χωρίς την παραμικρή αντίδραση της ΕΛ.ΑΣ. (9.5).

9 Μαΐου: Επίθεση εκατό περίπου κρανοφόρων χρυσαυγιτών με ασπίδες, ρόπαλα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης (απ’ αυτές που διαθέτει η ΕΛ.ΑΣ.), υπό την κάλυψη και προστασία διμοιριών των ΜΑΤ, εναντίον των ασιατών προσφύγων που στεγάζονται στο χώρο του Παλιού Εφετείου, στην Ομόνοια. Βίαιη διάλυση αντιφασιστών διαδηλωτών που είχαν συγκεντρωθεί για να προστατέψουν τους πρόσφυγες, απόπειρα εισβολής στο κτίριο και δυναμική απόκρουσή τους από αντιφασίστες και μετανάστες. Τουλάχιστον 5 μετανάστες τραυματίες.

10 Μαΐου: Επίθεση χρυσαυγιτών στην Καλαμάτα, με κατσαβίδια και λοστούς εναντίον εκδήλωσης κατά των παράνομων κεραιών κινητής τηλεφωνίας και τραυματισμός 3 ατόμων.

10 Μαΐου: Επίθεση «αγνώστων» στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Περιστερίου, με υλικές ζημιές.

23 Μαΐου: Νυχτερινός εμπρησμός από ομάδα «αγνώστων» ενός υπόγειου μουσουλμανικού χώρου προσευχής στην οδό Αριστομένους, στον Άγιο Παντελεήμονα. Μέσα στο χώρο βρίσκονταν πέντε μετανάστες απ’ το Μπανγκλαντές, που απεγκλωβίστηκαν απ’ την Πυροσβεστική και μεταφέρθηκαν τραυματισμένοι στο νοσοκομείο.

26 Μαΐου: Εμπρησμός από «αγνώστους» του υπογείου της εκκλησίας του Αγ. Παντελεήμονα, όπου ο (προγεγραμμένος από τους τοπικούς ρατσιστές) παπάς περιέθαλπτε το χειμώνα τους πρόσφυγες της περιοχής (8.45 μ.μ). Ξυλοδαρμοί δημοσιογράφων κι ενός μέλους του ΚΚΕ που διαμαρτυρήθηκε επειδή ακροδεξιοί με μαχαίρια απειλούσαν περαστικούς μετανάστες.

2 Ιουνίου: Τρομοκρατική επιδρομή της «Χρυσής Αυγής» στην Ενωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, στην Αθήνα, με σκοπό τη ματαίωση της παρουσίασης του Ελληνο-Μακεδονικού Λεξικού από το «Ουράνιο Τόξο» με συμμετοχή ελλήνων και ξένων πανεπιστημιακών.

3 Ιουνίου: Πυρπόληση από «αγνώστους» του κεντρικού προεκλογικού περιπτέρου του αριστερού σχηματισμού ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπροστά από την Εθνική Βιβλιοθήκη (0.30 π.μ.).

6 Ιουνίου: Ομαδικός δημόσιος ξυλοδαρμός σύρου μετανάστη στο Ρέθυμνο από 20-25 μέλη της ΟΕΡ. Μια βδομάδα μετά, η οργάνωση αποποιείται κάθε ευθύνη για «τα γεγονότα της 6ης Ιουνίου», κατηγορώντας τα τοπικά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ -που ανέδειξαν το ζήτημα- ότι «ακολουθούν την τακτική των αφεντικών τους, των Εβραίων, με την αιώνια κλάψα και κακία».

9 Ιουνίου: Επίθεση ροπαλοφόρων ακροδεξιών σε πολίτη που πήγε το παιδί του στην παιδική χαρά του Αγ. Παντελεήμονα, την οποία η τοπική «Επιτροπή Κατοίκων» έχει κλείσει δια της βίας. Προσαγωγή του πολίτη από τα ΜΑΤ στο αστυνομικό τμήμα για ...«προκλητική συμπεριφορά» και πολιορκία του τμήματος από «αγανακτισμένους πολίτες».

5 Ιουλίου: Νυχτερινή βομβιστική επίθεση (πυροσωλήνας με μπαρούτι) κατά του αριστερού στεκιού «Σφεντόνα» της φοιτητικής παράταξης «Αγωνιστικές Κινήσεις», στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Υλικές ζημιές στην είσοδο του κτιρίου και σε σταθμευμένο Ι.Χ.

7 Ιουλίου: Χρυσαυγίτες επιτίθενται μέσα από τις γραμμές των ΜΑΤ, εκσφενδονίζοντας μολότοφ, εναντίον αντιρατσιστικής διαδήλωσης 2.500 ατόμων. Το γεγονός καταγράφεται φωτογραφικά, χωρίς την παραμικρή αντίδραση της «φυσικής και πολιτικής» ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ.

9 Ιουλίου: Επίθεση 15-20 ακροδεξιών με μολότοφ, φωτοβολίδες και καπνογόνα στην κατάληψη στέγης Βίλλα Αμαλίας (11.30 μμ), μετά το τέλος θεατρικής παράστασης. Ορμητήριο των επιτιθέμενων ήταν η πλατεία Αγίου Παντελεήμονα, όπου μισή ώρα νωρίτερα οι συγκεντρωμένοι ρατσιστές είχαν συνομιλία με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Χρήστο Μαρκογιαννάκη. Απόκρουση από τους καταληψίες των επιδρομέων, που εγκαταλείψουν τσάντα με 3 μολότοφ.

21 Ιουλίου: Επίθεση «αγνώστων» με 3 μολότοφ σε εγκαταλειμένο βαγόνι του ΟΣΕ, στην Πανεπιστημιούπολη του ΑΠΘ, που στεγάζει το αντιεξουσιαστικό Radio Revolt. Μικρής έκτασης υλικές καταστροφές, που δεν παρεμποδίζουν τη λειτουργία του.

25 Ιουλίου: Εκρηξη εμπρηστικού μηχανισμού (γκαζάκια) στην κατάληψη ΥΦΑΝΕΤ, στη Θεσσαλονίκη (5 π.μ.). Σβήσιμο της φωτιάς από τους κατοίκους, με τη βοήθεια γειτόνων.

1 Αυγούστου: Επιδρομή 2 κρανοφόρων που επέβαιναν σε μοτοσικλέτα στην κατάληψη του κτήματος Πραποπούλου, στο Χαλάνδρι. Απόπειρα διάρρηξης και σοβαρός τραυματισμός με λοστούς στο κεφάλι ενός άστεγου μετανάστη που βρισκόταν συμπτωματικά εκεί. Οι δράστες φεύγουν εγκαταλείποντας πίσω τους ένα στουπί με βενζίνη.

4 Αυγούστου: Νέα νυχτερινή επίθεση «αγνώστων» στο βαγόνι του Radio Revolt, στο χώρο του ΑΠΘ, και πυρπόλησή του.

26 Αυγούστου: Επίθεση «αγνώστων» με κροτίδες στο υπόγειο τζαμί της οδού Αριστομένους, στον Αγιο Παντελεήμονα, ενώ πολλοί μουσουλμάνοι μετανάστες βρίσκονταν μέσα για το ραμαζάνι (8.30 μμ).

13 Σεπτεμβρίου: Επιδρομή καμιάς εικοσαριάς κρανοφόρων ακροδεξιών με παλούκια στην κατάληψη Rosa Nera, στα Χανιά, ενώ σε άλλο σημείο της πόλης πραγματοποιούνταν το ετήσιο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ. Σπάσιμο της πόρτας κι εκτεταμμένες φθορές στο εσωτερικό του κτιρίου. «Στην είσοδο χτύπησαν μια μητέρα, το μαθητή γιο της, έναν φίλο του και έναν μετανάστη. Φεύγοντας χτύπησαν έναν ηλικιωμένο και το γιο του, που φιλοξενούνται στην κατάληψη κι εκείνη την ώρα επέστρεφαν σ’ αυτήν» (από την ανακοίνωση της Rosa Nera).

1 Οκτωβρίου: Πυρπόληση του κεντρικού προεκλογικού περιπτέρου του αριστερού σχηματισμού ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπροστά από την Εθνική Βιβλιοθήκη (1.40 π.μ.). Οι δράστες άφησαν ως «επισκεπτήριο» φέιγ βολάν της «Χρυσής Αυγής». Περίπτερα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν επίσης καταστραφεί στα Χανιά (17.9), τη Ν. Ιωνία και το Παγκράτι.

1 Οκτωβρίου: Επίθεση χρυσαυγιτών κατά της τραγουδίστριας Σοφίας Παπάζογλου με καυστικό σπρέι στο πρόσωπο έξω από το μετρό της Κατεχάκη, όταν αρνήθηκε να πάρει το προεκλογικό υλικό που μοίραζαν. Μεταφορά της κοπέλας στο νοσοκομείο με εγκαύματα. Η ναζιστική οργάνωση «διαψεύδει» το συμβάν.

29 Οκτωβρίου: Επίθεση «αγνώστων» στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο του Παλιού Κυλικείου, στη Ρόδο (ξημερώματα). Υλικές φθορές.

30 Οκτωβρίου: Επίθεση χρυσαυγιτών στον ηθοποιό Πάνο Μουζουράκη με δακρυγόνο σπρέι έξω απ’ το κλαμπ όπου εργάζεται, ως «τιμωρία» για κάποιο «αντεθνικό» βίντεό του. Η «Χρυσή Αυγή» αρνείται την πατρότητα της επίθεσης, με το επιχείρημα «δεν είμαστε οργάνωση, άρα δεν έχουμε μέλη»!

2 Νοεμβρίου: Επίθεση με μολότοφ (4.30 π.μ.) στην κατάληψη στέγης της Λέλας Καραγιάννη 37, λίγες ώρες πριν από την αντιρατσιστική συναυλία στον Αγ. Παντελεήμονα. Σβήσιμο της φωτιάς από τους κατοίκους.

3 Νοεμβρίου: Επίθεση τα ξημερώματα με μολότοφ στην κατάληψη στέγης «Βίλα Αμαλίας». Οπως επισημαίνουν οι καταληψίες, «το δελτίο που δίνει η διεύθυνση ασφαλείας και αναπαράγουν οι δημοσιογράφοι κάνει λόγο για πέντε δράστες. Κάτι θα ξέρουν...».

8 Νοεμβρίου: Επίθεση στο Μεσολόγγι 15 ατόμων με λοστούς και καδρόνια εναντίον 4 μεταναστών, σοβαρός τραυματισμός και μεταφορά τους στο νοσοκομείο.

15 Νοεμβρίου: Απρόκλητη νυχτερινή επίθεση και ξυλοδαρμός δυο ενεργών πολιτών σε δρόμο των Χανίων από ομάδα 10 ακροδεξιών, που τους αποκαλούν «αναρχικούς» και «κουμούνια».

22 Νοεμβρίου: Δημόσιος ξυλοδαρμός δυο παιδιών αραβικής καταγωγής σε κεντρική πλατεία του Αργούς από ομάδα νεαρών Ελλήνων, που τα καλούσε «να φύγουν από την Ελλάδα».

23 Νοεμβρίου: Βραδυνή ρατσιστική επιδρομή 40 κουκουλοφόρων ακροδεξιών με σιδερολοστούς, μολότοφ και μαχαίρια εναντίον καταστημάτων Αράβων στο Ν. Κόσμο. Υλικές καταστροφές, αρπαγή των ταμείων και σοβαρός τραυματισμός 3 μεταναστών.

24 Νοεμβρίου: Εκρηξη ισχυρής βόμβας στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Buena Ventura της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης (3.55 π.μ.). Το ρεπορτάζ της «Ε» καταγράφει «θραύσματα σφηνωμένα σε τοίχους και αυτοκίνητα, σπασμένα τζάμια πολυκατοικιών σε ακτίνα 15 μέτρων και μια γειτονιά τρομοκρατημένη». Ο εκρηκτικός μηχανισμός ήταν παρόμοιος με αυτόν που χρησιμοποιήθηκε τον Ιούλιο κατά της «Σφεντόνας».

8 Δεκεμβρίου: Επίθεση ομάδας ακροδεξιών σε μετανάστες σε κεντρική πλατεία των Χανίων, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό ενός Παλαιστινίου κι ενός Μαροκινού.

11 Δεκεμβρίου: Επίθεση χρυσαυγιτών με σιδηρογροθιές σε δυο νέους στο Σύνταγμα και τραυματισμός τους επειδή είχαν «αναρχίζουσα» εμφάνιση. Σύμφωνα με το επίσημο site της, η ναζιστική οργάνωση πραγματοποιούσε εκείνη την ώρα «πολιτική δράση» στην περιοχή.

15 Δεκεμβρίου: Μεσονύκτια επίθεση με 2 μολότοφ από ισάριθμους επιβάτες μοτοσικλέτας σε σπίτι στο Γαλατά Χανίων, όπου μένει ο πατέρας ενός από τα δυο θύματα της φασιστικής επίθεσης της 15ης Νοεμβρίου. Γι’ αυτή την τελευταία, σύμφωνα με τον τοπικό Τύπο, συνελήφθη 20χρόνος, ο οποίος ...αφέθηκε ελεύθερος, λόγω παρέλευσης του αυτόφωρου. Από την επίθεση στο σπίτι προκλήθηκαν υλικές ζημιές και κινδύνευσαν 5 άτομα, ανάμεσά τους ένα μικρό παιδί, που βρίσκονταν μέσα.

16 Δεκεμβρίου: Εμπρηστική επίθεση στο Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών στα Χανιά (7 π.μ.), μια μέρα πριν από το προγραμματισμένο συλλαλητήριο για τις πρόσφατες φασιστικές και ρατσιστικές επιθέσεις στην πόλη (περίπου 15-20 μέσα σ’ ένα δεκαήμερο, σύμφωνα με τους εκπροσώπους του Στεκιού). Οι δράστες προκάλεσαν υλικές ζημιές κι «υπέγραψαν» στον τοίχο με σβάστικες.

18 Δεκεμβρίου: Επιδρομή κρανοφόρων ακροδεξιών στο Στέκι της Ανοιχτής Συνέλευσης Δυτικών Συνοικιών, στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης. Υλικές ζημιές και δυο τραυματίες.

18 Δκεμβρίου: Εκρηξη εμπρηστικού μηχανισμού (γκαζάκια) στην κατάληψη του Βοτανικού Κήπου, στην Πετρούπολη. Οι δράστες άφησαν πίσω τους προκήρυξη, διακηρύσσοντας ότι «τρίβουν τα αρχίδια τους στα καλοακονισμένα σπαθιά τους» (!) και περιγράφοντας το χτύπημα σαν απάντηση προς τις «επιθέσεις των αναρχοάπλυτων στα όργανα της τάξης και τα αστυνομικά τμήματα», την πυρπόληση «ελληνικών συμβόλων» και «ανθελληνικές κινήσεις» γενικώς. Η προκήρυξη κλείνει με προειδοποιήσεις για νέα χτυπήματα και με το σύνθημα «Σάλτο στο Ρεσάλτο».

23 Δεκεμβρίου: Εμπρηστική επίθεση «αγνώστων» στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Αγρός», στο Πάρκο Τρίτση στο Ιλιον (11.45 μμ). Ως εμπρηστικό υλικό χρησιμοποιήθηκε μπιτόνι με εύλεκτο υγρό, με αποτέλεσμα υλικές ζημιές.

27 Δεκεμβρίου: Ρατσιστική επίθεση "ομάδας κρούσης" με ρόπαλα του μπέιζμπολ και σιδερογροθιές εναντίον παρέας μεταναστών σε μπαρ των Χανίων, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τριών νεαρών και μιας κοπέλας.

Η εγκυρότητα του Indymedia

Μια από τις πιο χρήσιμες πηγές για την κατάρτιση του χρονολογίου της «μαύρης βίας», μαζί με το ηλεκτρονικό αρχείο της «Ε», υπήρξε ο δικτυακός τόπος εναλλακτικής πληροφόρησης Athens Indymedia.

Αγρίως συκοφαντημένο από τους διώκτες του, που έχουν φτάσει μέχρι τη δικαστική δίωξη των πρυτανικών αρχών του ΕΜΠ για την παροχή πανεπιστημιακού ασύλου στο σέρβερ του, το Indymedia αποτελεί όχι μόνο έναν «χώρο πολιτικής και κοινωνικής έκφρασης» (με απόψεις που μπορεί να ενοχλούν πολλούς) αλλά και μια από τις πιο αξιόπιστες πηγές ενημέρωσης που λειτουργούν στον ελληνόφωνο κόσμο για μια σειρά ζητήματα.

Οσον αφορά ιδίως τα τεκταινόμενα σε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις του ευρύτερου αριστερού κι αντιεξουσιαστικού χώρου, για τα οποία το αστυνομικό δελτίο καναλιών και (πολλών) εφημερίδων έχει την τάση να ταυτίζεται με την εκάστοτε επίσημη εκδοχή της ΕΛ.ΑΣ., οι αναρτήσεις του Indymedia όχι μόνο συνιστούν έναν πολύτιμο πόλο εναλλακτικής ειδησεογραφίας αλλά κατά κανόνα αποδεικνύονται απείρως πιο ακριβείς από τα «έγκυρα» ΜΜΕ. Παρόλο που η ανωνυμογραφία των ερασιτεχνών «ρεπόρτερ» εμπεριέχει συχνά κάποιο ποσοστό ανακριβειών, υπερβολών ή παρεξηγήσεων, η τελική εικόνα που προκύπτει απ’ την ανταλλαγή και διασταύρωση των μηνυμάτων είναι συνήθως πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα απ’ ό,τι οι «πληροφορίες» που διασπείρουν μέσω των καναλιών τα παπαγαλάκια της ΓΑΔΑ. Γνωστότερο παράδειγμα, η έγκαιρη και ακριβής πληροφόρηση που παρείχε το Indymedia για τις συνθήκες της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όταν τα λαγωνικά της κατεστημένης δημοσιογραφίας παραπληροφορούσαν περί «αυτοάμυνας» των αστυνομικών απέναντι σε μαζική επίθεση με πέτρες και μολότοφ.

Το ίδιο ισχύει και για την ακροδεξιά ή διάχυτη ρατσιστική βία, που οι αστυνομικές πηγές αποσιωπούν ή υποβαθμίζουν συστηματικά.

Μικρό αλλά αποκαλυπτικό παράδειγμα: Το βράδυ της 23ης Νοεμβρίου, 40 περίπου κουκουλοφόροι και ροπαλοφόροι ακροδεξιοί επέδραμαν σε μαγαζιά Αράβων μεταναστών στο Νέο Κόσμο, προκαλώντας εκτεταμένες καταστροφές, ληστεύοντας τα ταμεία και στέλνοντας 3 ανθρώπους στο νοσοκομείο. Οταν έφτασε επιτόπου, η ΕΛ.ΑΣ. συνέλαβε 2 νεαρούς Ελληνες που τα θύματα υπέδειξαν ως μέλη της επιτιθέμενης ομάδας, αλλά και τους 6 μετανάστες που τους είχαν εγκλωβίσει σε γειτονική οικοδομή. Σοκαρισμένοι, οι κάτοικοι πραγματοποίησαν πορεία μέχρι την Ασφάλεια, ζητώντας την άρση της «παρεξήγησης» και την απόλυση των δικών τους. Η ΕΛ.ΑΣ., απεναντίας, έσπευσε ν’ αποδώσει την επίθεση σε «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» μεταξύ «αλλοδαπών που έχουν διαφορές μεταξύ τους».

Τα μόνα μέσα ενημέρωσης που μετέδωσαν εκείνο το βράδι αναλυτικά τη σωστή είδηση ήταν ο ραδιοσταθμός «105,5 Στο Κόκκινο» του ΣΥΡΙΖΑ και το Athens Indymedia. Ολα τα ειδησεογραφικά πόρταλ, με εξαίρεση την ηλεκτρονική έκδοση της «Ε», αναπαρήγαγαν αντίθετα πιστά την αστυνομική εκδοχή: «Επεισόδια και συμπλοκές μεταξύ αλλοδαπών στο Ν. Κόσμο», (in.gr, kathimerini.gr, tanea.gr, tovima.gr), «Επεισόδιο στο Νέο Κόσμο μεταξύ Αράβων με δυο τραυματίες» (troktiko), «σύμφωνα με πληροφορίες τα άτομα που τραυμάτισαν τους αλλοδαπούς είναι επίσης αλλοδαποί και η συμπλοκή σημειώθηκε για διαφορές που σχετίζονται με το εμπόριο στην περιοχή» (ethnos.gr).

Αν για ένα τέτοιο συμβάν, στο κέντρο σχεδόν της Αθήνας και με τόσους αυτόπτες μάρτυρες, η συμβολή του Indymedia στην ενημέρωση του κοινού είναι σημαντική, αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για τα «ελάσσονα» εκείνα περιστατικά καθημερινής βίας, όπως το παρακάτω (4.7.09), που μόνο η ευασθητοποίηση κάποιου τυχαίου παρατηρητή μπορεί να καταγράψει:

«Ρατσιστική - δολοφονική επίθεση δέχτηκαν αργά χθές το βράδυ κοντά στον Ευαγγελισμό 2 μετανάστες από μια ομάδα 6-7 ξυρισμένων φασιστών. Οι φασίστες έφυγαν καθώς βγήκε κόσμος στα μπαλκόνια και κοίταζε αλλά κανένας δεν μίλησε, απλώς κοιτάγανε όπως κι εγώ. Δεν έκανα απολύτως τίποτα για να αποτρέψω την επίθεση ή να την σταματήσω, επειδή ήταν 6-7 γυμναστηριακοί τύποι και εγώ ένας, με την κοπέλα μου μάλιστα. Αυτές οι επιθέσεις δεν μπορούν να μείνουν έτσι. Πιστεύω ότι κάποτε πρέπει να γίνει μια συζήτηση πάνω στο θέμα αυτό και πώς πρέπει να αντιδράσουμε, για να μη βρεθεί κανένας σύντροφος στη δύσκολη αυτή θέση του απλώς να παρατηρεί».

Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία, 03/01/2010

Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010

Search this site: ΠΟΔΗΛΑΤ(ισσ)ΕΣ
Ποιοί/ες είμαστε; Που θα μας βρείτε Χρονικό Επικοινωνία ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ!
Ποδηλατόδρομοι ΜΕΤΡΟ ΚΟΚ ΦΠΑ Forum
Ποδήλατο & Πόλη Ποδήλατο Στόχοι Δράσεις Ποδηλατοβόλτες Αγγελίες για ποδηλατα Οικολογία Σε είδα Χωρίς τροχούς ΠΡΟΣΦΑΤΑ
Blogs Polls Αρχείο Αναζήτηση ΟΜΑΔΕΣ
Ποδηλάτες Χαλανδρίου Βόρειοι Ποδηλάτες Ποδηλάτες δυτικά Ανατολικοί Ποδηλάτες Ποδηλάτες νότια ΥΛΙΚΟ
Κείμενα Αφίσες Φωτογραφίες Στάμπες ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ
ΧΑΡΤΕΣ
ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Ασφαλής οδήγηση Κλείδωμα LINKS
ΧΡΗΣΙΜΑ


Home


Εκδηλωσεις
Επόμενη συνέλευση
Τετάρτη 6 Ιανουαρίου, Πολυτεχνείο (Πατησίων), Κτίριο Χημικών
ΠΡΟΣΟΧΗ: Λόγω των Φώτων η συνέλευση θα αρχίσει στις 6:00

Επόμενο Critical Mass Αθήνας
Δευτέρα 4 Ιανουαρίου, 18:00 η ώρα, στην πλατεία Συντάγματος

Το νέο πρόγραμμα των Φίλων του Ποδηλάτου





εισοδος
Username: *

Password: *


Create new account
Request new password





πλοηγηση
Recent posts




βοήθεια!
ΨΑΧΝΩ ΠΟΔΗΛΑΤΑΔΙΚΟ Χάρτης με τα ποδηλατάδικα της Αττικής
ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΦΤΕΡΑ Καταχώρηση κλεμμένου ποδηλάτου
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΔΗΛΑΤΟ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ Μαθήματα ποδηλάτου
Oμάδα αιμοδοσίας ποδηλατ-ισσ-ών




Ρίξτε μια ματιά
Επιστολή των Ποδηλατών Θεσσαλονίκης προς ΟΣΕ και ΔΙΜΕΠ
Επιστολή των Ποδηλατών Θεσσαλονίκης προς τον ΟΑΣΘ
Βίντεο-οδηγίες για ομαδικές ποδηλατοβόλτες
Μείωση κατά 50% στα Τέλη Ταξινόμησης για αυτοκίνητα
Bicyclemagedon. .. ή “Ζουν ανάμεσά μας”




Ραντεβού στην Ελλάδα
Κάθε Τετάρτη Ποδηλατοπορεία στην Κομοτηνή
Kάθε μήνα critical mass στο Ηράκλειο




νεα forum θεματα
πωληται ποδηλατικος ρουχισμος
Σε είδα...
Bike Racks And Trailers
Aman re paidia ti prepei poia na kanoume
H KITΡΙΝΗ ΦΥΛΑΔΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΥΣ
Πωλείται Ideal scrambler deore shifters,Hydraulic disc brakes
Ecosmo vs Dahon
more




ενεργα forum θεματα
ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΙΔΑΛΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΡΥΛΟΣ !!!!!! ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟΝ....
ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΑΓΟΡΑ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ
H KITΡΙΝΗ ΦΥΛΑΔΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΥΣ
πωληται ποδηλατικος ρουχισμος
Κυριακάτικη Βόλτα !!!
αναπαλαίωση ποδηλάτου με διπλό σκελετό
Αγορά μεσω ιντερνετ (αποριες)
more




blogs: τι αλλαξε
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!!!
Κομοτηνή-θα το παλεύω ακόμη και μόνη μου μέχρι να δω ποδηλατόδρομους.
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΕΣ ΚΛΟΠΕΣ????ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΡΤΕΡΙ??????
Ακούς εκεί ποδήλατο!
Il pirata
Καλά χριστούγεννα και καλή χρονιά
Μήπως ζηλεψαν το critical mass;
Προβλήματα των διαδυκτιακών κοινωτήτων
Η Αργυρούπολη και το ποδήλατο
Μας χαλάει τη μπίζνα ένα ποδήλατο....
more




Ποδήλατο στον κόσμο
Κανόνες για φώτα στην Αγγλία (αγγλικά)
Νέοι κανόνες για ποδήλατα στη Γερμανία (γερμανικά)





Tags in Categories
Τεχνικό Εκδήλωσεις Ειδήσεις Λογοτεχνία Περιβάλλον Πόλη Εσωτερικό Πολιτική Διαδρομές ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ Αυτοκίνητο Δρόμοι
more tags




RSS: Συντονιστειτε!


οι απαντήσεις του ΣΥΡΙΖΑ
Posted Sun, 27/09/2009 - 13:29 by cdouvis
(και σε doc)

Οι απαντήσεις του Συνασπισμπού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (Συ.Ριζ.Α) στο ερωτηματολόγιο που στείλαμε από κοινού με τους Συλλόγους "ΠΕΖΗ" και "Δίκτυο Επιβάτης" στα πολιτικά κόμματα ενόψει των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου 2009

25/09/2009

Σχετικά με:

…το Αυτοκίνητο

1. Θα θέσετε ως προτεραιότητα του κυκλοφοριακού σχεδιασμού στην ελληνική πόλη τον περιορισμό του αυτοκινήτου και την προώθηση της Δημόσιας Συγκοινωνίας, του περπατήματος και του ποδηλάτου;

Η προτεραιότητα της "βιώσιμης μετακίνησης" αποτελεί στοιχείο του πολιτικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και των αυτοδιοικητικών σχημάτων στα οποία συμμετέχει. Στεκόμαστε κριτικά απέναντι στις σημερινές νεοφιλελεύθερες πολιτικές προώθησης της ιδιωτικής αυτοκίνησης και είμαστε αντίθετοι στην κατασκευή αυτοκινητοδρόμων (όπως αυτοί στον Υμηττό) που έχουν σοβαρές αρνητικές περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις.

2. Θα δώσετε έμφαση στην απελευθέρωση των ιστορικών και των σύγχρονων κέντρων από το αυτοκίνητο;

Ναι, υπό την προϋπόθεση ότι θα ληφθούν παράλληλα μέτρα για την διατήρηση του πολυλειτουργικού χαρακτήρα των κέντρων των ελληνικών πόλεων, δηλ. για την προστασία της κατοικίας και των μικρομεσαίων εμπορικών και μεταποιητικών επιχειρήσεων, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα "εξευγενισμού" και "τουριστικοποίησης" των ιστορικών κέντρων.

3. Δεσμεύεστε ότι κάθε χρηματοδότηση νέου αστικού οδικού έργου θα πρέπει να συνοδεύεται από τουλάχιστον ισοβαρή χρηματοδότηση για έργα που αφορούν στα υπόλοιπα μέσα μετακίνησης (Δημόσια Συγκοινωνία, περπάτημα, ποδήλατο);

Διεκδικούμε τη διάθεση επαρκών δημόσιων πόρων για έργα και άλλες άυλες παρεμβάσεις προς την κατεύθυνση της βιώσιμης κινητικότητας, στη βάση ενός σοβαρού και μακροχρόνιου σχεδιασμού.

4. Θα προωθήσετε έργα για την εγκατάσταση συνθηκών ήπιας κυκλοφορίας και μείωσης των ταχυτήτων στις γειτονιές;

Ναι. Υποστηρίζουμε την προστασία της γειτονιάς και των περιοχών κατοικίας από τη διαμπερή κίνηση και την ανεξέλεγκτη στάθμευση των ΙΧ, με τη δημιουργία δικτύων ήπιας μετακίνησης που θα συνδέουν λειτουργικά ελεύθερους χώρους πρασίνου, αναψυχής, αθλητισμού κ.ά. κοινωνικές εξυπηρετήσεις.

…το Περπάτημα

1. Θα θέσετε την ασφαλή και άνετη κίνηση των πεζών και των ΑΜΕΑ ως προτεραιότητα του κυκλοφοριακού σχεδιασμού στην ελληνική πόλη;

Ναι. Οι πεζοί και τα άτομα με ειδικές κινητικές ανάγκες (ΑΜΕΑ, γονείς με καροτσάκια, παιδιά) είναι τα κατεξοχήν θύματα του σημερινού κυκλοφοριακού μοντέλου και αυτό πρέπει να αλλάξει.

2. Θα προχωρήσετε σε τακτικές ενημερωτικές εκστρατείες για τα δικαιώματα των πεζών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στα σχολεία;

Θα υποστηρίξουμε παρόμοιες σοβαρές πρωτοβουλίες, αρκεί να μην είναι «για το θεαθήναι».

3. Πως θα διασφαλίσετε ώστε κάθε αστυνομικός να εφαρμόζει τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) σε σχέση με τους πεζούς;

Οι αστυνομικές δυνάμεις (Τροχαία και δημοτικές αστυνομίες) πρέπει να εκπαιδευτούν κατάλληλα ώστε να έχουν θέτουν σαν προτεραιότητα στην καθημερινή λειτουργία τους την προστασία των πεζών και των ποδηλάτων από την ασυδοσία των ΙΧ.

4. Τα πεζοδρόμια που υπάρχουν και αυτά που κατασκευάζονται είναι συνήθως ακατάλληλα και ανασφαλή για την κίνηση των πεζών. Τεράστια ποσά σπαταλώνται στην κατασκευή και συντήρηση ακατάλληλων πεζοδρομίων, ειδικά πριν τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Τι θα κάνετε ώστε να αποκτήσουμε καλά πεζοδρόμια και χώρους πεζών, ώστε να μπορούμε να κινούμαστε και να χαιρόμαστε τις ζωή μας στις πόλεις και τα χωριά;

Ασκούμε συστηματική κριτική και έλεγχο στις διαδεδομένες πρακτικές που περιγράφετε και καταθέτουμε, ως ΣΥΡΙΖΑ και στο πλαίσιο των αυτοδιοικητικών σχημάτων που συμμετέχουμε, τεκμηριωμένες προτάσεις για την αναβάθμιση της ποιότητας της μετακίνησης των πεζών.

5. Γνωρίζετε τις ελληνικές προδιαγραφές για τα πεζοδρόμια, καθώς και τις προδιαγραφές του ΟΟΣΑ και τι γνώμη έχετε για την εφαρμογή τους;

Τα πεζοδρόμια προφανώς πρέπει να κατασκευάζονται με βάση τα αναγνωρισμένα διεθνή πρότυπα μέσα από διαφανείς διαδικασίες αυτεπιστασίας ή και ανάθεσης από τους Δήμους. Κυρίως όμως πρέπει να περιφρουρούνται καθημερινά από παράνομες χρήσεις και την αυθαίρετη κατάληψή τους από -δημόσιες και ιδιωτικές- κατασκευές, τραπεζοκαθίσματα κ.λπ.

…το Ποδήλατο

1. Προτίθεστε να αφαιρέσετε οδικό χώρο από το αυτοκίνητο για την κατασκευή δικτύων υποδομής ποδηλάτου στα κέντρα των ελληνικών πόλεων;

Η προώθηση του ποδηλάτου (όπως και των δημόσιων μέσων μαζικής μεταφοράς) προϋποθέτει την ανάκτηση του οδικού χώρου που έχει ιστορικά καταλάβει το ΙΧ στην ελληνική πόλη.

2. Ποιος είναι ο στόχος για το ποσοστό χρήσης του ποδηλάτου στην Ελλάδα, με δεδομένο ότι σήμερα είναι 1% και πως θα τα επιτύχετε;

Πρωταρχικός στόχος πρέπει να είναι το ποδήλατο να καταστεί μια ελκυστική, ασφαλής και άνετη επιλογή για τους κατοίκους των πόλεων, ώστε να αυξηθεί το ποσοστό των μετακινήσεων που διεκπεραιώνονται με αυτό. Διεθνή και ευρωπαϊκά κείμενα (πχ. «η Χάρτα των Βρυξελλών») υποδεικνύουν σχετικούς στόχους – ωστόσο δυστυχώς είμαστε πολύ μακριά από το να τους πετύχουμε σαν χώρα…

3. Θα επιτρέψετε την είσοδο των ποδηλάτων στο μετρό και θα διευκολύνετε περαιτέρω με διάφορα μέτρα τη μεταφορά του από τα υπόλοιπα αστικά και υπεραστικά μέσα δημόσιας συγκοινωνίας;

Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουν με συνέπεια υποστηρίξει σε κάθε επίπεδο τα σχετικά αιτήματα. Η πολιτική της «βιώσιμης κινητικότητας» περιλαμβάνει σαφώς και την προώθηση των συνδυασμένων μετακινήσεων.

4. Δεσμεύεστε ότι σε κάθε νέο υπεραστικό οδικό έργο (με εξαίρεση τους αυτοκινητοδρόμους) θα πρέπει να προβλέπεται και λωρίδα υποδομής ποδηλάτου;

Διεκδικούμε την κατασκευή ποδηλατο-λωρίδων στη βάση κατατεθειμένων μελετών και προτάσεων από εξειδικευμένους φορείς και δίκτυα, σε υπάρχοντες και νέους οδικούς άξονες.

5. Θα διευκολύνεται την αγορά ποδηλάτων μέσω οικονομικών κινήτρων (π.χ. επιδότηση, κατάργηση ή μείωση του ΦΠΑ);

Η μείωση του κόστους απόκτησης ποδηλάτου είναι ακόμη ένα μέτρο για την προώθηση της χρήσης του.

…τη Δημόσια Αστική Συγκοινωνία

1. Θα εφαρμόσετε πρόγραμμα επέκτασης και προστασίας των λεωφορειολωρίδων στην Αθήνα και σε άλλες ελληνικές πόλεις;

Η δημόσια συγκοινωνία πρέπει να έχει απόλυτη προτεραιότητα στον οδικό χώρο, έναντι του ΙΧ και των ταξί.

2. Θα προωθήσετε άμεσα την πραγματική απόδοση προτεραιότητας («πράσινο κύμα») στο τραμ της Αθήνας και την περαιτέρω ανάπτυξη δικτύων τραμ σύμφωνα με υφιστάμενους σχεδιασμούς σε Αθήνα (π.χ. Πανεπιστημίου, Πατησιών, Αλεξάνδρας), Πειραιά, Πάτρα, Ιωάννινα, Βόλο και την εκπόνηση σχεδίων για άλλες μεγάλες ελληνικές πόλεις;

Η ύπαρξη του «Ολυμπιακού» τραμ στην Αθήνα συκοφαντήθηκε από την απουσία προτεραιότητας του έναντι της οδικής κυκλοφορίας και στρώθηκε έτσι το έδαφος για την αναστολή του προγράμματος επέκτασης του δικτύου. Υποστηρίζουμε την ανάπτυξη του τραμ, καθώς, συν τοις άλλοις, τα δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς σταθερής τροχιάς αναβαθμίζουν τόσο την ποιότητα των μετακινήσεων, όσο και το αστικό περιβάλλον ευρύτερα αποδίδοντας πράσινους και ελεύθερους χώρους στην καθημερινή ζωή της πόλης.

3. Θα προχωρήσετε σε μια δίκαιη κατανομή της επιδότησης του εισιτηρίου αστικής συγκοινωνίας στις ελληνικές πόλεις (ώστε να πάψει η προνομιακή μεταχείριση Αθήνας και Θεσσαλονίκης);

Η Πολιτεία έχει καθολική υποχρέωση να διασφαλίσει ότι οι αστικές μετακινήσεις στις ελληνικές πόλεις πρέπει να είναι προσιτές στα λαϊκά στρώματα που κατεξοχήν κάνουν χρήση των δημόσιων μέσων συγκοινωνίας. Δεν δεχόμαστε λογικές «ανταποδοτικότητας» και επιδίωξης κερδοφορίας των δημόσιων συγκοινωνιακών φορέων.

4. Θα ολοκληρώσετε το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης των λεωφορειακών γραμμών ώστε να τροφοδοτούν και να συμπληρώνουν (και όχι να επικαλύπτουν) τις γραμμές του μετρό και των άλλων μέσων σταθερής τροχιάς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη;

Παρακολουθούμε τις σχετικές προτάσεις και πολιτικές και υποστηρίζουμε κάθε μελετημένη αναδιάρθρωση των δικτύων δημόσιων μέσων μεταφοράς που συμβάλλει στην ορθολογικοποίηση και επέκταση της χρήσης τους, χωρίς οικονομική επιβάρυνση των χρηστών.

5. Θα προχωρήσετε στην πρόσληψη επιπλέον προσωπικού για να αυξηθούν οι συχνότητες στο μετρό, τα λεωφορεία, τα τρόλεϊ και τα τραμ;

Ως ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουμε στο Πρόγραμμά μας ότι υπάρχει σοβαρή αναγκαιότητα για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού ώστε να καλύπτονται κοινωνικές ανάγκες σε κρίσιμους τομείς του δημόσιου τομέα, μεταξύ αυτών και οι συγκοινωνίες.

…τον Σιδηρόδρομο (Προαστιακό και Υπεραστικό)

1. Ποια συγκεκριμένα μέτρα προτίθεστε να πάρετε για να διασφαλίσετε τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση του σιδηροδρόμου σε βάρος των οδικών μεταφορών;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από κοινού με τις αριστερές συνδικαλιστικές δυνάμεις στον ΟΣΕ, υποστηρίζουμε την ανάπτυξη του οργανισμού με την διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα του και έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για την υλοποίηση επενδύσεων και παρεμβάσεων στην κατεύθυνση της αύξησης του μεταφορικού έργου που επιτελεί ο σιδηρόδρομος.

2. Θα επιδιώξετε άμεσα (στα πλαίσια του ΕΣΠΑ) την ολοκλήρωση των κρίσιμων έργων του Προαστιακού στην περιοχή της Αθήνας (ηλεκτροκίνηση, σηματοδότηση, ανισοπεδοποίηση ΣΚΑ-Αθήνα-Πειραιάς, Νέος Επιβατικός Σταθμός Αθηνών) και την επέκταση του ηλεκτροκίνητου προαστιακού προς το Λαύριο, το Λουτράκι και την Ραφήνα; Επίσης την πύκνωση των δρομολογίων του Προαστιακού με πρόσληψη του απαιτούμενου προσωπικού και προμήθεια νέου τροχαίου υλικού;

Υποστηρίζουμε την περαιτέρω ανάπτυξη και χρήση σιδηροδρομικών δικτύων για αστικές και περιαστικές μετακινήσεις. Διεκδικούμε παράλληλα την πλήρη υπογειοποίηση των γραμμών στα σημεία που αυτές διέρχονται από τον πυκνοκατοικημένο αστικό ιστό. Στην κατεύθυνση της ανάπτυξης του τρένου, αναγκαία είναι η υποστήριξη του δημόσιου ΟΣΕ με προσωπικό και πόρους, σε αντιδιαστολή με την προωθούμενη σήμερα απαξίωση και απόπειρα ιδιωτικοποίησης.

3. Θα επιδιώξετε επίσης την επέκταση του Προαστιακού της Θεσσαλονίκης στις κατευθύνσεις που προτείνει η σχετική μελέτη του ΣΑΣΘ (Χαλκιδική, Γιαννιτσά/Έδεσσα κλπ), με ένταξη των έργων στο ΕΣΠΑ; Επίσης την λειτουργία τοπικών προαστιακών δικτύων γύρω από τις μεγάλες επαρχιακές πόλεις, κατά το πετυχημένο παράδειγμα της Καλαμάτας;

Συμφωνούμε με αντίστοιχες προτάσεις που έχουν κατατεθεί και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στις πόλεις της περιφέρειας διεκδικούν τοπικά παρόμοιες πολιτικές.

4. Θα αναθεωρήσετε τον παρόντα κυβερνητικό σχεδιασμό για έργα εκσυγχρονισμού αποκλειστικά στον σιδηροδρομικό ΠΑΘΕ και όχι και στις υπόλοιπες περιφέρειες της χώρας;

Οι πρόσφατοι κυβερνητικοί σχεδιασμοί στοχεύουν στην απαξίωση και απίσχναση του σιδηρόδρομου και την προώθηση του ΙΧ και των συμφερόντων που συνδέονται με αυτό (κατασκευαστικές, εισαγωγείς). Η δική μας λογική είναι στον αντίποδα.

5. Θα παρέμβετε ώστε να ξαναμπούν τα δρομολόγια που κόπηκαν πρόσφατα στο δίκτυο του ΟΣΕ και μάλιστα με επιδότησή τους ως Υπηρεσίες Γενικότερου Οικονομικού Συμφέροντος, αναγνωρίζοντας στην πράξη την μεγάλη συμβολή του σιδηροδρόμου (ως Πράσινη Μεταφορά) στο Περιβάλλον, την Μείωση των ατυχημάτων, την Κυκλοφοριακή Αποσυμφόρηση, την Εξοικονόμηση Ενέργειας, την Περιφερειακή Ανάπτυξη και την Ποιότητα Ζωής;

Ήδη, με εκδηλώσεις τοπικά (πχ. Καλαμάτα) και παρεμβάσεις σε περιφερειακά θεσμικά όργανα και στη Βουλή, διεκδικούμε ως ΣΥΡΙΖΑ την επαναφορά των κομμένων δρομολογίων που αποτελούν, εκτός από περιβαλλοντικά ορθή επιλογή, σημαντική αναπτυξιακή υποδομή για την περιφέρεια.

…την ανάπτυξη βιώσιμου και επαρκούς Δικτύου Συγκοινωνιών στην Περιφέρεια?

1. Θα προωθήσετε θεσμικές αλλαγές ώστε να αναλάβει ο Δεύτερος Βαθμός Αυτοδιοίκησης την ευθύνη (και τους πόρους) για τον συντονισμό, τον λειτουργικό σχεδιασμό, την επιδότηση και τον έλεγχο της παροχής συγκοινωνιακών υπηρεσιών σε αστικό, προαστιακό-τοπικό και περιφερειακό επίπεδο για όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς (λεωφορεία, τραίνα κλπ);

Ως ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε από θέση αρχής υπέρ της αποκέντρωσης ουσιαστικών αρμοδιοτήτων και αντίστοιχων πόρων στην περιφέρεια και την αυτοδιοίκηση. Ωστόσο, για να μην καταστεί η διαδικασία της αποκέντρωσης μηχανισμός περαιτέρω απορύθμισης και ιδιωτικοποίησης της παροχής κρίσιμων υπηρεσιών στους πολίτες, παρόμοια μέτρα πρέπει να συνοδεύονται από δικλείδες που θα διασφαλίζουν την υλοποίηση ενός εθνικού σχεδιασμού και το δημόσιο, κοινωφελή χαρακτήρα των λειτουργιών που θα αναλαμβάνει κατά περίπτωση η αυτοδιοίκηση.

2. Θα λάβετε μέτρα για την εκλογίκευση του ανταγωνισμού μεταξύ σιδηροδρόμου και λεωφορείου και την δημιουργία διεπαφών και συμπληρωματικών / τροφοδοτικών υπηρεσιών μεταξύ τους;

Ο «ανταγωνισμός» μεταξύ σιδηρόδρομου και λεωφορείου θα λυθεί εάν υπάρξουν μακροχρόνια οι προϋποθέσεις ώστε ο σιδηρόδρομος να παρέχει αντίστοιχη μεταφορική υπηρεσία τακτικότερα, πιο προσιτά και, προφανώς, γρηγορότερα και ποιοτικότερα, από τα λεωφορεία.

3. Τι προτίθεστε να κάνετε (ή να προτείνετε) ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες ακτοπλοϊκής εξυπηρέτησης των νησιών του ελληνικού αρχιπελάγους;

Η «απελευθέρωση της αγοράς» της ακτοπλοΐας αποτελεί τυπικό παράδειγμα της αποτυχίας της αγοράς να παρέχει δημόσια υπηρεσία. Σαν ΣΥΡΙΖΑ έχουμε καταθέσει στη Βουλή και στα Νομαρχιακά όργανα των Κυκλάδων και της Δωδεκανήσου, συγκεκριμένες προτάσεις για την ανάπτυξη και υποστήριξη από το δημόσιο ενός συστήματος ακτοπλοϊκής εξυπηρέτησης των νησιών, την εφαρμογή της αρχής του «μεταφορικού ισοδύναμου» για την επιχορήγηση των γραμμών κ.ά.

Δώστε χρονοδιάγραμμα και προϋπολογισμό για το πρόγραμμά σας προώθησης της βιώσιμης κινητικότητας στις ελληνικές πόλεις και των Πράσινων Μεταφορών (Σιδηρόδρομος, Συνδυασμένες Μεταφορές κλπ) σε ολόκληρη την χώρα, καθώς και τις θεσμικές αλλαγές που προβλέπετε (π.χ. ενοποίηση των υπουργείων ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και Μεταφορών ή άλλες).

Η προώθηση της βιώσιμης κινητικότητας στις ελληνικές πόλεις και οι «πράσινες μεταφορές» προϋποθέτουν κύρια την ύπαρξη πραγματικής πολιτικής βούλησης και την μετατόπιση των κυρίαρχων σήμερα αναπτυξιακών και περιβαλλοντικών προτεραιοτήτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι, για να προχωρήσουν άμεσα παρόμοιες πολιτικές, χρειάζεται ριζική αμφισβήτηση και αλλαγή της ακολουθούμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής και είναι αναγκαία η ύπαρξη διεκδικητικών κινημάτων και ανεξάρτητων οργανώσεων πολιτών. Οι πόροι για μέτρα και πολιτικές υπέρ του περιβάλλοντος θα βρεθούν από τον αναπροσανατολισμό των δημόσιων προγραμμάτων επενδύσεων και της διάθεσης των Ευρωπαϊκών κονδυλίων, από τους αυτοκινητόδρομους και την –άμεση και έμμεση- επιχορήγηση των ΙΧ, σε διαφορετικές, περιβαλλοντικά, αναπτυξιακά και κοινωνικά ωφελιμότερες, κατευθύνσεις.
Theme provided by Acquia, Inc. under GPL license from TopNotchThemes Drupal themes
Εκδηλωσεις
Επόμενη συνέλευση
Τετάρτη 6 Ιανουαρίου, Πολυτεχνείο (Πατησίων), Κτίριο Χημικών
ΠΡΟΣΟΧΗ: Λόγω των Φώτων η συνέλευση θα αρχίσει στις 6:00

Επόμενο Critical Mass Αθήνας
Δευτέρα 4 Ιανουαρίου, 18:00 η ώρα, στην πλατεία Συντάγματος

Το νέο πρόγραμμα των Φίλων του Ποδηλάτου





εισοδος
Username: *

Password: *


Create new account
Request new password





πλοηγηση
Recent posts




βοήθεια!
ΨΑΧΝΩ ΠΟΔΗΛΑΤΑΔΙΚΟ Χάρτης με τα ποδηλατάδικα της Αττικής
ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΦΤΕΡΑ Καταχώρηση κλεμμένου ποδηλάτου
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΔΗΛΑΤΟ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ Μαθήματα ποδηλάτου
Oμάδα αιμοδοσίας ποδηλατ-ισσ-ών




Ρίξτε μια ματιά
Επιστολή των Ποδηλατών Θεσσαλονίκης προς ΟΣΕ και ΔΙΜΕΠ
Επιστολή των Ποδηλατών Θεσσαλονίκης προς τον ΟΑΣΘ
Βίντεο-οδηγίες για ομαδικές ποδηλατοβόλτες
Μείωση κατά 50% στα Τέλη Ταξινόμησης για αυτοκίνητα
Bicyclemagedon. .. ή “Ζουν ανάμεσά μας”




Ραντεβού στην Ελλάδα
Κάθε Τετάρτη Ποδηλατοπορεία στην Κομοτηνή
Kάθε μήνα critical mass στο Ηράκλειο




νεα forum θεματα
πωληται ποδηλατικος ρουχισμος
Σε είδα...
Bike Racks And Trailers
Aman re paidia ti prepei poia na kanoume
H KITΡΙΝΗ ΦΥΛΑΔΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΥΣ
Πωλείται Ideal scrambler deore shifters,Hydraulic disc brakes
Ecosmo vs Dahon
more




ενεργα forum θεματα
ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΑΓΟΡΑ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ
H KITΡΙΝΗ ΦΥΛΑΔΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΥΣ
πωληται ποδηλατικος ρουχισμος
ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΙΔΑΛΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΡΥΛΟΣ !!!!!! ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟΝ....
Κυριακάτικη Βόλτα !!!
αναπαλαίωση ποδηλάτου με διπλό σκελετό
Αγορά μεσω ιντερνετ (αποριες)
more




blogs: τι αλλαξε
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!!!
Κομοτηνή-θα το παλεύω ακόμη και μόνη μου μέχρι να δω ποδηλατόδρομους.
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΕΣ ΚΛΟΠΕΣ????ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΡΤΕΡΙ??????
Ακούς εκεί ποδήλατο!
Il pirata
Καλά χριστούγεννα και καλή χρονιά
Μήπως ζηλεψαν το critical mass;
Προβλήματα των διαδυκτιακών κοινωτήτων
Η Αργυρούπολη και το ποδήλατο
Μας χαλάει τη μπίζνα ένα ποδήλατο....
more




Ποδήλατο στον κόσμο
Κανόνες για φώτα στην Αγγλία (αγγλικά)
Νέοι κανόνες για ποδήλατα στη Γερμανία (γερμανικά)





Tags in Categories
Δρόμοι Εσωτερικό Αυτοκίνητο Ειδήσεις Λογοτεχνία Περιβάλλον Διαδρομές ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ Εκδήλωσεις Πολιτική Τεχνικό Πόλη
more tags




RSS: Συντονιστειτε!


Critical Mass - Ιανουάριος - 2010
Posted Tue, 29/12/2009 - 09:27 by podilat-iss-es
<

1 attachment
Χρόνια Πολλά
Posted Wed, 23/12/2009 - 23:00 by bin podilanden
<

1 attachment
ΠΟΔΗΛΑΤΟΠΟΡΕΙΑ 17 ΓΕΝΑΡΗ 2010 "μετ' εμποδίων"
Posted Mon, 23/11/2009 - 11:20 by bin podilanden



Video για την Ποδηλατοπορεία




1 attachment
Πρακτικά Συνέλευσης 18 Νοεμβρίου 2009
Posted Mon, 23/11/2009 - 13:58 by podilat-iss-es
Στη Συνέλευση ήμασταν 10-15 άνθρωποι και συζητήσαμε τα εξής θέματα:
-Για το ζήτημα του ΗΣΑΠ και έχοντας δεδομένη την καλή λειτουργία του καινούριου ωραρίου, μετά απο τη συνάντηση με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο κο Αραπατσάκο, αποφασίσαμε να περιμένουμε μέχρι τη λήξη της δοκιμαστικής περιόδου. Ανάλογα με τη συνέχιση ή μη του μέτρου θα κινηθούμε ανάλογα
-Για το φυλλάδιο με τις θέσεις μας, κρίναμε πως μπορεί να βγει σε καλή ποιότητα (μπορει και έγχρωμο). Οσον αφορά το περιεχόμενο υπήρξαν κάποιες διαφωνίες για ορισμένες διατυπώσεις και θα το ξαναδούμε την επόμενη φορά
-Αποφασίσαμε η πορεία να γίνει στις 17 Ιανουαρίου, αν όλα πάνε καλά
-Την Παρασκευή 27 Νοέμβρη θα κάνουμε μια μικρή ποδηλατοπορεία, όσοι μπορούν, για να παραδώσουμε τα κείμενα με τα αιτήματά μας σε κάποια αρμόδια υπουργεία. Το ραντεβού είναι στις 12:30 στο Σύνταγμα με αυστηρή αναχώρηση λίγο μετά για να τα προλάβουμε ανοιχτά. Θα υπάρχει και σχετική ανακοίνωση.
-Καταναλώθηκαν 2 σοκολάτες, τσιπς ενώ υπήρχε και μουσική υποστήριξη σάλπιγγας(!)

Για σχόλια εδώ

Ποδήλατα στον ΗΣΑΠ όλες τις ώρες
Posted Fri, 06/11/2009 - 15:10 by podilat-iss-es


Eπιτέλους, ύστερα απο 12 ποδηλατοπορείες και άπειρες επιστολές και συναντήσεις, τα ποδήλατα επιτρέπονται πλέον στον ΗΣΑΠ όλες τις ώρες, με τους περιορισμούς που αναφέρει η ανακοίνωση.

Το μέτρο τίθεται σε ισχύ σε μια περίοδο που, εξ αιτίας των έργων που πραγματοποιούνται, η κίνηση στους συρμούς είναι ιδιαίτερα αυξημένη. Πρόκειται για ένα δοκιμαστικό μέτρο που άρα είναι υπο κρίση. Δηλαδή σε περίπτωση μη λειτουργίας, θα πάψει να ισχύει. Ακόμα κι αν δεν ήταν δοκιμαστικό όμως, ο σεβασμός σε κάθε επιβάτη που συνταξιδεύει μαζί μας είναι αυτονόητος.

Ας μην γίνουμε βάρος στους υπόλοιπους επιβάτες. Σε περίπτωση που είναι γεμάτος ο συρμός μπορούμε να περιμένουμε τον επόμενο. Επισημαίνουμε πως οι συρμοί με τα μπλέ καθίσματα έχουν ένα βαγόνι παραπάνω σε σχέση με εκείνους με τα πράσινα καθίσματα και άρα είναι πιο άδειοι. Σε κάθε περίπτωση ας διατηρούμε τους απαραίτητους κανόνες ευγένειας και αξιοπρέπειας. Ούτε οι επιβάτες ούτε προφανώς οι υπάλληλοι του ΗΣΑΠ είναι εχθροί μας.

Ας μετατρέψουμε κάθε μεταφορά ποδηλάτου στον ΗΣΑΠ σε μια διαφήμιση για το ποδήλατο.

Σημείωση: Αν θεωρήσατε τα παραπάνω αυτονόητα ή δασκαλίστικα, θεωρήστε πως δεν είναι για εσας. Αν όμως γνωρίζετε κάποιον φίλο, ή παιδί, ή οποιονδήποτε άλλον που πιθανόν να μην τα έχει σκεφτεί παρακαλούμε ενημερώστε τον.

Το ερωτηματολόγιο μας για τα κόμματα (εκλογές 2009)
Posted Mon, 21/09/2009 - 15:32 by cdouvis
Για πρώτη φορά στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 οι οργανώσεις πολιτών «ΠΟΔΗΛΑΤ-ισσ-ΕΣ» (www.podilates.gr), «ΠΕΖΗ» (www.pezh.gr) και «Δίκτυο Ε.Π.Ι.Β.Α.ΤΗ.Σ» (www.epivatis.gr) συνεργάστηκαν για να απευθύνουν από κοινού ένα ερωτηματολόγιο στα κόμματα που συμμετέχουν στις εκλογές. Οι απαντήσεις των κομμάτων θα αποκαλύψουν τις προθέσεις τους απέναντι στα θέματα της πράσινης μετακίνησης.

Δείτε τις απαντήσεις των κομμάτων
ΣΥΡΙΖΑ (html - doc)
Οικολόγοι Πράσινοι (html - doc)
ΠΑΣΟΚ (html - doc)
(για την ώρα δεν έχουμε λάβει άλλες απαντήσεις)

Σχολιάστε τις απαντήσεις των κομμάτων στο φόρουμ

Ακολουθεί το κομμάτι του ερωτηματολόγιου που αφορά αποκλειστικά το ποδήλατο. (Ολόκληρο το ερωτηματολόγιο σε html και pdf)

Προτίθεστε να αφαιρέσετε οδικό χώρο από το αυτοκίνητο για την κατασκευή δικτύων υποδομής ποδηλάτου στα κέντρα των ελληνικών πόλεων;
Ποιος είναι ο στόχος για το ποσοστό χρήσης του ποδηλάτου στην Ελλάδα, με δεδομένο ότι σήμερα είναι 1% και πως θα τα επιτύχετε;
Read more
Ποδηλατικοι αξονες στο Λεκανοπεδιο
Posted Sun, 01/06/2008 - 21:18 by podilat-iss-es
Η πρόταση της ομάδας εργασίας των ΠΟΔΗΛΑΤ-ισσ-ΩΝ

Για να μην βγάλετε τα μάτια σας με μεγεθυντικούς φακούς, οι ποδηλατικοί άξονες σε υψηλή ανάλυση: pdf (3 mb)

Αν πάλι, θέλετε να τους δείτε πιο ζωντανά, μπορείτε μέσω του Google Earth, χρησιμοποιόντας το αρχείο: kmz. Το κατεβάζετε και το ανοίγετε με το πρόγραμμα...

Η αναλυτική πρόταση για την χάραξη των ποδηλατικών αξόνων εδώ.

Διεκδικουμε!
Γιάννης Δραγασάκης: Υπάρχει εναλλακτική οικονομική πολιτική

Ημερομηνία δημοσίευσης: 03/01/2010

-Η κυβέρνηση, αντί να περικόπτει μισθούς, πρέπει να περικόψει τις ανισότητες, τις αδικίες, τη φοροκλοπή, τη φοροδιαφυγή, που ανέρχεται στα 30 δισ. ετησίως, τα ρουσφέτια, τη σπατάλη, τον πλουτισμό εις βάρος των δημόσιων αγαθών και του δημόσιου συμφέροντος

-Οι κινήσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ αντανακλούν την αδιέξοδη προσπάθεια της ηγεσίας του να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα. Η περικοπή μισθών, η αύξηση του ΦΠΑ και οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν οδηγήσει τη Λετονία σε πλήρη οικονομική κατάρρευση, ενώ αντίστοιχη πολιτική απειλεί και την Ιρλανδία

-Στην ουσία η Ελλάδα έχει μπει σε μια φάση άτυπης επαναδιαπραγμάτευσης των όρων συμμετοχής της στην Ε.Ε.

-Το ασφαλιστικό ζήτημα δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο της τριμερούς χρηματοδότησης. Χρειάζεται μια νέα πηγή μη φορολογικών εσόδων

-Το μόνο που μένει ιδιωτικό στις τράπεζες είναι τα κριτήρια λειτουργίας τους και τα κέρδη. Σημαντικό βήμα η διαμόρφωση ενός δημοσίου πυλώνα με επίκεντρο την Εθνική Τράπεζα

-Η Ε.Ε. έπρεπε να προστατεύσει τα μέλη της με την έκδοση ευρωομολόγων και τη δημιουργία κοινών μηχανισμών δανεισμού και πρόσβασης στην παγκόσμια ρευστότητα

-Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξε προβλήματα και δυσκολίες που άλλες τις περιμέναμε και άλλες μας αιφνιδίασαν. Η άτακτη αναδίπλωση όμως δεν είναι λύση. Είναι μια οπισθοχώρηση, αφού οι αρχικές ανάγκες που μας οδήγησαν σε αυτό το εγχείρημα δεν εξαλείφθηκαν, αλλά μεγάλωσαν... Η προσέγγιση του στόχου πρέπει να επανασχεδιαστεί με βάση τις εμπειρίες, αλλά και τα νέα δεδομένα που η τρέχουσα δομική καπιταλιστική κρίση δημιουργεί

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ

Προσπαθώντας να υπογραμμίσω τα κύρια σημεία της συνέντευξης με τον Γιάννη Δραγασάκη για να γράψω τον πρόλογό της υπογράμμισα σχεδόν όλο το κείμενο. Η περιεκτικότητα ήταν εξαιρετικά συμπυκνωμένη και οι απαντήσεις η μια σημαντικότερη από την άλλη.

Υπάρχει στις σημερινές συνθήκες εναλλακτική οικονομική πολιτική; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Υπάρχει. Αναδιανομή εισοδημάτων, αναθεώρηση και αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, ενεργοποίηση αδρανών δυνάμεων και πόρων και το έλλειμμα μπορεί να πέσει άμεσα στο 5%-6% και ταυτόχρονα να χρηματοδοτηθούν πολιτικές απασχόλησης. Άλλωστε η διάχυτη φοροδιαφυγή εκτιμάται στα 30 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως! Οι προσπάθειες της κυβέρνησης είναι αδιέξοδες διότι προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα. Ο Γιάννης Δραγασάκης επισημαίνει πως η χώρα έχει εισέλθει σε μια άτυπη επαναδιαπραγμάτευση των όρων συμμετοχής της στην Ε.Ε. Θεωρεί εξαιρετικά δύσκολο να αντέξει το ασφαλιστικό σύστημα αν η χρηματοδότησή του δεν αυξηθεί και έχει να προτείνει συγκεκριμένη λύση.

Και το μέλλον της αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ; Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ -λέει- ανέδειξε κυρίως στο ηγετικό του επίπεδο προβλήματα και δυσκολίες που άλλες τις περιμέναμε και άλλες μας αιφνιδίασαν. Η άτακτη αναδίπλωση όμως δεν είναι λύση. Είναι μια οπισθοχώρηση, αφού οι ανάγκες που μας οδήγησαν σε αυτό το εγχείρημα δεν εξαλείφθηκαν, αλλά μεγάλωσαν.

Δεν αποτελεί επίσης διέξοδο μια αριστερά της ήσσονος προσπάθειας, που θέλει να επιβιώνει στη σκιά μιας γερασμένης σοσιαλδημοκρατίας ή στις αυταπάτες της αναμονής κάποιας απροσδιόριστης “κοινωνικής έκρηξης”. Η προσέγγιση του στόχου για την αριστερά πρέπει να επανασχεδιαστεί με βάση τις εμπειρίες και τα νέα δεδομένα.

* Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα αντιμετωπίζει οξύτατη και παρατεταμένη οικονομική κρίση που εκφράζεται στη δημοσιονομική της κατάσταση. Μπορεί να υπάρξει μείγμα οικονομικής πολιτικής ικανό να περιορίζει το έλλειμμα χωρίς να στραγγαλίζει όσες δυνατότητες ανάπτυξης έχουν απομείνει;

Βεβαίως και μπορεί. Με την αναδιανομή των εισοδημάτων, την αναθεώρηση και αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, την ενεργοποίηση αδρανών δυνάμεων και πόρων, το έλλειμμα μπορεί να πέσει άμεσα στα επίπεδα του 5% - 6%, και ταυτόχρονα να χρηματοδοτηθούν πολιτικές απασχόλησης σε τομείς του κοινωνικού κράτους, των υποδομών, της αναβάθμισης του περιβάλλοντος, της εξοικονόμησης ενέργειας, της στήριξης παραγωγικών δραστηριοτήτων και νέων εξειδικεύσεων στη βιομηχανία, τη γεωργία, τις υπηρεσίες κ.λπ.

Βεβαίως, για να είναι η μείωση του ελλείμματος διατηρήσιμη, θα πρέπει η σταθεροποίηση της οικονομίας να συνοδεύεται από γενικότερες αλλαγές στο παραγωγικό πρότυπο και το μοντέλο διανομής και ανάπτυξης.

Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο παρακρατούμενος ΦΠΑ, αυτός δηλαδή που πληρώνεται από τους καταναλωτές χωρίς να αποδίδεται από τις επιχειρήσεις, υπολογίζεται στα 4 δισ. ευρώ ετησίως. Η διάχυτη φοροδιαφυγή εκτιμάται στα 30 δισ. ευρώ ετησίως. Η σπατάλη και η διασπάθιση δημόσιων πόρων σε χρήσεις με ελάχιστη ή και αρνητική κοινωνική αποτελεσματικότητα, έχουν πάρει τεράστιες διαστάσεις.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, αντί να περικόπτει τους μισθούς, πρέπει να «περικόψει» τις ανισότητες, τις αδικίες, τη φοροκλοπή, τη φοροδιαφυγή, τα ρουσφέτια, τη σπατάλη, τη διασπάθιση της δημόσιας περιουσίας, τον πλουτισμό εις βάρος των δημόσιων αγαθών και του δημόσιου συμφέροντος.

* Η κυβέρνηση συμπληρώνει τις 100 πρώτες μέρες στην εξουσία. Δίνει την εντύπωση πως δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος και τη συνθετότητα της κρίσης κυρίως ότι δεν έχει ιδέες για το πώς να την αντιμετωπίσει.

Νομίζω ότι η εντύπωση αυτή αντανακλά την αδιέξοδη προσπάθεια της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα. Το συμβόλαιο, το οποίο δείχνει πρόθυμη να υπογράψει με τις «αγορές», δεν είναι απλώς διαφορετικό από τις όποιες προγραμματικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ. Είναι αντίθετο με τις ανάγκες της κοινωνίας και των εργαζόμενων τάξεων. Η περικοπή των μισθών, η αύξηση του ΦΠΑ και οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν οδηγήσει τη Λετονία σε πλήρη οικονομική κατάρρευση, ενώ η αντίστοιχη πολιτική απειλεί και την Ιρλανδία με μεγαλύτερη ύφεση και με χρεοκοπία των τραπεζών.

Όμως, ο κλοιός των πιέσεων υπέρ μιας τέτοιας πολιτικής δεν μπορεί να σπάσει με εξορκισμούς ή με παραπομπές στη «λαϊκή ετυμηγορία», αλλά με σαφείς εναλλακτικές πολιτικές, ρήξεις και ανατροπές με το σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα και με κοινούς ενωτικούς κοινωνικούς αγώνες.

* Πρόσφατα δηλώσατε πως περισσότερο από το οικονομικό κομμάτι των απαιτήσεων των ξένων προς την ελληνική κυβέρνηση σας ανησυχούν οι κρυφές πολιτικές απαιτήσεις. Τι ακριβώς υποπτεύεστε;

Στην ουσία έχουμε μπει σε μια φάση άτυπης επαναδιαπραγμάτευσης των όρων συμμετοχής μας στην Ε.Ε.

Η κ. Μέρκελ έθεσε ήδη το ερώτημα ως προς τα όρια της λαϊκής κυριαρχίας και το δικαίωμα των εθνικών κοινοβουλίων και πρώτα - πρώτα του ελληνικού, να ψηφίζουν νόμους ή μέτρα που έρχονται σε αντίθεση με το Σύμφωνο Σταθερότητας. Επίσης διατυπώνονται προτάσεις που λένε ότι οι χώρες σε παρέκκλιση πρέπει να τιμωρούνται όχι μόνο με οικονομικές ποινές, αλλά και με στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων ως μελών των οργάνων της Ε.Ε.

Τέλος, ο γ.γ. του ΝΑΤΟ υποστήριξε πρόσφατα ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές υπονομεύουν την επιχειρησιακή ικανότητα του ΝΑΤΟ και ζητά να ασκηθούν πιέσεις για την επίλυσή τους, εννοείται προς τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και όχι των δύο λαών.

Ο κλοιός λοιπόν θα γίνεται όλο και πιο ασφυκτικός αν δεν υπάρξει μια στρατηγική αντιμετώπισης αυτών των πιέσεων, μέσα από συμμαχίες με χώρες που θα αντιμετωπίζουν ανάλογες καταστάσεις, με σαφείς στόχους, με αξιοποίηση και του λαϊκού παράγοντα και βεβαίως με ένα πρόγραμμα που να απαντά στα υπαρκτά προβλήματα, τα οποία αποτελούν την αφετηρία ή το άλλοθι των πιέσεων.

* Αναφερθήκατε πρόσφατα στο ασφαλιστικό σύστημα τονίζοντας πως, χωρίς την έγκαιρη δημιουργία αποθεματικού, το σύστημα δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε αυτή και σε άλλες μελλοντικές υποχρεώσεις του. Ποια είναι τα βήματα που πρέπει να γίνουν;

Κατά τη γνώμη μου η ανάγκη αποθεματικού είναι μεγάλη και επείγουσα. Από το 2019, ίσως και νωρίτερα, ο αριθμός των ατόμων που θα βγαίνουν στη σύνταξη θα αυξηθεί απότομα.

Κατά την προσωπική μου άποψη το πρόβλημα αυτό δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί πλέον στο πλαίσιο της τριμερούς χρηματοδότησης (εργοδότες, εργαζόμενοι, κράτος). Χρειάζεται μια νέα πηγή μη φορολογικών εσόδων, αφού η όποια αύξηση φορολογίας και η όποια εξοικονόμηση πόρων θα απαιτηθούν για την κάλυψη των λειτουργικών ελλειμμάτων του συστήματος.

* Προτείνετε δηλαδή η χρηματοδότηση του συστήματος να γίνει τετραμερής από τριμερής; Ποια θα μπορούσε να είναι αυτή η τέταρτη πηγή;

Κατά τη γνώμη μου μια λύση θα ήταν κάθε επιχείρηση που λειτουργεί ή ιδρύεται στην Ελλάδα να εκχωρεί αυτόματα ένα μικρό μέρος του μετοχικού της κεφαλαίου, π.χ. το 5%, στο αποθεματικό ταμείο της κοινωνικής ασφάλισης με τη μορφή ενός τίτλου μη διαπραγματεύσιμου και μη μεταβιβάσιμου. Έτσι το αποθεματικό ταμείο θα είχε ετησίως έναν πόρο από τα μερίσματα, τον οποίο θα επένδυε κατά προτίμηση σε κρατικά ομόλογα.

Επίσης οι τίτλοι αυτοί θα είχαν μια αξία που θα αυξανόταν διαρκώς και αυτό θα βελτίωνε τη λεγόμενη καθαρή οικονομική θέση του δημοσίου, θα βελτίωνε δηλαδή την πιστοληπτική ικανότητα και άρα θα λειτουργούσε υπέρ της μείωσης ή της συγκράτησης των επιτοκίων. Η λύση επομένως αυτή απαντά ταυτόχρονα, τουλάχιστον έως ένα βαθμό, και στο ζήτημα των μελλοντικών υποχρεώσεων της κοινωνικής ασφάλισης και σ’ εκείνο του Δημόσιου χρέους και της πιστοληπτικής ικανότητας.

Βεβαίως, το θέμα αυτό όπως και άλλες ιδέες πρέπει να συζητηθούν.

* Το εγχώριο τραπεζικό σύστημα από μέρος της λύσης των προβλημάτων έχει μετατραπεί σε μέρος, και μάλιστα σοβαρό, του ίδιου του προβλήματος. Πόσο σημαντικός είναι τελικά ο ρυθμιστικός ρόλος μιας μεγάλης υπό κρατικό έλεγχο τράπεζας στη ρύθμιση της τρέχουσας τραπεζικής συμπεριφοράς;

Η κρίση ανέδειξε την ανάγκη κοινωνικοποίησης βασικών λειτουργιών του τραπεζικού συστήματος. Άλλωστε η κοινωνικοποίηση αυτή συντελείται ήδη στην πράξη, μπροστά στα μάτια μας: Η εγγύηση των καταθέσεων αναλαμβάνεται από το κράτος και όχι από τους μετόχους των τραπεζών. Τα προβληματικά δάνεια, οι ζημιές, τα χρέη των τραπεζών ουσιαστικά κοινωνικοποιούνται, επιβαρύνουν το κοινωνικό σύνολο και όχι τους μετόχους. Το μόνο που μένει ιδιωτικό στις τράπεζες είναι τα κριτήρια λειτουργίας τους και τα κέρδη. Γι’ αυτό και το ζητούμενο δεν είναι η καταστροφή των τραπεζών, όπως ζητούν ορισμένοι αναρχικοί, αλλά η κοινωνικοποίησή τους.

Στην περίπτωση της χώρας μας ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση θα ήταν η διαμόρφωση ενός δημόσιου πυλώνα με επίκεντρο την Εθνική Τράπεζα. Βέβαια, για να έρθω στον πυρήνα του ερωτήματός σας, ο κρατικός έλεγχος από μόνος του δεν αρκεί, αφού αυτός δεν καθιστά αυτόματα την τράπεζα υπηρέτη της κοινωνίας, κοινωφελή οργανισμό. Όμως, αποτελεί μια προϋπόθεση γι’ αυτό, αν παράλληλα τα κριτήρια χρηματοδότησης εναρμονιστούν με τις ανάγκες της κοινωνίας και οι τράπεζες θωρακιστούν με θεσμούς κοινωνικής αξιολόγησης και ελέγχου για την αποτροπή κομματικών, πελατειακών και άλλων ιδιοτελών παρεμβάσεων.

* Η Ευρωπαϊκή Ένωση στάθηκε κατώτερη των περιστάσεων στη διαχείριση της κρίσης που αντιμετώπισαν όλα λίγο έως πολύ τα μέλη της. Τι θα μπορούσε να κάνει που δεν τόλμησε;

Παρόλο που οι αιτίες της κρίσης έχουν τις ρίζες τους στην κερδοσκοπική λογική και τις δομές του καπιταλισμού, πολλές από τις επιπτώσεις θα ήταν διαφορετικές αν η Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργούσε πράγματι ως δημοκρατική Ένωση μιας κοινωνικής Ευρώπης.

Η έκδοση π.χ. κοινών ευρωομολόγων και η δημιουργία κοινών μηχανισμών δανεισμού και πρόσβασης στην παγκόσμια ρευστότητα - με τις όποιες δικλίδες ασφαλείας - δεν θα βοηθούσε μόνο τις πιο αδύναμες οικονομίες της ευρωζώνης, αλλά θα ενίσχυε το ευρώ ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και θα μείωνε το κόστος δανεισμού για όλους. Και όμως η δυνατότητα αυτή έχει ακυρωθεί από το δόγμα «κάθε χώρα μόνη της», δηλαδή «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Τώρα, στη θέση της υποτίμησης των εθνικών νομισμάτων, που ήταν ένα από τα μέσα πολιτικής σε περιόδους κρίσης, προωθούν την ιδέα της λεγόμενης «εσωτερικής υποτίμησης», δηλαδή της υποτίμησης των εθνικών μισθών και της περικοπής των κοινωνικών δαπανών, γεγονός που θα αυξήσει ακόμη περισσότερο τις αποκλίσεις και τις αποσυνθετικές τάσεις στο εσωτερικό της Ε.Ε.

Η Ε.Ε., επομένως, είτε θα μεταρρυθμιστεί είτε θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο μεγαλύτερης εσωτερικής αποδιάρθρωσης. Και το πρώτο πράγμα που πρέπει να αλλάξει είναι το λεγόμενο Σύμφωνο Σταθερότητας.

* Οι δύο εκλογικές αναμετρήσεις το 2009, εκτός από τη γενικότερη πολιτική κρίση, ανέδειξαν και την κρίση στην αριστερά και ειδικότερα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ποια βήματα απαιτούνται ώστε η σύγχρονη αριστερά να απευθυνθεί φερέγγυα στην κοινωνία και να εκφράσει πολύ περισσότερους πολίτες και ευρύτερα κοινωνικά στρώματα από όσους και όσα εκφράζει σήμερα;

Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξε, κυρίως στο ηγετικό του επίπεδο, προβλήματα και δυσκολίες, που άλλες τις περιμέναμε και άλλες μας αιφνιδίασαν. Η άτακτη αναδίπλωση όμως δεν είναι λύση. Είναι μια οπισθοχώρηση, αφού οι αρχικές ανάγκες που μας οδήγησαν σ’ αυτό το εγχείρημα δεν εξαλείφθηκαν, αλλά μεγάλωσαν. Δεν αποτελεί επίσης διέξοδο μια αριστερά της ήσσονος θεωρητικής, ιδεολογικής ή προγραμματικής προσπάθειας, που θέλει να επιβιώνει στη σκιά μιας γερασμένης σοσιαλδημοκρατίας ή στις αυταπάτες της αναμονής κάποιας απροσδιόριστης «κοινωνικής έκρηξης».

Ο αφετηριακός μας στόχος για μια Αριστερά προγραμματική και κινηματική, που θα υπερβαίνει ταυτόχρονα και τα σοσιαλδημοκρατικά και τα αυταρχικά αριστερά πρότυπα, παραμένει επίκαιρος. Η προσέγγιση όμως του στόχου αυτού πρέπει να επανασχεδιαστεί με βάση τις εμπειρίες αλλά και τα νέα δεδομένα που η τρέχουσα δομική καπιταλιστική κρίση δημιουργεί.
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Κοινωνικό του Αλεξέι Αρμπούζοφ
Σκηνοθ.: Ιωάν. Μιχαλακοπούλου. Ερμηνεύουν: Γ. Μιχαλακόπουλος, Κ. Μαραγκού. Μετάφρ.: Ερρ. Μπελιές. Σκην.-κοστ.: Γ. Πάτσας. Μουσ.: Ευαν. Ρεμπούτσικα.

Οι ήρωες αποκαλύπτουν σταδιακά τις πιο απόκρυφες πτυχές του εαυτού τους και ο θεατής βρίσκεται μπροστά σε μια ιδιότυπη θεώρηση αιώνιων ηθικών αξιών

ΑΛΜΑ

Ακομινάτου 15-17 & Αγ. Κωνσταντίνου, Μεταξουργείο ,2105220100
Απόγ: Τετ. (λαϊκή), Κυρ. 7 μ.μ. Βραδ: Πέμ.- Σάβ. 9 μ.μ. € 25, λαϊκή: € 20, φοιτ.: € 15. Διάρκεια: 110'
αθηνόραμα Χάρτης
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΕΣΣΕΡΑ

Κοινωνικό του Γ. Τσίρου
Σκηνοθ.: Κ. Αρβανιτάκης. Ερμηνεύουν: Γ. Πυρπασόπουλος, Δ. Καμπερίδης, Β. Κολοβός, Αλ. Αλεξανδράκη, Β. Ανδρεαδάκη, Μ. Αυγερινού, Γ. Καραμίχος, Έρρ. Μπίγιου. Σκην.-κοστ.: Ελ. Μανωλοπούλου. Φωτ.: Αλ. Αναστασίου.

Γραμμένο πριν από τα «δεκεμβριανά» του 2008, έρχεται να υπενθυμίσει ότι στην άλλη πλευρά δεν θα συναντήσουμε την αυτονόητη ατιμωρησία, αλλά μια απάνθρωπη μηχανή που συντηρεί, σε πείσμα του χρόνου, ένα παράλογο σωφρονιστικό σύστημα.
ΕΙΝΑΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟ

από τον Χρήστο Μήτση
IT' S COMPLICATED Κομεντί 2009 Έγχρ. Διάρκεια: 120'

Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Νάνσι Μέγιερς με τους: Μέριλ Στριπ, 'Αλεκ Μπάλντουιν, Στιβ Μάρτιν


Μια διαζευγμένη 55άρα και μητέρα τριών παιδιών βρίσκεται ερωτικά μπλεγμένη ανάμεσα στον πρώην άντρα της κι ένανγοητευτικό, χωρισμένο αρχιτέκτονα.


Πού παίζεται...



Η ΝΑΝΣΙ ΜΕΓΕΡΣ, ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙ ΚΩΜΩΔΙΩΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΛΙΜΑΚΤΗΡΙΟΥ ("ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ", "ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ"), ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ Μ' ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΑΝΟΣΤΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΓΑΪΤΑΝΑΚΙ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΓΕΙ, ΜΕ ΠΑΛΙΟΜΟΔΙΤΙΚΟ ΚΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΑΣΤΕΙΟ ΤΡΟΠΟ, ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ UPPER CLASS ΜΕΣΗΛΙΚΩΝ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΚΤΗΣ ΣΕ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ. ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ, Η ΤΑΙΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΠΟΛΛΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΦΑΙΡΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ STATUS ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤΙΑΝΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ.

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Φερνάντο Πεσσόα, Κ. Π. Καβάφης Τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου

Κύριος Συγγραφέας: Σουλιώτης, Γιάννης
Εκδοτικός Οίκος: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Έτος έκδοσης: 3/2009
Σελίδες: 240
ISBN: 9789604555482
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο
Αποστέλλεται εντός 1-5 εργάσιμων ημερών.
Τελική Τιμή: €13,00

Στο καλάθι μου

Προσθήκη στη λίστα




Σύντομη περιγραφή
Στο βιβλίο περιλαμβάνονται τα καλύτερα ποιήματα των δύο σπουδαίων ποιητών καθώς και μια επιλογή από πεζά τους. Η έκδοση αποτελείται από δύο μέρη: το ένα αφιερωμένο στον Καβάφη και το άλλο αφιερωμένο στον Πεσσόα. Σε κάθε μέρος υπάρχει εισαγωγή και χρονολόγιο για κάθε ποιητή, καθώς και ένας παραλληλισμός της ζωής και του έργου τους που δείχνει τη στενή τους σχέση (πολλές φορές τρομερά εντυπωσιακή), παρόλο που δεν συναντήθηκαν ποτέ. Παράλληλα με το βιβλίο βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες (12/3/2009) το πολυβραβευμένο ντοκιμαντέρ του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου "Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη", το οποίο τον Μάιο θα κυκλοφορήσει σε DVD από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Στέλιος Χαραλαμπόπουλος

Το φανταστικό ταξίδι στην ποίηση του Φερνάντο Πεσσόα και του Κωνσταντίνου Καβάφη
Από την Κατερίνα Αγγελιδάκη Θα μπορούσαν να είχαν ταξιδέψει μαζί; Θα μπορούσαν να είχαν συναντηθεί πάνω στο κατάστρωμα, τυχαία; Θα μπορούσαν ακόμα και να είχαν μιλήσει, όπως πράγματι έκαναν ο Διονύσιος Σολωμός με τον εθνικό βάρδο της Πολωνίας Ιούλιους Σλοβάτσκι, πάνω σ' ένα πλοιάριο μεταξύ Κέρκυρας και Ζακύνθου;
Για τον Στέλιο Χαραλαμπόπουλο, σκηνοθέτη και σεναριογράφο της ταινίας «Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη», η ονειρική λογοτεχνική συνάντηση των δύο μεγάλων ποιητών της Ελλάδας και της Πορτογαλίας θα μπορούσε να είχε συμβεί πραγματικά. Ο σκηνοθέτης εικονοποίησε τη συνάντηση αυτή πάνω στο ιταλικό υπερωκεάνιο «Saturnia» στις 21 Οκτωβρίου 1929. Εκεί, πάνω στα κύματα, ο μονήρης αισθητής της Αλεξάνδρειας αντίκρισε τον ισχνό, μυστηριώδη και μελαγχολικό ναυπηγό των άπειρων ετερωνύμων Πεσσόα. Μια συνάντηση μυθολογική, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Πεσσόα, ένας Πορτογάλος, είναι ο απόγονος του δαίμονα των μεταμορφώσεων Πρωτέα, που καταγόταν από την Αίγυπτο και αφομοίωσε όσο κανείς όλα του τα χαρίσματα. Μια συνάντηση μεταφυσική, διότι πάνω στον σπασμένο καθρέφτη των πολλαπλών εγώ του Πεσσόα προβάλλει μέσα στη νύχτα ο γέρων ποιητής της Ιστορίας, ο Καβάφης, που «περπατά πάνω σε πρόσωπα νεκρών» (Σεφέρης). Και σίγουρα μια συνάντηση κάπως ποιητικότερη, αν τη συγκρίνει κανείς μ' εκείνη του Προυστ και του Τζόις, που όταν βρέθηκαν κάποτε μαζί μίλησαν μόνο για τις αρρώστιες τους.

Τι κοινό έχει ο Καβάφης με τον Πεσσόα και σας ενέπνευσαν αυτή τη «συνάντηση», εκτός από το ότι και οι δύο, για λογαριασμό του ο καθένας, κατάφεραν να μετατρέψουν τις υπερβολικές εξοχές μιας κουλτούρας περιφερειακής σε λογοτεχνία παγκόσμιας εμβέλειας;

«Οταν, πριν από χρόνια, διάβασα Πεσσόα, ένιωσα την ανάγκη να ξαναδιαβάσω τον Καβάφη. Δεν ξέρω γιατί. Εκ των υστέρων λέω ότι με συγκίνησε το ότι δύο άνθρωποι που έζησαν τόσο ταπεινές ζωές υπαλλήλων -στην Εταιρεία Αρδεύσεων ο Καβάφης, μεταφραστής εμπορικής αλληλογραφίας ο Πεσσόα- κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα απέραντο ποιητικό σύμπαν μέσα από δύο μικρά δωμάτια. Και οι δύο απεμπόλησαν το δικαίωμα στη ζωή για να γίνουν ερημίτες. Είναι δύναμη και αγιότητα ο εκούσιος εγκλεισμός προκειμένου να συλλάβουν με το πνεύμα και τη σκέψη τον κόσμο».

Υπήρχαν όμως και μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Ο Καβάφης ήταν ολιγογράφος (154 αναγνωρισμένα ποιήματα), ενώ στο περίφημο μπαούλο του Πεσσόα βρέθηκαν χιλιάδες σελίδες. Επίσης, ο Πεσσόα αξιοποίησε τους ετερώνυμους εαυτούς του με τρόπο μοναδικό και πρωτοφανή στη λογοτεχνία.

«Ο Πεσσόα έγραψε πάνω από 27.000 σελίδες, μέρος των οποίων ακόμα δεν έχει διαβαστεί. Μέχρι στιγμής έχουν ανακαλυφθεί 72 ετερώνυμοι, "ένα μπαούλο γεμάτο ανθρώπους", όπως λέει Αντόνιο Ταμπούκι. Ο Καβάφης δεν είχε πολλαπλούς εαυτούς όπως ο Πεσσόα, αλλά συχνά ενδυόμενος διάφορα ιστορικά προσωπεία, όπως για παράδειγμα του Καισαρίωνα ή του Αιμιλιανού Μονάη, βυθίζεται στην εποχή τους. Γεγονός πάντως είναι ότι πέρα από τις διαφορές στη ζωή και στο έργο των δύο ποιητών, οι ομοιότητές τους φαντάζουν σχεδόν μεταφυσικές. Και οι δύο ορφάνεψαν από πατέρα πολύ μικροί. Και οι δύο έλαβαν αγγλική παιδεία -στο Ντέρμπαν ο Πεσσόα, όταν η μητέρα του παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον πρόξενο της Πορτογαλίας στη Ν. Αφρική, στην Αγγλία ο Καβάφης, μετά τον θάνατο του πατέρα του. Και οι δύο φοίτησαν σε εμπορικά λύκεια. Και οι δύο κατάγονταν από αριστοκρατικές οικογένειες που βρέθηκαν σε φάση παρακμής. Και οι δύο δεν ταξίδεψαν πολύ όταν μεγάλωσαν, ο Πεσσόα από 17 ετών δεν εγκατέλειψε τη Λισσαβόνα ούτε μία μέρα και ο Καβάφης στην ενήλικη ζωή του πραγματοποίησε ελάχιστα ταξίδια. Και οι δύο είχαν μια πολύ ιδιόμορφη εκδοτική στρατηγική. Ο Πεσσόα δημοσίευσε δύο συλλογές στα αγγλικά και μία στα πορτογαλικά προς το τέλος της ζωής του, ο δε Καβάφης είναι γνωστό ότι μοίραζε μονόφυλλα και αυτοσχέδιες συλλογές σε φίλους. Και τέλος, και οι δύο είχαν ιδιαίτερη ερωτική ζωή συνδεδεμένη με την ομοφυλοφιλία, αν και για τον Πεσσόα η έρευνα δείχνει ότι υπήρξε μάλλον ανέραστος με ομοφυλοφιλικές τάσεις, που ανιχνεύονται έντονα σε μέρος της ποίησής του».

Επίσης και στους δύο η αναγνώριση έρχεται μετά θάνατον.

«Ναι. Χρόνια μετά, ύστερα από έναν μοναχικό θάνατο σε νοσοκομείο και για τους δύο».

Στην ταινία σας οι δύο ποιητές συναντιούνται αλλά δεν κάνουν μια ολοκληρωμένη συζήτηση, δεν ανταλλάσσουν απόψεις για την τέχνη τους. Για ποιο λόγο κάνατε αυτή την επιλογή; Κι αν θα μιλούσαν τι θα μπορούσαν να είχαν πει;

«Θα μπορούσαν να είχαν πει πολλά διότι η εμμονή και των δύο με την ιστορία ήταν μεγάλη και ουσιαστική. Ισως και να είχαν ενθουσιαστεί με τη συνάντησή τους, μπορεί όμως και να είχαν τσακωθεί στο πρώτο λεπτό, αν λάβει κανείς υπόψη τη δυσκολία του χαρακτήρα τους... Το ότι δεν αντάλλαξαν απόψεις στην ταινία έγινε επειδή ο μάρτυρας αυτής της συνάντησης, ο φανταστικός ήρωας Καπόπουλος, στις σημειώσεις του οποίου στηρίχτηκε όλη η πλοκή της ταινίας για τη συνάντηση των δύο ποιητών, υπήρξε ένας άνθρωπος απλός, καθημερινός. Επομένως, δεν θα ήταν δυνατόν οι σημειώσεις του από τη συνάντηση αυτή να ήταν φιλολογικές».

Λέτε ότι το εύρημα της ταινίας, η γοητευτική απάτη σας, που είναι ένα φανταστικό πρόσωπο εμπνευσμένο από τα ετερώνυμα του Πεσσόα, σας εμπόδισε σεναριακά να προχωρήσετε περισσότερο. Ωστόσο θα επιμείνω να μου πείτε τον βαθύτερο λόγο που σας οδήγησε να φέρετε κοντά τον Καβάφη με τον Πεσσόα.

«Η ουσία της ποίησής τους. Οτι και οι δύο ξεκινούν από τον νου, η καρδιά ακολουθεί. Προηγείται πάντα η σκέψη, αυτή είναι η δύναμή τους. Γράφουν σε δύο λιτά δωμάτια, χωρίς φτιασίδια, όρθιος συχνά ο Πεσσόα μπροστά σε ένα κομό σ' ένα από τα 25 σπίτια που άλλαξε ("καθιστικό νομάδα" τον ονομάζει ο βιογράφος Ρομπέρ Μπρεσόν), στην οδό Λέψιους ο Καβάφης, πάνω από ένα μπορντέλο. Αλλά και το γεγονός ότι και οι δύο ήθελαν να νιώσουν μέρος μιας μεγαλύτερης συλλογικότητας. Κάνουν ένα πισωγύρισμα στην Ιστορία και μια στροφή προς τα μέσα σαν ένα είδος άμυνας σε ένα παρόν που τους ενοχλούσε. Αυτή η αναδίπλωση έδωσε στο έργο τους μια υπαρξιακή αγωνία, πάντα η αγωνία της ύπαρξης οδηγεί στη μελαγχολία σ' έναν αιώνα μεγάλων ανακατατάξεων που ένιωθαν ότι τους άφηνε απ' έξω».

Με την επίγνωση ότι η Αλεξάνδρεια και η Λισαβόνα εκπροσωπούσαν πια το παρακμιακό μεγαλείο ενός ένδοξου παρελθόντος τούς οδηγείτε σε ένα ταξίδι στην Αμερική. Γιατί πιστεύετε ότι ο Πεσσόα και ο Καβάφης θα ήθελαν να πάνε στη χώρα της ευκαιρίας και γιατί το ταξίδι αυτό ματαιώνεται τελικά;

«Ολο το έργο των ποιητών είναι μια κατάδυση στην Ιστορία, αφορμή να μιλήσουν για το παρόν με πολύ σύγχρονο τρόπο. Οταν αποφασίζουν να πάνε σ' ένα μέρος που δεν έχει ιστορία το ταξίδι τους ματαιώνεται. Το οικονομικό κραχ του '29 -κάτι δυστυχώς επίκαιρο σήμερα, αν και η ταινία γυρίστηκε πριν ξεσπάσει η κρίση- δείχνει ότι ο Νέος Κόσμος που ευαγγελιζόταν την ευημερία στηρίζεται σε χάρτινα πόδια και έτσι οι δύο ποιητές δεν φτάνουν ποτέ εκεί. Ο Πεσσόα και ο Καβάφης αντιλαμβάνονταν ότι οι κοινωνικές αλλαγές του καιρού τους είχαν κάτι όχι ακριβώς θνησιγενές, αλλά οπωσδήποτε μη ανθρώπινο, κάτι που αντιστρατευόταν την εικόνα που είχαν για τον άνθρωπο και την Ευρώπη».

(Το DVD της ταινίας πρόκειται να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.)

Εκτύπωση σελίδας Αποστολή με Email Διάδοση στο Google Διάδοση στο del.icio.us Διάδοση στο Stumbleupon Διάδοση στο Facebook Διάδοση στο Twitter Διάδοση στο Buzz Διαβάστε επίσης
Στην κατηγορία
Βιβλίο
Με λέξεις-κλειδιά
Κινηματογράφος
Λογοτεχνία Εκτύπωση σελίδας