https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1320782804669577&id=699873326760531
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ …ΠΟΤΑΜΟΣ Θ. ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ …ΠΟΤΑΜΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
(Επικεφαλής των πολιτών σε δράση οικολόγοι – πράσινοι)
Επιμέλεια : Χρήστος Νικολαρέας
(Η παρακάτω συνέντευξη δημοσιεύτηκε
και στην έντυπη εφημερίδα μας «ΧΑΪΔΑΡΙ Η πόλη μας»
Καλησπέρα, αφορμή για να βρεθούμε είναι ότι είπατε πρόσφατα 1ο κερδίσατε ένα στοίχημα και 2ο ότι υποστηρίζετε το έργο της δημοτικής παράταξης - αρχής.
- Μας προέκυψε σήμερα το σημαντικότατο θέμα των ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ. Των 3.500 ανθρώπων και των 1.500 παιδιών που γλύτωσαν από τον πόλεμο, που δεν τους κατάπιε η θάλασσα. Θυμάστε ότι στις περιπτώσεις της δική μας προσφυγιάς, στον δικό μας ξεριζωμό κάποιοι μας πέταγαν στη θάλασσα, όσους γλύτωναν από τη βαρβαρότητα των εκκαθαρίσεων.
Εμείς συμβάλαμε στη λήψη ομόφωνης απόφασης στο Δημοτικό Συμβούλιο στο ζήτημα της υποδοχής.
Εκτός από την αλληλέγγυα δράση πραγματοποιήσαμε (Μάϊο του 2016) την εκδήλωση «Μεσόγειος, θάλασσα ειρήνης», πολύ σημαντική σε μια κρίσιμη στιγμή και πήραμε θέση ανοιχτά και κατηγορηματικά. Είπαμε ότι εμείς ανοίγουμε την αγκαλιά μας.
Συμβάλαμε αποφασιστικά στο να δημιουργήσουμε μαζί με τη δημοτική αρχή ένα κλίμα θετικό σε όλους τους φορείς του Χαϊδαρίου.
Γιατί το Χαϊδάρι είναι προσφυγικό. Νέο-Φωκαείς, Πόντιοι και άλλοι. Στο Χαϊδάρι των προσφύγων η ιστορική μνήμη είναι πάντα ζωντανή. Η ανταπόκριση του κόσμου ξεπέρασε τις προσδοκίες.
Το προσφυγικό Χαϊδάρι κέρδισε το στοίχημα.
Κάποιοι και όχι όλοι στο δημοτικό συμβούλιο, έπαιξαν σε δύο βάρκες, δηλαδή ναι μεν αλλά…ισχυριζόμενοι ότι δεν είναι κατάλληλος ο χώρος φιλοξενίας. Κάποιοι είπαν όχι.
Κάποιοι άλλοι ζήτησαν να υπάρξει ανταποδοτικότητα από την κυβέρνηση για να λυθούν τα προβλήματα του Χαϊδαρίου των τελευταίων 20 χρόνων, επειδή δεν ήθελαν με ευθύ τρόπο να πουν όχι. Το προσφυγικό σαν θέμα δεν προσφέρεται για μικροκομματικές τακτικές, ούτε σε κεντρικό επίπεδο, πολύ δε περισσότερο σε τοπικό επίπεδο.
Το στοίχημα όμως κερδήθηκε.
Ήρθε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Όχι απλώς δεν άνοιξε ρουθούνι αλλά το Χαϊδάρι είναι το αντίθετο παράδειγμα του Ωραιόκαστρου. Δίνει το παράδειγμα σε ένα σημαντικό διεθνές ανθρωπιστικό γεγονός.
Είμαστε υπερήφανοι που αυτή εδώ η πόλη και μαζί με άλλες ευτυχώς, άνοιξε την αγκαλιά της και έφεραν οι πρόσφυγες τα παιδιά στα σχολεία.
Το στοίχημα το κερδίσαμε με τη δράση μας. Δηλαδή 2-3 μήνες νωρίτερα και πριν αναλάβει η κυβέρνηση την παρέμβαση για το κέντρο φιλοξενίας στο Σκαραμαγκά, οι αλληλέγγυοι του Χαϊδαρίου, οι αλληλέγγυοι της δυτικής Αθήνας. Το σύνολο των συνανθρώπων μας ήταν συνέχεια εκεί, από την πρώτη στιγμή και το καλοκαίρι. Δεν υπήρξε μέρα, ώρα να μην ήμασταν εκεί. Παρόντες. ‘Όλοι μαζί τα καταφέραμε.
Τελικά επειδή η δομή φιλοξενίας στο Σκαραμαγκά είναι αρκετά καλή, χωρίς αυτό να σημαίνει πως έχουν λυθεί τέλεια όλα τα προβλήματα, όλοι θέλουν να έρθουν εδώ. Είναι άξιο αναφοράς το γεγονός ότι η γειτονιά της Κάτω Αφαίας, αγκάλιασε αυτούς τους ανθρώπους και τα παιδιά τους παίζουν μαζί με τα παιδιά των προσφύγων.
Οι λόγοι που δημιούργησαν το προσφυγικό δεν φαίνεται να εκλείπουν σύντομα και αυτό απαιτεί να συζητήσουμε για το τι μπορούμε και πρέπει να κάνουμε συνολικότερα στη Δυτική Αθήνα.
Ο κόσμος δεν θέλει ούτε παχιά λόγια ούτε ψεύτικες κουβέντες. Καταλαβαίνει και αναγνωρίζει τις προσπάθειες. Εμείς εκφράζουμε χωρίς περιστολές αυτό που σκεφτόμαστε και αυτό που θα κάνουμε, εδώ και 35 χρόνια, μετά τη Δημαρχία Σκαμπά, βελτιώνοντας τον προγραμματικό μας λόγο και την κινηματική μας δράση. Αυτό μας έφερε εδώ που μας έφερε, μας δυνάμωσε, μας ωρίμασε …
Αυτή είναι η στάση μας με βάση το αξιακό μας φορτίο. Η κοινωνία ας κρίνει.
Ερώτηση : Ναι, αλλά τώρα μπαίνει ένα θέμα. Γιατί εγώ, ο δημότης – ψηφοφόρος Χαϊδαρίου να ψηφίσω εσάς; Αφού εσείς βάζετε πλάτη στο Δήμαρχο και αφού αυτή η δημοτική παράταξη τα κάνει καλά, για ποιο λόγο να ψηφίσω εσάς και όχι την υπάρχουσα δημοτική παράταξη;
- Η δημοτική δουλειά δεν περιορίζεται μόνο στο προσφυγικό. Δυστυχώς υπάρχουν και άλλα σημαντικά – επείγοντα ζητήματα στην πόλη μας, τα οποία χρονίζουν, και για τα οποία οι πολίτες θέλουν να δοθούν λύσεις.
Υπάρχουν τα ζητήματα του σχεδιασμού για την ανασυγκρότηση και στην ανάπτυξη της πόλης, υπάρχουν τα προβλήματα της καθημερινότητας, υπάρχει το ζήτημα προστασίας των περιουσιών των πολιτών από τις πλημμύρες αλλά και των δημοτικών υποδομών, υπάρχουν ζητήματα που έχουν σχέση με τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για δημιουργία θέσεων εργασίας κ.λ.π. τα οποία αναφέρουμε με αναλυτικό τρόπο στον ετήσιο τεχνικό και οικονομικό προγραμματισμό
. Κάνουμε εποικοδομητική κριτική.
Κριτική προγραμματικής αντιπολίτευσης.
Ο Μαραβέλιας, η προηγούμενη διοίκηση, τον διέλυσε τον Δήμο, με σχέδιο. Και δεν θέλω να ακούσω όταν το λέω αυτό ότι υπερασπίζομαι το Σελέκο.
Υπερασπίζομαι την αλήθεια σαν βάση συζήτησης και για να κλείνουμε την πόρτα στο λαϊκισμό και στην μικροπολιτική.
Επανέρχομαι.
Το έκανε με σχέδιο νεοφιλελεύθερο, δηλαδή ότι πρέπει να καταρρεύσουν οι δημόσιες δομές. Ορισμένες από αυτές τις ιδιωτικοποίησε, όπως ήταν ο πολιτισμός, όπως ήταν το κολυμβητήριο, όπως ήταν οι βρεφονηπιακοί σταθμοί που τους έκανε ΚΟΙΝΣΕΠ δικής του αντίληψης εκμεταλλευόμενος και τις αδυναμίες του θεσμικού πλαισίου.
Στη συνέχεια η μεθόδευση ήταν να καταρρεύσουν όλα, όπως το ζήτημα της καθαριότητας και αποκομιδής των σκουπιδιών. Δεν υπάρχουν απορριμματοφόρα στο Χαϊδάρι. Όσα κυκλοφορούν είναι δανεικά από την Πετρούπολη, το Αιγάλεω, τον ΑΣΔΑ κ.λ.π..
Αυτή ήταν μια πραγματικότητα. Ο Μαραβέλιας αν κατάφερνε να ξαναβγεί, η λύση που προωθούσε θα ήταν η ιδιωτικοποίηση. Αυτή είναι η δύσκολη πλευρά που την παρέλαβε ο Σελέκος.
Το θέμα είναι με ποιον ρυθμό πας να το ανατρέψεις.
Σε πόσα τέρμινα;
Οι ρυθμοί λοιπόν με τους οποίους κινείται η παρούσα Δημοτική Αρχή θα έλεγα ότι δεν αντιστοιχούν στην άμεση εξεύρεση λύσεων στα προβλήματα.
Δεν είναι το ζήτημα μόνο ότι δεν έχουμε χρήματα.
Είμαστε στην ίδια κατάσταση οικονομικά που είναι και οι διπλανοί δήμοι. Η διαφορά μας είναι ότι εμείς λέμε ότι δεν αρκεί να διεκδικούμε μόνο τους πόρους από την Πολιτεία αλλά χρειάζεται διεκδίκηση και άλλων υφιστάμενων πόρων με δικό μας σχέδιο.
Αυτή τη στιγμή πάμε μετά από 2,5 χρόνια, παρά τις οικονομικές δυσκολίες που έχουμε, να αγοράσουμε απορριμματοφόρα. Είναι ζήτημα ιεράρχησης και μεθόδευσης.
Τους λέγαμε από την αρχή ότι μπορούμε να κάνουμε και οικονομία στην ενέργεια, στη ΔΕΗ, στο νερό, να διαπραγματευτούμε την παράταση των δανείων για μια 10ετία ώστε να εξοικονομηθούν χρήματα με τα οποία θα καλυφθούν άμεσες και πάγιες ανάγκες του Δήμου σε βάθος 5ετίας.
Ορισμένα πράγματα δεν μπορεί να τα κάνει ο Δήμος με τις διαπιστωμένες ελλείψεις σε τεχνικό προσωπικό. Από το Γενάρη του 2015, λέμε να αξιοποιήσουμε την αγορά για να εκπονήσουμε τις απαιτούμενες μελέτες που θα συμβάλλουν στη χρηματοδότηση λύσεων σε σημαντικά χρόνια προβλήματα.
Η Περιφέρεια Αττικής λέει ναι στα αντιπλημμυρικά. Η πολιτική της θέση και ο σχεδιασμός είναι να εγκρίνει όποιο έργο είναι ώριμο και συνοδεύεται από την αντίστοιχη τεχνικοοικονομική μελέτη.
Εκεί κέρδισα το στοίχημα,
γιατί ο Σελέκος στην αρχή έλεγε δεν θα γίνει το μεγάλο αντιπλημμυρικό. Αυτό που θα σταματήσει να πλημμυρίζει το Χαϊδάρι. Σ΄ αυτή την κατεύθυνση λοιπόν έχει δουλέψει και συμπαρασταθεί το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Εμείς συμβάλαμε από την αρχή στην επίλυση αυτού του ζητήματος με δημόσιες παρεμβάσεις μας.
Απευθυνθήκαμε στη Περιφέρεια Αττικής, η οποία ενέκρινε τον Αυγ. του 2016 ένα μεγάλο έργο αντιπλημμυρικής διευθέτησης – προστασίας στη Λεωφόρο Καβάλας, σταματημένο εδώ και 15 - 20 χρόνια, που καλύπτει τις διαπιστωμένες ανάγκες. Η Περιφέρεια αύξησε τον προϋπολογισμό από τα 2,6 εκατ. ευρώ στα 9.900.000 ευρώ.
Αυτός ο αγωγός θα αποτρέψει να πλημμυρίζει το Χαϊδάρι. Η Δημοτική Αρχή μαζί με διάφορα άλλα περιφερειακά έργα κατάλαβε τελικά μετά από 3 χρόνια και τα έδωσε έξω να μελετηθούν. Γειτονικοί δήμοι καταθέτουν πλήθος μελετών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Δεν θέλω να φτάσουμε στο τελευταίο χρόνο της παρούσας δημοτικής περιόδου και να πούμε δεν έγινε τίποτα.
Για τη μείωση των λειτουργικών δαπανών ενέργειας έχουμε καταθέσει πρόταση για να γίνει συνολική ενεργειακή μελέτη και ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων και των υποδομών του Δήμου με στόχο να εξοικονομούνται χρήματα από ενεργοβόρες λειτουργίες που θα είναι ανταποδοτικά στους πολίτες με μείωση συνδρομών, ενίσχυση δραστηριοτήτων για τα παιδιά κ.α. αλλά και με συμβολή στη μείωση κατά 40% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2030.
Τα νοικοκυριά αντιπροσωπεύουν περίπου το 78% του συνολικού κτιριακού αποθέματος. Στον οικιακό τομέα αντιστοιχεί το 29% περίπου της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης. Επομένως είναι σημαντικό να επιτευχθεί εξοικονόμηση ενέργειας στις κατοικίες, με την ανακαίνιση του υπάρχοντος κτιριακού αποθέματος.
Η ύπαρξη ολοκληρωμένου σχεδίου δράσης και συστήματος ενεργειακής διαχείρισης θα δώσει στο Δήμο μας προτεραιότητα σε αιτήματα χρηματοδότησης και θα προηγείται των υπολοίπων γιατί θα δηλώνει την ετοιμότητά του.
Η Δημοτική Αρχή μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο με την ουσιαστική της συνδρομή στην ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών σε οποιοδήποτε επίπεδο, αποδεικνύοντας έμπρακτα τον καίριο ρόλο της προς όφελος των κατοίκων, καταπολεμώντας και την ενεργειακή φτώχεια.
Για την μείωση του κόστους διαβίωσης των πολιτών αλλά και των λειτουργικών δαπανών των επαγγελματιών πρέπει να δούμε την επέκταση του δικτύου φυσικού αερίου που έχει σταματήσει εδώ και χρόνια.
Όλα τα παραπάνω είναι ζωτικής σημασίας θέματα που αφορούν στην ανασυγκρότηση της πόλης μας και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής.
Επίσης ένα θέμα πολύ σημαντικό, για το οποίο καμία Δημοτική Αρχή δεν έχει ενδιαφερθεί μέχρι σήμερα, και μπορεί να δρομολογηθεί προς υλοποίηση άμεσα, εφόσον το υιοθετήσει η σημερινή Δημοτική Αρχή, αφορά στη διαχείριση των υπόγειων υδάτων. Ο Δήμος μας διαθέτει σημαντικό απόθεμα υπόγειων υδάτων, το οποίο εντοπίζεται σε υφιστάμενες γεωτρήσεις του Δήμου και ιδιωτών.
Η διαχείριση των διαθέσιμων υπόγειων υδάτων, τα οποία προορίζονται για αρδευτικούς και μόνο σκοπούς, δεν είναι η βέλτιστη. Για παράδειγμα, μεγάλη γεώτρηση του ΑΣΔΑ πάνω από το «Θεαθήναι» με παροχή 60 κυβικών νερού την ώρα αξιοποιείται μόνο για το πότισμα του γκαζόν του γηπέδου ποδοσφαίρου ενώ υπάρχουν πολλές δυνατότητες για πότισμα.
Τα οφέλη θα είναι σημαντικά. Οικολογικά αφενός, γιατί δεν θα καταναλώνουμε πόσιμο νερό από το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ σε ποτίσματα και οικονομικά αφετέρου γιατί θα εξοικονομούνται πόροι για το Δήμο. Οπότε ο δρόμος δείχνει κατ’ αρχήν την ανάγκη σύνταξης τεχνικοοικονομικής μελέτης διαχείρισης και άρδευσης, με την οποία μπορούμε να διεκδικήσουμε χρήματα για την υλοποίηση ενός σημαντικού έργου.
Εμείς λοιπόν έχουμε μια αντίληψη για βιώσιμη ανάπτυξη στη δυτική Αθήνα και στο Χαϊδάρι, σαν βασικός πόλος βιώσιμης ανάπτυξης και όχι δευτερεύουσας σημασίας
. Που σημαίνει ότι εμείς θέλουμε και έχουμε στο πρόγραμμά μας σαν στρατηγικό σχέδιο ορατές λύσεις και όχι αόριστες αναφορές για αργότερα. Εκεί ενσωματώνουμε τις ενέργειές μας, και παλεύουμε το Χαϊδάρι να μην απεμπολεί τα δικαιώματά του ανάμεσα σε ένα σύνολο Δήμων της Δυτικής Αθήνας με κοινά προβλήματα προς όφελος και της Δυτικής Αθήνας.
Πιστεύουμε στις συνέργειες των δράσεων που υλοποιούνται από τους Δήμους. Δεν πιστεύουμε ότι ο κάθε ένας από μόνος του, μπορεί να κάνει κάτι σημαντικό που θα οδηγήσει στην υπέρβαση της κρίσης.
Επίσης, η Δημοτική Αρχή πρέπει να αξιοποιεί κάθε δυνατότητα που παρέχεται από την Πολιτεία για προσωπικό, ανεξαίρετα σε όλους τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κάνοντας πλήρη και ουσιαστική καταγραφή των αναγκών της κάθε θέσης εργασίας και οργάνωση υποδοχής – άμεσης αξιοποίησης των εργαζόμενων με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο.
Θ μου πείτε ότι τα 8μηνα είναι μπαλώματα.
Ν συμφωνήσω μαζί σας, λέγοντας όμως ότι έχουμε τη δυνατότητα να μην προχωράμε με «τρύπια παντελόνια» αλλά και το γεγονός ότι παρέχονται πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα σε πολίτες ανέργους καθώς και η δυνατότητα εν γένει να ζουν αξιοπρεπώς, σε αντίθεση με τα τρίμηνα και τα πεντάμηνα του παρελθόντος και χωρίς το δικαίωμα ένταξης στο ταμείο ανεργίας.
Για πρώτη φορά το 1998 διατυπώσαμε τη θέση ότι το Χαϊδάρι είναι παραθαλάσσιος δήμος και ζητούσαμε και σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου να αποδοθούν στο δήμο τα 220 στρέμματα από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και να αξιοποιηθούν προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.
Το 2009 οι προτάσεις αυτές μορφοποιήθηκαν σε μελέτη όπου αποδεικνυόταν ότι τα 220 στρέμματα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο και προτείνονταν λύσεις για αξιοποίηση του χώρου.
Η θέση των ΠσΔ παραμένει η ίδια όπως έχει καταγραφεί στη μελέτη (17/12/2009): ''Ζητάμε την κοινόχρηστη χρήση της έκτασης των 220 στρεμμάτων από τους κατοίκους του Χαϊδαρίου και την κοινωνία της Δυτικής Αθήνας και Αττικής'' πλέον των 100 στρεμμάτων της παραλίας στην οποία έχουν στεγαστεί και φιλοξενούνται οι πρόσφυγες.
Η φιλοδοξία μου είναι, η Δημοτική Αρχή να ανοίξει τα αυτιά της, να ακούσει και να προσαρμοστούν στα σημερινά δεδομένα για να μη χαθεί κι άλλος πολύτιμος χρόνος ως προς την σύνταξη και υποβολή τεχνικοοικονομικών μελετών και προτάσεων είτε για χρηματοδότηση από το ΠΕΠ της Περιφέρειας Αττικής είτε από τα Τομεακά Επιχειρησιακά Προγράμματα του ΕΣΠΑ είτε από το Ταμείο Συνοχής είτε από το Πράσινο Ταμείο, στα οποία δικαιούχος είναι Τοπική Αυτοδιοίκηση, προκειμένου να καλυφθούν διαπιστωμένες ανάγκες του Δήμου μας.
Ωστόσο θα μου επιτρέψετε να πω, πως παρόλα αυτά το ερώτημα εξακολουθεί να είναι επίκαιρο. Δηλαδή αν ο Σελέκος και η δημοτική αρχή αλλάξει και κάνει κινήσεις πολύ πιο άμεσες και γρήγορες, υπάρχει κάτι άλλο με το οποίο η παράταξη και εσείς προσωπικά διαφέρετε και θα κάνετε καλύτερα σε σχέση με την υπάρχουσα δημοτική αρχή;
- Εγώ εύχομαι πραγματικά να αλλάξει και να μην χαθεί, όπως προανέφερα πολύτιμος χρόνος σε σημαντικά ζητήματα που εδώ και χρόνια ζητούν οι πολίτες την επίλυσή τους. Να κληθεί να κρίνει ο κόσμος έστω αυτή την αλλαγή της τελευταίας στιγμής, την αποτελεσματική συνδρομή μας σ’ αυτό με βάση το πρόγραμμά μας και την ετοιμότητά μας να προτείνουμε εφαρμόσιμες λύσεις.
Ο κόσμος είναι σε θέση και να γνωρίζει και να κρίνει.
Έχουμε στη Δημοτική μας Παράταξη συγκροτημένες ενεργές ομάδες εργασίας με τις οποίες επεξεργαζόμαστε τα νομικά και τεχνικά θέματα. Αυτό φαίνεται από τις συνεχείς παρεμβάσεις μας αλλά και τις 200 αναρτήσεις που έχουμε κάνει στο blog μας (http://psdhaidari.blogspot.gr/) για τα τοπικά ζητήματα. Η αναλυτική παρουσίαση των προτάσεών μας βρίσκεται για κάθε ενδιαφερόμενο στο παραπάνω blog μας.
Με την ευκαιρία της συνέντευξης απευθύνω τις ευχαριστίες στους φίλους της κίνησης και σε όλους τους συμπολίτες που θεωρώντας ότι ακούμε πραγματικά, μας καταθέτων τις δικές τους απόψεις.
Γι’ αυτό απαιτούμε με βάσιμες, υλοποιήσιμες θέσεις την επίλυση των προβλημάτων των πολιτών μας.
Μικροπολιτική εγώ δεν θα κάνω. Δεν θα κάνω ούτε για τους «αντιπάλους» στα δημοτικά που είναι νεοφιλελεύθεροι ή που το μοντέλο τους ήταν ή είναι ο Σαμαροβενιζελισμός και σε κεντρικό επίπεδο και σε τοπικό και σε άλλους που ήταν ανεκτικοί στο νεοφιλελευθερισμό.
Είμαι υπέρ του θετικού τρόπου σκέψης και δράσης. Πρέπει η κοινωνία να μπορεί να ξεχωρίσει. Κι εμείς έχουμε διάθεση, γνώση, αποφασιστικότητα και όραμα. Είμαι παρόν διαχρονικά, από μαθητής... Αφ΄ ότου γύρισα από το πανεπιστήμιο, εδώ και 33 χρόνια, είμαι ενεργός πολίτης, ελεύθερος επαγγελματίας στο Χαϊδάρι με οικογένεια, παιδιά και εγγόνια. Ο κόσμος έχει αξιολογήσει θετικά τη δράση μου.
Τώρα θα κάνω τον συνήγορο του διαβόλου, για το πάρκο Τρίτση, δεν ξέρω έχω να πάω καιρό ένα χρόνο τουλάχιστον αλλά είχε εγκαταλειφθεί στη μοίρα του.
Μήπως τελικά καταλήξει κι αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο να μην μπορεί να συντηρηθεί;
- Έχετε δίκαιο ότι είχε εγκαταλειφθεί. Αλλά το πάρκο Τρίτση είναι ένα παράδειγμα θετικής λύσης, που επιτέλους οι αριστερές αυτοδιοικητικές δυνάμεις ευρύτερα και στην περιοχή, κατάφεραν να επιβάλουν τη λύση σε ένα αίτημα δεκαετιών. Συμβάλλαμε μαζί με οικολογικές ομάδες κάνοντας συγκεντρώσεις ή με συμπαραστάσεις και προβάλλαμε το αίτημα, για το χαρακτηρισμό και τη λειτουργία του Πάρκου «Αντώνη Τρίτση» σαν μητροπολιτικό.
Επιτέλους λύθηκε με έναν νόμο (Ν. 4414/8-8-2016) και έχει σήμερα Φορέα Διαχείρισης με διοικητικό συμβούλιο.
Αυτή η μορφή διεκδίκησης μαζί με άλλες δυνάμεις της δυτικής Αθήνας, ζητάμε και εμείς να εφαρμοστεί με όσους υπάρχει συναντίληψη στα κοινά σημαντικά τοπικά και διατοπικά ζητήματα, προκειμένου η κυβέρνηση να εστιάσει στην περιοχή μας και να ενσωματώσει στα Τομεακά Επιχειρησιακά Προγράμματα των Υπουργείων δράσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα (πολιτισμού, ενέργειας, μεταφορών, υποδομών κ.λ.π.), που θα συμβάλλουν στη βιώσιμη ανάπτυξη της Δυτικής Αθήνας, γεγονός το οποίο σημαίνει μεταξύ άλλων και δημιουργία πολλών θέσεων εργασίας.
Θέλετε να πείτε δηλαδή ότι η σημερινή δημοτική αρχή είναι εν πολλοίς συγκρουσιακά αντίθετη με την Περιφέρεια και την Κυβέρνηση και δεν θα μπορέσει να υλοποιήσει ένα τόσο μεγάλο και φιλόδοξο έργο; Και θα μπορέσετε εσείς να το υλοποιήσετε;
- Εγώ θα έλεγα μακάρι να ήταν συγκρουσιακή σ΄ αυτά τα ζητήματα. Θα έλεγα ότι είναι διαχειριστική. Έχει αποδεχτεί, με ένα μοντέλο που έχει στο μυαλό της και στην αντίληψή της, ότι αυτή η κυβέρνηση δεν κάνει αυτό που θα ήθελε όπως και η Περιφέρεια, κατά συνέπεια διαχειρίζεται αυτό που υπάρχει. Αλλά υστερεί και στην αποτελεσματική διαχείριση σε πολλά ζητήματα. Δεν λέω κάτι παραπάνω απ΄ αυτό που λέει ο κόσμος. Δεν είδαμε το κάτι διαφορετικό.
Επιμένω για να αναδείξω την άλλη όψη. Πιστεύω ότι σ΄ αυτές τις συνθήκες κρίσης μπορούμε να αλλάξουμε το κλίμα.
Όπως παλεύουμε τώρα νύχτα μέρα, με τη γνώση σαν άμισθο μέλος του Δ.Σ. του Αττικού, για συνεχή βελτίωση των υπηρεσιών υγείας αλλά και της λειτουργίας του συνόλου των υποδομών στο Αττικό Νοσοκομείο, που ορισμένες εξ αυτών δεν λειτουργούσαν επίτηδες, σε πείσμα όσων φωνάζουν απ’ έξω ότι δεν γίνεται τίποτα στην υγεία.
Όπως προσπαθήσαμε (ήμουν 72 ημέρες παρών στις κινητοποιήσεις μαζί με άλλους και με τον Δήμαρχο έξω από το Λοιμωδών) για το Νοσοκομείο στην Αγία Βαρβάρα (πρώην Λοιμωδών), για το ΨΝΑ – Δαφνί, το ΨΝΑ – Δρομοκαϊτειο καθώς και για να μην συρρικνωθεί το ΙΚΑ Χαϊδαρίου, το σημερινό Π.Ε.Δ.Υ. (πρωτοβάθμια δομή υγείας). Κλείνω τη μικρή παρένθεση εδώ.
Δεν κλείνουμε τα μάτια, προσπαθούμε να αποκαλύψουμε ζητήματα που ζημίωσαν το Δήμο μας.
Ζητάμε να έρθει ο εισαγγελέας σε ορισμένα διαχειριστικά θέματα που έχουν σχέση με το παρελθόν για να τεθούν όλα στο φώς του ήλιου και σε γνώση των Χαϊδαριωτών.
Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούν να ξεχαστούν. Η Δημοτική Αρχή έχει συμφωνήσει στο διαχειριστικό έλεγχο στο δήμο Χαϊδαρίου. Εμείς συμβάλλαμε και είπαμε να μη μείνει στο συρτάρι κανένα ανεξιχνίαστο ζήτημα που έχει προκαλέσει βλάβη στην τοπική κοινωνία.
Μισό λεπτό τώρα με βάζετε στο πειρασμό να ρωτήσω... ποιος απαίτησε τον διαχειριστικό έλεγχο; εσείς ή η δημοτική αρχή;
- Εμείς σαν παράταξη λέγαμε ότι αν γινόμασταν δημοτική αρχή θα κάνουμε τα διαχειριστικά ζητήματα φύλλο και φτερό. Επί ενάμιση χρόνο, έφερνα το θέμα στην επικαιρότητα σχεδόν σε κάθε 2ο Δημοτικό Συμβούλιο.
Είχε έναν δισταγμό η Δημοτική Αρχή. Πέρασε περισσότερο από ενάμιση χρόνος, που έλεγε μήπως αυτό μπλοκάρει το δήμο κ.λ.π. Χαίρομαι που στο τέλος υιοθέτησε αυτή την άποψη για πλήρη διαφάνεια στη διαχείριση των κοινών και υπάρχει ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. που λέει για τη διενέργεια διαχειριστικού ελέγχου, ο οποίος θα έχει μεγάλη σημασία για την επόμενη μέρα...
Για να επανέλθουμε, υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσαμε σαν Δήμος να κάνουμε σήμερα και αφορούν στην καθημερινότητα του πολίτη.
Όπως;
- Η κατάσταση στους κεντρικούς δρόμους παραμένει η ίδια, όπως ήτανε όλα αυτά τα χρόνια. Στον κεντρικό δρόμο του Δήμου μας, στην Καραϊσκάκη, έγιναν κάποια μικρά έργα που εμείς επικροτήσαμε αλλά τα υπόλοιπα είναι τα ίδια. Το κυκλοφοριακό το έφερνα συνέχεια το τελευταίο χρονικό διάστημα. Μετά από δυόμιση χρόνια τέλος πάντων έγινε μια πρώτη δημόσια παρουσίαση. Το Χαϊδάρι είναι μποτιλιαρισμένο. Οι μελέτες λένε πως όταν βγαίνει ο κόσμος, οι θέσεις επαρκούν για το 1/3.
Ο κόσμος έχει μάθει να χρησιμοποιεί το αμάξι. Σ’ αυτό δεν φταίει η δημοτική αρχή
αλλά αδράνησε για να δούμε πιο γρήγορα συνολικά το κυκλοφοριακό, για να δούμε πως θα φτιάξουμε την πόλη, για να χρησιμοποιούμε λιγότερο το αμάξι. Γιατί αυτή είναι η φιλοσοφία με βάση και τον εθνικό – κοινοτικό σχεδιασμό για την βιώσιμη αστική κινητικότητα.
Τι προτάσεις έχετε εσείς ;
- Πεζοδρόμια για την ανεμπόδιστη και ασφαλή μετακίνηση των πεζών, ΑμΕΑ και ατόμων με ιδιαίτερες ανάγκες (μητέρες με καροτσάκια, έγκυες), την απρόσκοπτη και ασφαλή μετακίνηση πεζών στην Λ. Καβάλας, τεχνικές διευθετήσεις σε δρόμους όπως (Γ. Παπανδρέου, Ζεφύρου, Καραϊσκάκη κ.α.) για τη διευκόλυνση των πεζών και των οδηγών, δρόμους ήπιας κυκλοφορίας για τους ποδηλάτες και κυκλοφοριακή αγωγή στα σχολεία.
Εμείς λέμε ότι η δημοτική συγκοινωνία είναι το ένα μέσο απαραίτητο για τη διευκόλυνση μετακίνησης των πολιτών του Χαϊδαρίου αλλά και αποσυμφόρησης του κυκλοφοριακού φόρτου.
Αυτη τη άποψη νομίζω αρχίζει να την καταλαβαίνει ότι σιγά σιγά Δημοτική Αρχή. Το δεύτερο ζητούμενο είναι ότι πρέπει να δημιουργηθούν οδεύσεις για την ασφαλή μετακίνηση των πεζών και των ποδηλατών καθώς πεζοί και ποδηλάτες είναι συνεχώς εκτεθειμένοι στον κίνδυνο. Αυτό σημαίνει συνολικότερα ότι η πόλη μας πρέπει να γίνει όμορφη και ασφαλής. Επομένως αυτά τα ζητήματα πρέπει να τεθούν σε προτεραιότητα κι όχι να τα μεταθέσεις στο αόρατο μέλλον.
Παρόμοιες δράσεις γίνονται σ’ ένα άλλο κομμάτι της Αθήνας. Στο επίπεδο αυτό την αρμοδιότητα έχει η Περιφέρεια Αττικής. Αλλά για να δρομολογήσεις οποιαδήποτε λύση πρώτα πρέπει να το απαιτήσεις. Τίποτα δεν χαρίζεται και δεν προσφέρεται με το ζόρι στη σημερινή εποχή. Γνωρίζει αρκετός κόσμος ότι εγκαινιάστηκαν ποδηλατοδρόμοι που διασχίζουν την Αττική από το ένα μέρος στο άλλο, οριζόντια και κάθετα, εκτός βέβαια από τη δυτική Αθήνα.
Υπάρχει κι ένα επιπλέον ζήτημα στη δυτική Αθήνα και στο Χαϊδάρι, που δεν έχει μετρό, γεγονός για το οποίο έχουν την αποκλειστική ευθύνη οι προηγούμενες Δημοτικές Αρχές. Έχουμε Αττικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και δεν έχουμε μετρό.
Και βέβαια επαναφέρουμε την πρότασή μας και διεκδικούμε την επέκταση της γραμμής του Μετρό. Το Αττικό νοσοκομείο απέχει σχεδόν το ίδιο είτε από Αγία Μαρίνα είτε από Ανθούπολη. Υπάρχουν αρκετές συνδυαστικά τεχνικές λύσεις, τις οποίες θα τις βρουν και θα τις σταθμίσουν τα συναρμόδια υπουργεία
. Η ανακήρυξη της Ελευσίνας πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2021 δημιουργεί νέα δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή μας και επιβάλλει την αναθεώρηση – επικαιροποίηση του σχεδιασμού.
Και για να το καταλάβει η κεντρική εξουσία, η οποία ακούει, χρειάζεται να κάνεις και κάτι παραπάνω.
Έστω ότι υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις, εγώ λέω, πως αυτή η κυβέρνηση λέει ναι στο μετρό. Έχω μιλήσει και με τον Υπουργό Μεταφορών και Υποδομών Χρήστο Σπίρτζη για το θέμα. Έχει χαθεί μια γραμμή. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει λύση αποδεχτή που να λέει πως στα επόμενα 15 χρόνια, θα έχουμε μετρό στο Χαϊδάρι.
Ξεχάστηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Δεν τους βόλευε και δεν ασχολήθηκε κανένας.
Με τους σημερινούς ρυθμούς αν μπει στο σχέδιο για επέκταση του Μετρό, θέλει 10 χρόνια. Και τραμ να κάνουμε. Υπάρχει ένα σχέδιο με διάφορες δημοτικές κινήσεις από τη δυτική Αθήνα, για να ενώσουμε τα εμπορικά κέντρα των Δήμων κι έτσι να μην είναι φυγογενείς οι τάσεις των κατοίκων που πηγαίνουν να ψωνίσουν στο κέντρο της Αθήνας. Για να μπει τραμ στη δυτική Αθήνα στοιχίζει το 1/10 ανά χλμ σε σχέση με το μετρό. Αυτό θέλει 3 με 4 χρόνια.
Έχω κάνει μια πρόταση και προς τον ΟΑΣΑ και προς τον Υπουργό, με την ιδιότητα του άμισθου μέλους του Αττικού Νοσοκομείου για να ενώνεται το Περιστέρι με το Χαϊδάρι, η δε λεωφορειακή γραμμή θα περνάει από το Αττικό και από το Δημαρχείο μας. Μας απάντησε βέβαια ο ΟΑΣΑ πως ενίσχυσε κάποιες γραμμές. Υπάρχει μια μικρή βελτίωση αλλά δεν λύνεται το πρόβλημα. Δηλαδή είναι άλλο να ξέρει ο ασθενής ότι για να πάει στο Αττικό νοσοκομείο δεν θα πάρει το αμάξι του. Να ξέρει πως υπάρχει μια γραμμή κατεβαίνοντας από το μετρό που σε 3 λεπτά θα έρθει το λεωφορείο, σε 4 λεπτά θα πάει στο άλλο μετρό. Φτιάχνεις και σαν Δημοτική Αρχή τη δημοτική συγκοινωνία με άλλον λειτουργικό τρόπο. Αυτή είναι η πρότασή μας.
Με προκαλείτε να ρωτήσω το εξής. Είναι εφικτό αυτό; Είναι εύκολα υλοποιήσιμο;
- Με μια ελεγχόμενη καθυστέρηση θα γίνει. Έχουμε ψηφίσει στο Δημοτικό Συμβούλιο αναμόρφωση του προϋπολογισμού, για πάρουμε ένα δάνειο από το ταμείο παρακαταθηκών και δανείων με σταθερό επιτόκιο που θα βοηθήσει να υλοποιηθεί στο Χαϊδάρι ένα μεγάλο έργο. Δηλαδή μαζί με την αγορά του απαραίτητου εξοπλισμού για να μαζεύονται τα σκουπίδια να αγοράσουμε αυτοκίνητο για την δημοτική συγκοινωνία, μικρά αμαξάκια που θα μπορούν να εξυπηρετούν τις ανάγκες των πολιτών και να λειτουργεί δημοτική συγκοινωνία γιατί είμαστε ο μοναδικός δήμος που δεν έχει δημοτική συγκοινωνία.
Για τους ποδηλατόδρομους όμως δεν μου είπατε...
- Από ότι εκτιμήσαμε, καταθέτοντας τεχνικού τύπου παρατηρήσεις στην πρώτη παρουσίαση κυκλοφοριακής μελέτης, δεν μπορούμε στο Χαϊδάρι να κάνουμε τεχνικά έργα μεγάλα για να δημιουργήσουμε ποδηλατόδρομους. Πρέπει να δημιουργηθεί δίκτυο ήπιας κυκλοφορίας και μετακινήσεων. Μπορούμε να κάνουμε στοχευμένες διευθετήσεις για την ασφαλή κυκλοφορία των ποδηλατών. Δεν θέλουμε το ποδήλατο μόνο για αναψυχή αλλά το ποδήλατο να χρησιμοποιείται και στην καθημερινότητα του πολίτη. Αυτό σημαίνει ότι στην οριστική κυκλοφοριακή μελέτη θα συνδέονται τα σημεία δημοσίου ενδιαφέροντος. Να μπορεί να πηγαίνει με ασφάλεια το παιδί στο σχολείο, στο γυμνάσιο, στο λύκειο, στο πολιτιστικό κέντρο της περιοχής.
Παράλληλα πρέπει να έχουμε πεζοδρόμια για την ασφαλή μετακίνηση των πολιτών στο Χαϊδάρι. Στο κεντρικό Χαϊδάρι, σημαίνει πως πρέπει να μεγαλώσουν τα πεζοδρόμια, να μην υπάρχει δυνατότητα στάθμευσης χωρίς να υποστηρίζουμε ότι αυτό είναι κάτι καινούργιο.
Ο πολίτης να μπορεί να πάρει το παιδί του, το εγγόνι του και να περπατήσει. Γιατί αυτή τη στιγμή γίνεται μάχη για να περπατήσει κάποιος ανεμπόδιστα. Αυτό σημαίνει ότι σε κεντρικούς δρόμους όπως η Αγωνιστών στρ. Χαϊδαρίου, η Καραϊσκάκη πρέπει να βρεθεί λύση με τον καταλληλότερο τρόπο.
Η άποψή μου είναι, παρά το γεγονός ότι οι λεπτομέρειες είναι τεχνική φύσης, ότι θα πρέπει να μελετηθεί αν θα γίνει μονοδρόμηση ως βέλτιστη λύση, σε ποια έκταση κ.λ.π. Αυτό σημαίνει πως στο κεντρικό Χαϊδάρι, όπως και στη Γρηγορούσα που γίνονται και οι λαϊκές θα αναπνεύσουν περισσότερο.
Αναρωτιέμαι, γιατί όταν πηγαίνουμε στην Αθήνα αφήνουμε το αμάξι μας και περπατάμε στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου και στο ιστορικό κέντρο. Γιατί είναι όμορφοι δρόμοι, γιατί μπορείς να περπατήσεις χωρίς να σε πατήσει μηχανάκι ή αμάξι. Θυμίζω και τις αντιδράσεις που υπήρχαν πριν την πεζοδρόμηση της Ερμού. Σήμερα πόσοι είναι αντίθετοι;
Αν δοθούν κατάλληλες λύσεις στο κυκλοφοριακό, έτσι θα γίνει κι εδώ.
Οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για μεγάλες αστικές παρεμβάσεις δίνουν την αφορμή για ένα επικαιροποιημένο συνολικό σχεδιασμό με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και τη δημιουργία κοινωνικά ωφέλιμων υποδομών, που εμπεριέχουν παράλληλα την τόνωση της οικονομίας και της απασχόλησης.
Για το Δάσος πρέπει να γίνει μια πολιτικού χαρακτήρα συζήτηση. Το Δάσος δεν έχει εξόδους. Υπάρχουν διάφορα συμφέροντα που το εμπόδισαν. Νομίζω πως έχει καθυστερήσει η σχετική συζήτηση και πρέπει να παρθεί μια απόφαση.
Ποια συμφέροντα δηλαδή;
- Είναι παλιά ιστορία, για διάφορους λόγους που έχουν να κάνουν σχέση με τις αξίες γης. Δεν θέλησαν να χαλάσουν το ήδη υπάρχον καθεστώς που λέει ότι μόνο η Γ. Παπανδρέου και η Σατωβριάνδου έχει διέξοδο προς Αθήνα. Τόσο απλά. Αν γίνει μια κουβέντα αναλυτική γι’ αυτό το θέμα, θα μάθουμε τι και πως
. Το γαργαλιστικο είναι να ασχοληθούμ με το παρελθόν.
Τ ουσιαστικό και αναγκαίο είναι να λύσουμε το πρόβλημα σήμερα και να μην το μεταθέτουμε στο αόριστο αύριο. Υπάρχει μια πραγματικότητα. Το λένε οι τοπικοί σύλλογοι του Δάσους, το λέει όλος ο κόσμος. Δηλαδή ο κόσμος το ΄χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι.
Προεκλογικά όλοι πήγαμε στις συγκεντρώσεις, όλοι συμφωνούσαμε σ΄ αυτό το πράγμα και σήμερα 2,5 χρόνια μετά, εξακολουθεί να υπάρχει αυτό το πρόβλημα.
Με ευθύνη της δημοτικής αρχής είναι αυτό;
- Σου είπα και πριν, πως δεν το λέω αυτό για να δείξω πως εμείς είμαστε καλύτεροι. Λέω πως υπάρχει ένα κλίμα στο Χαϊδάρι που η Δημοτική Αρχή δεν το ανατρέπει. Τι να κάνουμε έτσι τα βρήκαμε. Το σκεφτόμαστε, το μελετάμε ... αλλά λέω πως καθυστερούμε πάρα πολύ. Για τις πολιτικές αποφάσεις. Εκεί είναι η κριτική μου. Όχι για τα τεχνικά ζητήματα. Είμαστε τώρα στον τρίτο χρόνο και κουβεντιάζουμε σαν να βρισκόμαστε στην επόμενη μέρα των εκλογών. Έχω ζητήσει να γίνει συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για τις αναγκαίες παρεμβάσεις στο Δάσος χωρίς αυτή η συζήτηση να έχει γίνει.
Πάμε λοιπόν στις λαϊκές συνελεύσεις που τις έκανε ο Σελέκος. Τοπική δημοκρατία το λέμε αλλιώς. Εμείς θα θέλαμε να έχουν αποφασιστικό χαρακτήρα οι κάτοικοι στις γειτονιές στοιχείο που ο νόμος Καλλικράτη (ο οποίος πρέπει να καταργηθεί και να λυθεί το πρόβλημα της απλής αναλογικής) για την Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν το προβλέπει. Παρόλ’ αυτά άλλοι δήμοι το δοκίμασαν. Θεωρώ θετικό το θεσμό των λαϊκών συνελεύσεων και εμείς συμμετείχαμε και στα δύο χρόνια σε σχέση με άλλες παρατάξεις, οι οποίες είτε αδιαφόρησαν είτε απείχαν με τη λογική ότι το έκανε ο Δήμαρχος για τους δικούς του απολογιστικούς λόγους.
Όταν συμμετέχεις, ο κόσμος κρίνει και μπορείς να τον ενημερώσεις σφαιρικά. Κι εκεί κάναμε προγραμματική αντιπολίτευση. Είχαν τελειώσει οι πλημμύρες, χωρίς σ΄ αυτό να κάνουμε μικροπολιτική. Το Χαϊδάρι είναι τραυματισμένο δεύτερη φορά. Σταθήκαμε στην ουσία, στην προσπάθεια των εργαζομένων κ.λ.π. Δεν σταθήκαμε μίζερα γιατί ερχόταν το προσφυγικό που έπρεπε να το αντιμετωπίσουμε άμεσα με τις καλλίτερες δυνατές λύσεις. Σταθήκαμε κυρίως στα επί μέρους ζητήματα της κάθε γειτονιάς. Υπάρχει κόσμος που ανησυχεί και συμμετέχει. Ο κόσμος λοιπόν δεν είναι αδιάφορος αλλά πρέπει να του δώσεις λόγο και αρμοδιότητες. Εγώ δέχομαι ότι νόμος για τον Καλλικράτη θέλει τον κόσμο να μη συμμετέχει ουσιαστικά. Να ψηφίζει με την λογική που έχει το σύστημα. Δηλαδή, κάθε 5 χρόνια, να βγάζει έναν δήμαρχο και μετά ή να κλαις ή να γελάς. Λέω λοιπόν ότι υπάρχει αριστερή κουλτούρα στο Χαϊδάρι, υπάρχει ιστορικότητα δράσης, υπάρχουν ιστορικά κινήματα πολιτών, ομάδων που έπαιξαν σημαντικό ρόλο τα προηγούμενα χρόνια, ανεξαρτήτως Δημοτικής Αρχής, στα ζητήματα υπεράσπισης της πόλης και αυτό δεν μπορεί να το μη λαμβάνεις υπόψη.
Χρειάζεται η Δημοτική Αρχή να δώσει περισσότερο χώρο και αέρα σ΄ αυτή τη δράση και για τα δυο επόμενα χρόνια.
Και μια και λέμε αυτά, πρέπει να πω και για το παλιό δημαρχείο. Κάποιοι θεώρησαν ότι είχε σχεδιαστεί να γκρεμιστεί. Εμείς δώσαμε μάχη μαζί με άλλους φίλους και συντρόφους. Είμαστε απ΄ αυτούς που ανατρέψαμε το σχέδιο κατεδάφισης και εμπόδισαν την προηγούμενη Δημοτική Αρχή να το γκρεμίσει. Υπήρχε σχέδιο που έλεγε γκρεμίστε το και με 3.200.000 ευρώ χτίζετε κάτι καινούργιο. Να χρεωθούν οι πολίτες με ένα υπέρογκο ποσό χωρίς λόγο.
Το κτήριο, που στέγασε τον Ιστό, έπαιξε έναν ρόλο στα δύσκολα χρόνια που η κοινωνία του Χαϊδαρίου κατέρρεε και κοινωνικά και οικονομικά κλπ. Υπήρξε πλούτος πολιτιστικής δουλειάς, κοινωνικής αλληλεγγύης, μοίρασμα τροφίμων (που μαζευόντουσαν έξω από τα Super Market από αλληλέγγυους), γίνονται κοινωνικά φροντιστήρια κ.λ.π.
Έχουν εγκριθεί από την Περιφέρεια Αττικής 400.000 ευρώ για την ανακαίνισή του όπως έχει αποτυπωθεί στις τεχνικοοικονομικές μελέτες και δεν θα δαπανηθούν τα 3.200.000 ευρώ, όπως αρχικά ήθελαν κάποιοι. Αυτό το κτήριο για 6 χρόνια ήταν σε αχρηστία, γιατί υποτίθεται πως ήταν επικίνδυνο. Βέβαια και σήμερα υπάρχουν κάποιοι συμπολίτες που θα ήθελαν να γίνει κάτι άλλο. Αλλά εμείς λέμε την πόλη την παλεύεις και την ιστορικότητά της την διεκδικείς, όπως και την ιστορία της όχι απλώς γράφοντας ένα βιβλίο, αλλά διατηρώντας τα μνημεία της πόλης.
Βέβαια δεν είναι ένα ιδιαίτερο αρχιτεκτονικά κτήριο - μνημείο αλλά ήταν στο παρελθόν κρατητήριο της Γκεστάπο, ήταν το πρώτο δημοτικό σχολείο του Χαϊδαρίου, ήταν Δημαρχείο και αργότερα πολιτιστικό εργαστήρι του Δήμου μας. Το όνομά του είναι «Δημήτρης Γιαχνής», αφιερωμένο στον παλιό Δήμαρχο, άνθρωπο της αριστεράς που έγραψε τη δική του ιστορία πριν και μετά τη δικτατορία. Έχουμε υποχρέωση να το κρατήσουμε σαν σημείο αναφοράς στη πόλη αλλά και σαν υποδομή για λειτουργική χρήση μετά την ανακαίνιση.
Για τα παιδιά έχει σημασία όταν κουβεντιάζουν για την τοπική ιστορία. Κι εδώ λοιπόν θα κάνω κριτική. Από την εποχή του Μαραβέλια το Χαϊδάρι δικαιούται να έχει ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Μονοθεματικό σε πρώτη φάση θα έλεγα. Ίσως για την ιστορική του μνήμη. Βεβαίως έχουν γίνει κάποιες ενέργειες, με βάση την ιστορία του Χαϊδαρίου και στο πλαίσιο της γενικής αντίληψης, που μας δίνει το δικαίωμα να έχουμε λαϊκό ανοιχτό πανεπιστήμιο, αλλά δεν έχει προχωρήσει το ζήτημα αυτό.
Η τέχνη είναι όμως απαιτητική σε πολλά επίπεδα. Οι εθνικοτοπικοί σύλλογοι είναι το εύκολο θα έλεγα. Το στοίχημα το δικό σας γι αυτό που λέμε σύγχρονη τέχνη; Ας πούμε για παράδειγμα, η Ελευσίνα διεκδίκησε και πήρε τον τίτλο της πολιτιστικής πρωτεύουσας. Αυτό όμως σημαίνει ότι για πάρα πολλά χρόνια διάφορες εκδηλώσεις και δράσης ήταν αρκετά υψηλού επιπέδου. Έφερε κόσμο. Εσείς τι έχετε να προτείνεται πάνω σ΄αυτό και σε σχέση με την υπάρχουσα δημοτική αρχή …
- Εμείς στο ζήτημα του πολιτισμού, πρέπει να απαντήσουμε με το γετονός ότι το Χαϊδάρι έχει μια ιστορική διαδρομή διαχρονικά, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Η ιστορία μας είναι το Παλατάκι, είναι η μονή Δαφνίου από τα σημαντικότερα μνημεία διεθνούς εμβέλειας το οποίο περιλαμβάνεται στον Παγκόσμιο Κατάλογο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, το ιερό της Αφροδίτης στην Αφαία, η αρχαία Ιερά Οδός, είναι το στρατόπεδο και το μπλοκ 15 που υπενθυμίζει ένδοξο αγώνα της Εθνικής Αντίστασης το οποίο με τελευταία απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας φτιάχτηκε και έχει ενταχθεί σε ένα πρόγραμμα συνολικής αναβάθμισης κ.λ.π. και σ΄αυτό πρέπει να στηριχτούμε αξιοποιώντας το.
Βάζεις επιπλέον ένα θέμα λεπτό. Υπάρχουν 13 επιχειρήσεις του δήμου είναι όλες καφετέριες και είναι υπό διαχειριστικό έλεγχο. Δεν τις δημιούργησε η νέα Δημοτική Αρχή. Εμείς είπαμε σύμφωνα με την κουλτούρα μας ότι, αν θέλεις να δώσεις στην κοινωνία και στα νέα παιδιά τη δυνατότητα να ξεφύγουν και να δημιουργήσουν στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, πρέπει να τους δώσεις υποδομή. Είχαμε πει, για παράδειγμα στο «Ιστορικό» που έχει κλείσει, με πρωτοβουλία του Δήμου να μαζεύονται τα παιδιά, οι γυναίκες και να τους παρέχεται η δυνατότητα ενεργούς δημιουργικής συμμετοχής.
Για τις καφετέριες : αντί να έχουμε λοιπόν πληθώρα από καφετέριες, που γι’ αυτό το λόγο είναι γνωστό το Χαϊδάρι στη δυτική Αθήνα, κλάδος που δεν εξαιρείται από τις δυσμενείς επιπτώσεις της κρίσης στους επαγγελματίες, να εξετάσουμε και να κάνουμε και κάτι πιο δυναμικό. Δεν έχει γίνει καμία συζήτηση προς αυτή την κατεύθυνση, δεν έχει δοκιμαστεί καμία πιλοτικά δράση, που θα είναι και ελκυστική για τους πολίτες της δυτικής Αθήνας.
Υπάρχει δυναμικό στα σχολεία, άνθρωποι που ασχολούνται με την τέχνη, τον πολιτισμό, που γράφουν μονογραφίες κ.λ.π. Δεν λέω ότι δεν γίνεται τίποτα, ξεφύγαμε από διάφορου τύπου νεοφιλελεύθερες εκδηλώσεις και έχουμε βάλει όλοι πλάτη στους εθνικοτοπικούς συλλόγους. Γίνονται εκδηλώσεις, υπάρχει σαφώς καλύτερη κατάσταση στον πολιτισμό αλλά μπορούν να γίνουν κι άλλα πράγματα πιο σύγχρονα.
... δηλαδή έχετε πρόταση εσείς;
- Πρέπει να καλέσουμε να μαζευτεί η νεολαία, σε λαϊκές συνελεύσεις, να κουβεντιάσουμε αυτά τα θέματα μαζί της. Να δούμε τις προτάσεις της νεολαίας και πώς μπορούμε να στηρίξουμε.
Επίσης για τους ανέργους στα πλαίσια της αλληλεγγύης που δραστηριοποιήθηκαν, θα μπορούσαμε να τους δώσουμε έναν χώρο για να δημιουργήσουμε μιας συλλογικής μορφής ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. σύμφωνα με το υφιστάμενο θετικό θεσμικό πλαίσιο. Προσέξτε δεν λέω να κάνουμε φιλανθρωπία. Αλλά να τους δώσουμε τη δυνατότητα με την αξιοποίηση των διαθέσιμων υποδομών να σταθούν με αξιοπρέπεια στα πόδια τους και να δημιουργήσουν. Νομίζω πως είναι ζητούμενο απ’ όλους μας, να υπάρχει απασχόληση για τους νέους για να μην οδηγούνται σε καταστάσεις μακροχρόνιας ανεργίας και στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Η Δημοτική Αρχή όμως έχει μια αλλεργία με αυτή τη μορφή συνεργατικής επιχειρηματικότητας. Η συνεργατική κοινωνική επιχειρηματικότητα, δεν έχει αυτοσκοπό το κέρδος. Είναι επιχειρηματικότητα με την οποία στηρίζονται όλοι ανεξαιρέτως, από τα κέρδη το 60% μεταβιβάζεται (επανεπενδύεται στην τοπική κοινωνία για παράδειγμα είτε με δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ή με συνδρομή στην υλοποίηση κοινωνικών και πολιτιστικών δράσεων).
Είναι ένα σύγχρονο εργαλείο για την κοινωνικοοικονομική ένταξη κάθε ανθρώπου. Είναι συνεργατική επιχειρηματικότητα, στο χώρο ανάμεσα στην πολιτεία - αυτοδιοίκηση και στον ιδιωτικό τομέα, καθώς δεν μπορούν ούτε η πολιτεία, ούτε η αυτοδιοίκηση ούτε ο ιδιωτικός τομέας να ανταπεξέλθουν σε όλα.
Και βέβαια είτε με συνεργατικές κοινωνικές επιχειρήσεις είτε με συνεταιρισμούς και μέσα από τη δράση των εθνικοτοπικών συλλόγων, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο προβολής προϊόντων που παράγονται είτε τοπικά είτε σε άλλες περιοχές.
Να ξαναδούμε τη γιορτή του κρασιού, δεδομένου ότι σε σχέση με το παρελθόν, η παραγωγή – τυποποίηση κρασιού έχει βελτιωθεί πάρα πολύ ποιοτικά. Παράγονται και είναι προς διάθεση πολλές ποικιλίες κρασιού είτε Ο.Π.Α.Π. / Ονομασία Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας ή Ο.Π.Ε. / Ονομασία Προέλευσης Ελεγχόμενη, είτε γεωγραφικής ένδειξης (ΠΓΕ), είτε σαν προϊόντα ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ) και όλα αυτά προσφέρονται στους καταναλωτές για δοκιμή και αξιολόγηση.
Επίσης πρόκειται να προωθηθεί νομοσχέδιο για αγορές χωρίς μεσάζοντες. Όφελος θα έχουν όλοι οι πολίτες. Θα μπορούσαμε να συζητάμε για την οργάνωση – υλοποίηση σχετικών δράσεων και παρεμβάσεων, που θα έχουν κοινωνικό θετικό αντίκτυπο στο Χαϊδάρι αλλά και σε κάθε όμορο Δήμο.
Εκεί λοιπόν είναι η διαφορά. Να γίνουμε μια πόλη, πόλος δημιουργίας και πόλος έλξης και όχι μια κοινωνία της προσμονής λύσεων από αόρατα χέρια.
Να μην ξοδευτεί ούτε ένα ευρώ σε έργα που δεν έχουν προοπτική. Για αυτό και λέμε να δούμε όλη την εικόνα, με σχέδιο ανασύνταξης, από την αρχή ως το τέλος. Άρα ότι κάνουμε στο κυκλοφοριακό, πρέπει να υπηρετεί την ένωση των ιστορικοπολιτιστικών στοιχείων.
Ο πολίτης της δυτικής Αθήνας έχει δικαίωμα με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, με το ποδήλατό του και με ήπιους ασφαλείς «διαδρόμους», να μπορεί να πάει από το μητροπολιτικό πλέον πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» μέχρι τον Σκαραμαγκά, περνώντας από το Μπλόκ 15, το Διομήδειο κήπο, τη Μονή Δαφνίου, το ιερό της Αφροδίτης στην Αφαία. Το ίδιο ισχύει και για μέσα στη πόλη. Αυτό λοιπόν είναι το γενικό σχέδιο, που αν το έχεις μπροστά σου κάνεις τις τοπικές συγκοινωνίες, διεκδικείς κ.λ.π. και προσβλέπεις στη βιώσιμη πόλη, η οποία εξαρτάται από ένα σύνολο συνδυασμένων δράσεων που αποσκοπούν συγχρόνως στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών, στην οικονομική ευημερία, στην κοινωνική συνοχή και στην ανάδειξη της πολιτισμικής ταυτότητας της πόλης μας.
Η πολιτιστική ζωή μιας πόλης δεν γίνεται ξαφνικά. Χτίζεται μέρα με τη μέρα. Αλλά χρειάζεται αποφασιστικότητα, σχέδιο και όραμα.
Εγώ θα επιμείνω σ΄ ένα πράγμα, δεν ανακαλύπτω την Αμερική, αλλά παραδοσιακά προσελκύεις τουρίστες, όταν έχεις ένα πολιτιστικό προϊόν υψηλού επιπέδου. Εδώ δεν έχω ακούσει κάποια πρόταση που να είναι ορθολογικά δομημένη. Επίσης ο δήμος Χαϊδαρίου έχει έναν κινηματογράφο την Κατερίνα που κάνει εξαιρετική δουλειά αλλά κινηματογραφική λέσχη δεν έχει. Είναι επίσης σημαντικό θέμα.
- Κινηματογραφική λέσχη έχουμε και λειτουργεί για πολλά χρόνια. Πρέπει η Δημοτική Αρχή να δώσει χώρο για τη στέγασής της. Μέχρι πρόσφατα προβολές έκανε σε μια καφετέρια ή έξω από το δημαρχείο ή στον Ιστό ή σε κάποιο σχολείο κλπ.
Η Δημοτική Αρχή από τους διαθέσιμους δημοτικούς χώρους, πρέπει να παραχωρήσει χώρους έκφρασης και δημιουργίας στο ανθρώπινο δυναμικό της πόλης μας, που ασχολείται με τις τέχνες. Αυτό είναι ένα στοιχείο ενίσχυσης της πολιτιστικής πολιτικής μεταξύ άλλων.
Δυστυχώς ο Μαραβέλιας έδεσε κάποιους δημοτικούς χώρους με 9ετή ή 12 ετή συμβόλαια. Με τη λήξη της περιόδου παραχώρησης και πρέπει να επανεξεταστεί η χρήση τους με βάση ένα συνολικό σχέδιο και όχι στη λογική μόνο των εσόδων.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τα ανοιχτά σχολεία σαν χώρους πολιτισμού, αφού διασφαλίζονται οι δικές τους δραστηριότητες αλλά και ζητήματα όπως η ασφάλεια των παιδιών, η πραγματοποίηση απογευματινών μαθημάτων, ο καθαρισμός των χώρων για να είναι στη διάθεση της εκπαιδευτικής κοινότητας την επομένη κ.λ.π. μπορούν να συμβάλλουν στην ανάδειξη σημαντικών πολιτισμικών θεμάτων αλλά και πρωτοβουλιών των πολιτών.
Χρειάζεται κι σ΄ αυτό να έχουμε μια συγκροτημένη θέση σαν κοινωνία και νομίζω πως και σ’ αυτή τη κατεύθυνση μπορούμε να δουλέψουμε. Έχουμε τη δυνατότητα αλλά δεν έχουν τεθεί οι προτεραιότητες κατά τη γνώμη μου. Έχουν βαλτώσει από τα πράγματα και λόγω των δυσκολιών που αναδύονται εξαιτίας της κρίσης αλλά νομίζω πως έχει χαθεί και πολύτιμος χρόνος.
Πάω σ΄ ένα θέμα που δεν αφορά μόνο το Χαϊδάρι, αφορά όλη την δυτική Αθήνα. Αττικό Νοσοκομείο και η λειτουργία του, γιατί ξέρω ότι είσαστε άμισθο μέλος του Δ.Σ.
- Στο Αττικό Νοσοκομείο, έχω κλείσει ένα χρόνο στις 25/3/2017 σαν άμισθο μέλος στο Δ.Σ. Το ενδιαφέρον για τα ζητήματα υγείας και στα τέσσερα νοσοκομεία στο Χαϊδάρι και το ΙΚΑ δεν ξεκινάει μόνο από την επαγγελματική μου ιδιότητα και ευαισθησία αλλά διότι οι αγώνες για την υγεία είναι τμήμα του αγωνιστικού DNA των Πολιτών σσε Δράση.
Από τον Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβρη 2016 έγινε η συμπλήρωση σε Διοικητή και Υποδιοικητή. Τα πράγματα είναι δύσκολα εκεί. Η πραγματικότητα και η εικόνα ενός χρόνου συνοψίζεται στα εξής :
1ο Για πρώτη φορά φέτος, μετά από 6-8 μήνες που άλλαξε η διοίκηση, καταφέραμε να εξοικονομήσουμε 500.000 ευρώ με τη μορφή εκπτώσεων ή με την παροχή εξοπλισμού. Όταν πληρώνεις τους προμηθευτές, έχεις το δικαίωμα να ζητήσεις εκπτώσεις. Με την ανάληψη των καθηκόντων από τη νέα διοίκηση το νοσοκομείο όφειλε για το διάστημα 2003 – 5ο του 2016, 62 εκατ. ευρώ με διαθέσιμα στα ταμεία 28 εκατ. ευρώ. Σήμερα έχουν εξοφληθεί οφειλές άνω των 80 εκατ. Ευρώ, εκ των οποίων 51 εκατ. ευρώ ήταν ληξιπρόθεσμες.
2ο Τέθηκαν σε λειτουργία τα πλυντήρια ιματισμού, που παρέμεναν αναξιοποίητα για 14 χρόνια. Ο ιματισμός για να πλυθεί κόστιζε 3.300.000 ευρώ στο ελληνικό δημόσιο γιατί τον έστελναν έξω. Βεβαίως, το βάλαμε μπροστά τους τελευταίους 4-5 μήνες. Η φιλοδοξία είναι να μπει σε φουλ πρόγραμμα η λειτουργία του εξοπλισμού, δηλαδή να δουλεύουν τα πλυντήρια και σε απογευματινή βάρδια. Γι’ αυτό και έχουμε ζητήσει προσωπικό, πράγμα το οποίο σημαίνει πως το νοσοκομείο θα έχει και έσοδα αντί να χρεώνεται ο πολίτης 3.300.000 ευρώ μόνο από το Αττικό νοσοκομείο. Αυτό λοιπόν το ζήτημα της αξιοποίησης των δυνατοτήτων σ΄ αυτό το χώρο έχει αδιαμφισβήτητο συγκεκριμένο όφελος, μαζί με ζητήματα που είχαν σχέση, με τομείς που εκχωρήθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα στον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή καθαριότητα, σίτιση, φύλαξη. Υπάρχουν υπουργικές αποφάσεις προς αυτή την κατεύθυνση για τη δέουσα βελτίωση της κατάστασης. Βεβαίως υπάρχουν προβλήματα με τους εργαζόμενους που ήδη δουλεύουν, γι΄ αυτό και διεκδικούν καλύτερη ρύθμιση. Είμαστε αλληλέγγυοι σ΄ αυτό το ζήτημα. Ελπίζουμε ότι μέχρι τη δημοσίευση της συνέντευξης να έχει γίνει η σχετική τροποποίηση για την αύξηση της μοριοδότησής τους. Αυτοί οι εργαζόμενοι είναι χρόνια στη δουλειά και δεν έχει σημασία αν τους είχαν οι εργολάβοι. Έχουν δικαίωμα στη δουλειά. Ωστόσο οι εργολάβοι θα φύγουν κάποια στιγμή. Οι εργαζόμενοι αντί να παίρνουν 350 - 400 ευρώ θα παίρνουν 780 ευρώ συν τα δικαιώματα των εργαζομένων με εργασιακές συνθήκες που επιτρέπουν στους εργαζόμενους να μην ζουν σε συνθήκες γαλέρας.
Επιπλέον καταγράφεται με συστηματικό τρόπο η περιουσία του Νοσοκομείου και γίνεται συνεχής προσπάθεια για την ενίσχυση και βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής, προκειμένου η Υγεία να αποδίδεται σαν Δημόσιο αγαθό στον Πολίτη.
Ας ξεκινήσουμε από το πρώτο που είναι πολύ σοβαρό, υπάρχει οσμή σκανδάλου. Τι κάνετε γι αυτό. Το Αττικό είναι ένα Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και βοά ο κόσμος γύρω γύρω, ότι υπάρχει πολύ μεγάλη δυσοσμία εκεί μέσα.
- Δεν είναι εύκολο να μαζέψεις την εικόνα. Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε σε πλήρη σύνθεση τους τελευταίους 5-6 μήνες. Και παράλληλα το Νοσοκομείο κάθε 3-4 ημέρες είναι σε εφημερία, γονατίζει. Καταφέρνει και ανταποκρίνεται χάρη στο ότι οι εργαζόμενοι δίνουν τη ψυχή τους κι αυτό πρέπει να το πούμε. Επομένως ότι γίνει, πρέπει να γίνει σε λειτουργία του νοσοκομείου. Δεν είναι να πεις ότι το κλείνεις και να κάνεις εκκαθάριση. Μας απασχολεί πάρα πολύ το ζήτημα του διαχειριστικού ελέγχου. Θα ψάξουμε και θα βρούμε το τι και πως. Βλέπεις έχουν σκάσει κι άλλα πράγματα εκτός του νοσοκομείου, Novartis κ.λ.π.. O Αναπληρωτής Υπουργός Πολάκης μιλάει για το χρέος των 320 εκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων τα 84 εκατομμύρια ευρώ δημιουργήθηκαν στα νοσοκομεία, στο χώρο της υγείας. Επομένως μας απασχολεί κι αυτό και υπάρχει σκέψη να ζητήσουμε με υπεύθυνο τρόπο στις αντίστοιχες υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας, να ελέγξουμε το τι και το πως.
Ωστόσο αυτή τη στιγμή η προσοχή μας είναι στη καθημερινότητα. Στο νοσοκομείο έχουμε ελλείψεις σε προσωπικό.
Ήδη έχει αρχίσει να έρχεται προσωπικό (60 νοσηλευτές). Αυτό θα συμβάλει για να μπορεί να αντεπεξέλθει στη μεγάλη ροή ασθενών (800 – 1200 περιστατικά). Δεν έχουμε φθάσει στο επιθυμητό επίπεδο σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό αλλά βελτιωνόμαστε μέρα με τη μέρα. Υπάρχουν ζητήματα που αφορούν στο οργανόγραμμα και στην αξιοποίηση του προσωπικού, θέματα που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της κεντρικής ηγεσίας. Και βέβαια συζητάμε για την ενίσχυση του προσωπικού που δέχεται ασθενείς στα επείγοντα περιστατικά.
Τώρα όσον αφορά στο φάρμακο, γίνεται και εκεί μια μεγάλη συζήτηση. Το νοσοκομείο παίρνει άριστα στην εξυπηρέτηση των οροθετικών κ.λ.π. Μιλάμε για μεγάλες ποσότητες φαρμάκων που διατίθενται για να ανταπεξέλθουμε στην κάλυψη των αναγκών υγείας. Και βέβαια να σημειώσω ότι πολλές φορές δεν φαίνεται η δουλειά, φαίνονται τα ράντζα που είναι μια άσχημη εικόνα αλλά τελικά κάπου πρέπει προσωρινά να βάλουν τους ασθενείς.
Για την καθημερινότητα μιλήσατε κι εγώ θα σας πω μια προσωπική εμπειρία σήμερα και πήγα στο Ερρίκος Ντυνάν, το οποίο είναι ένα πρώην δημόσιο νοσοκομείο. Η καθημερινότητα λέει λοιπόν πως η Ελλάδα αναστενάζει, στα ιδιωτικά γίνονται όλα πάρα πολύ καλά δεν λέω για το κομμάτι της υγείας αλλά λέω για το κομμάτι της καθημερινότητας...
- Συμβάλλω με όσες δυνάμεις μου αναλογούν στην επίλυση των ζητημάτων. Νομίζω όσο αφορά στην δυτική Αθήνα, η αναβάθμιση του νοσοκομείου της Αγίας Βαρβάρας, πρώην Λοιμωδών, προχωράει και θα συμβάλει στην αποφόρτιση των νοσοκομείων που είναι σε λειτουργία.
Είναι είδηση δηλαδή αυτό;
- Έχουν προχωρήσει τα προαπαιτούμενα για την επαναλειτουργία, έχουν βγει ανακοινώσεις, αλλά απέχουμε από το στόχο ώστε να εξυπηρετεί 100.000 ασθενείς, που γινόταν είχε πριν να το κλείσει ο πρώην Υπουργός Υγείας Α. Γεωργιάδης. Και ξέρεις όταν κλείσει ένα νοσοκομείο δεν ξανανοίγει και δεν επανέρχεται εύκολα και άμεσα σε κανονικούς ρυθμούς. Αλλά ότι προχωράει οφείλεται στο ότι 82 ημέρες εκεί, δώσαμε μάχη. Πάρα πολύς κόσμος συμμετείχε στην προσπάθεια να μπει μπροστά το σχέδιο για την επαναλειτουργία. Από το Χαϊδάρι, το Αιγάλεω, την Αγία Βαρβάρα.
Θα ήθελα συνοπτικά να δώσω την εικόνα με στοιχεία του έτους 2015, που είχαμε από την τελευταία περιοδεία κατά την οποία είχαμε συναντηθεί μαζί εκεί, για την λειτουργία του νοσοκομείου Λοιμωδών.
Όπως και εσύ διαπίστωσες λειτουργούν τα πρωινά εξωτερικά ιατρεία εξετάζοντας 300 ασθενείς την ημέρα. Λειτουργεί η παθολογική – ηπατολογική κλινική με νοσηλεία μιας ημέρας. Εξετάστηκαν 10.000 περιστατικά σε ένα χρόνο και έγιναν πάνω από 1000 εισαγωγές. Λειτουργεί μονάδα τεχνητού νεφρού, η μεγαλύτερη στην Ελλάδα με 42 ασθενείς, φυσικοθεραπευτήριο, ακτινοδιαγνωστικό τμήμα υπερήχων, οδοντοπροσθετικό εργαστήριο (3.200 οδοντοστοιχίες το χρόνο), κέντρο μητέρας και παιδιού, μικροβιολογικό εργαστήριο αναφοράς για όλα τα ΠΕΔΥ της δυτικής Αθήνας. Αυτά δεν τα ήθελε ο κύριος Γεωργιάδης, πρώην Υπουργός Υγείας.
Ένα δεύτερο ζήτημα είναι αυτό που σχετίζεται με την πρωτοβάθμια περίθαλψη. Υπάρχει κόσμος, που επειδή η τσέπη του είναι άδεια, έρχεται στο νοσοκομείο, γιατί δεν μπορεί να πάει στον ιδιώτη γιατρό. Εδώ λοιπόν και με τη συνδρομή μας λύθηκαν δύο ζητήματα από την κυβέρνηση. Το ένα έχει να κάνει σχέση ότι ο καθένας έχει πρόσβαση στις δομές υγείας, οι ανασφάλιστοι εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστοι, κατά συνέπεια σ΄ όλα τα επίπεδα και όλοι αυτοί οι άνθρωποι που χτυπήθηκαν από την κρίση περίμεναν τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, που αυτό εντέλει είναι δικαίωμα όλων των πολιτών αλλά και υποχρέωση της πολιτείας προς την κοινωνία και τους πολίτες.
Με την πρωτοβάθμια περίθαλψη που παρέχεται στα κέντρα υγείας που είναι στο Αιγάλεω, Χαϊδάρι, Αγία Βαρβάρα, Περιστέρι και στα υπόλοιπα εδώ στη δυτική Αθήνα, θα ανακουφιστούν τα νοσοκομεία. Υπάρχει σχέδιο προς υλοποίηση (θα εφαρμοστεί μέχρι τέλους του μήνα), το οποίο το έχει εξαγγείλει ο Πολάκης, που λέει για 220 προσλήψεις προσωπικού, από τον συνολικό αριθμό των 4.000 που θα προσληφθούν, στην Αθήνα και θα επανδρώσουν τα τμήματα επειγόντων περιστατικών. Στόχος είναι τα μεγάλα νοσοκομεία να μπορούν να λειτουργούν κάθε μέρα.
Επίσης εμείς κάνουμε ορθολογική χρήση των υλικών. Προσπαθούμε για τις προμήθειες να αλλάξουμε το σύστημα. Δηλαδή δεν είναι εύκολο αυτή τη στιγμή να πεις ότι θα αγοράσω κάποιο υλικό και θα κάνω στοκ. Δυστυχώς εξοφλούμε σήμερα υποχρεώσεις από το 2009. Υπήρχαν υποχρεώσεις του νοσοκομείου, που δημιουργήθηκαν λόγω εξυπηρετήσεων ημετέρων κ.λ.π. Σήμερα γίνεται μια οριζόντια οικονομική τακτοποίηση των προμηθευτών και πιστεύουμε ότι στο τέλος του τριμήνου να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε κλείσει τις υποχρεώσεις και τα χρέη.
Η βελτίωση της κατάστασης στο Αττικό είναι δρομολογημένη και ο εξορθολογισμός των χρεών του Νοσοκομείου γίνεται μέρα με τη μέρα με στόχο την εξοικονόμηση χρημάτων και την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των πολιτών στον ευαίσθητο τομέα της υγείας.
Επίσης η νομιμοποίηση υποδομών, όπως στο νοσοκομείο στην Αγία Βαρβάρα και η αξιοποίησή τους θα βελτιώσει τις υπηρεσίες υγείας σε πολλά επίπεδα. Είναι ένα ζήτημα το οποίο χρειάζεται τη δέουσα
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ …ΠΟΤΑΜΟΣ Θ. ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ …ΠΟΤΑΜΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
(Επικεφαλής των πολιτών σε δράση οικολόγοι – πράσινοι)
Επιμέλεια : Χρήστος Νικολαρέας
(Η παρακάτω συνέντευξη δημοσιεύτηκε
και στην έντυπη εφημερίδα μας «ΧΑΪΔΑΡΙ Η πόλη μας»
Καλησπέρα, αφορμή για να βρεθούμε είναι ότι είπατε πρόσφατα 1ο κερδίσατε ένα στοίχημα και 2ο ότι υποστηρίζετε το έργο της δημοτικής παράταξης - αρχής.
- Μας προέκυψε σήμερα το σημαντικότατο θέμα των ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ. Των 3.500 ανθρώπων και των 1.500 παιδιών που γλύτωσαν από τον πόλεμο, που δεν τους κατάπιε η θάλασσα. Θυμάστε ότι στις περιπτώσεις της δική μας προσφυγιάς, στον δικό μας ξεριζωμό κάποιοι μας πέταγαν στη θάλασσα, όσους γλύτωναν από τη βαρβαρότητα των εκκαθαρίσεων.
Εμείς συμβάλαμε στη λήψη ομόφωνης απόφασης στο Δημοτικό Συμβούλιο στο ζήτημα της υποδοχής.
Εκτός από την αλληλέγγυα δράση πραγματοποιήσαμε (Μάϊο του 2016) την εκδήλωση «Μεσόγειος, θάλασσα ειρήνης», πολύ σημαντική σε μια κρίσιμη στιγμή και πήραμε θέση ανοιχτά και κατηγορηματικά. Είπαμε ότι εμείς ανοίγουμε την αγκαλιά μας.
Συμβάλαμε αποφασιστικά στο να δημιουργήσουμε μαζί με τη δημοτική αρχή ένα κλίμα θετικό σε όλους τους φορείς του Χαϊδαρίου.
Γιατί το Χαϊδάρι είναι προσφυγικό. Νέο-Φωκαείς, Πόντιοι και άλλοι. Στο Χαϊδάρι των προσφύγων η ιστορική μνήμη είναι πάντα ζωντανή. Η ανταπόκριση του κόσμου ξεπέρασε τις προσδοκίες.
Το προσφυγικό Χαϊδάρι κέρδισε το στοίχημα.
Κάποιοι και όχι όλοι στο δημοτικό συμβούλιο, έπαιξαν σε δύο βάρκες, δηλαδή ναι μεν αλλά…ισχυριζόμενοι ότι δεν είναι κατάλληλος ο χώρος φιλοξενίας. Κάποιοι είπαν όχι.
Κάποιοι άλλοι ζήτησαν να υπάρξει ανταποδοτικότητα από την κυβέρνηση για να λυθούν τα προβλήματα του Χαϊδαρίου των τελευταίων 20 χρόνων, επειδή δεν ήθελαν με ευθύ τρόπο να πουν όχι. Το προσφυγικό σαν θέμα δεν προσφέρεται για μικροκομματικές τακτικές, ούτε σε κεντρικό επίπεδο, πολύ δε περισσότερο σε τοπικό επίπεδο.
Το στοίχημα όμως κερδήθηκε.
Ήρθε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Όχι απλώς δεν άνοιξε ρουθούνι αλλά το Χαϊδάρι είναι το αντίθετο παράδειγμα του Ωραιόκαστρου. Δίνει το παράδειγμα σε ένα σημαντικό διεθνές ανθρωπιστικό γεγονός.
Είμαστε υπερήφανοι που αυτή εδώ η πόλη και μαζί με άλλες ευτυχώς, άνοιξε την αγκαλιά της και έφεραν οι πρόσφυγες τα παιδιά στα σχολεία.
Το στοίχημα το κερδίσαμε με τη δράση μας. Δηλαδή 2-3 μήνες νωρίτερα και πριν αναλάβει η κυβέρνηση την παρέμβαση για το κέντρο φιλοξενίας στο Σκαραμαγκά, οι αλληλέγγυοι του Χαϊδαρίου, οι αλληλέγγυοι της δυτικής Αθήνας. Το σύνολο των συνανθρώπων μας ήταν συνέχεια εκεί, από την πρώτη στιγμή και το καλοκαίρι. Δεν υπήρξε μέρα, ώρα να μην ήμασταν εκεί. Παρόντες. ‘Όλοι μαζί τα καταφέραμε.
Τελικά επειδή η δομή φιλοξενίας στο Σκαραμαγκά είναι αρκετά καλή, χωρίς αυτό να σημαίνει πως έχουν λυθεί τέλεια όλα τα προβλήματα, όλοι θέλουν να έρθουν εδώ. Είναι άξιο αναφοράς το γεγονός ότι η γειτονιά της Κάτω Αφαίας, αγκάλιασε αυτούς τους ανθρώπους και τα παιδιά τους παίζουν μαζί με τα παιδιά των προσφύγων.
Οι λόγοι που δημιούργησαν το προσφυγικό δεν φαίνεται να εκλείπουν σύντομα και αυτό απαιτεί να συζητήσουμε για το τι μπορούμε και πρέπει να κάνουμε συνολικότερα στη Δυτική Αθήνα.
Ο κόσμος δεν θέλει ούτε παχιά λόγια ούτε ψεύτικες κουβέντες. Καταλαβαίνει και αναγνωρίζει τις προσπάθειες. Εμείς εκφράζουμε χωρίς περιστολές αυτό που σκεφτόμαστε και αυτό που θα κάνουμε, εδώ και 35 χρόνια, μετά τη Δημαρχία Σκαμπά, βελτιώνοντας τον προγραμματικό μας λόγο και την κινηματική μας δράση. Αυτό μας έφερε εδώ που μας έφερε, μας δυνάμωσε, μας ωρίμασε …
Αυτή είναι η στάση μας με βάση το αξιακό μας φορτίο. Η κοινωνία ας κρίνει.
Ερώτηση : Ναι, αλλά τώρα μπαίνει ένα θέμα. Γιατί εγώ, ο δημότης – ψηφοφόρος Χαϊδαρίου να ψηφίσω εσάς; Αφού εσείς βάζετε πλάτη στο Δήμαρχο και αφού αυτή η δημοτική παράταξη τα κάνει καλά, για ποιο λόγο να ψηφίσω εσάς και όχι την υπάρχουσα δημοτική παράταξη;
- Η δημοτική δουλειά δεν περιορίζεται μόνο στο προσφυγικό. Δυστυχώς υπάρχουν και άλλα σημαντικά – επείγοντα ζητήματα στην πόλη μας, τα οποία χρονίζουν, και για τα οποία οι πολίτες θέλουν να δοθούν λύσεις.
Υπάρχουν τα ζητήματα του σχεδιασμού για την ανασυγκρότηση και στην ανάπτυξη της πόλης, υπάρχουν τα προβλήματα της καθημερινότητας, υπάρχει το ζήτημα προστασίας των περιουσιών των πολιτών από τις πλημμύρες αλλά και των δημοτικών υποδομών, υπάρχουν ζητήματα που έχουν σχέση με τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για δημιουργία θέσεων εργασίας κ.λ.π. τα οποία αναφέρουμε με αναλυτικό τρόπο στον ετήσιο τεχνικό και οικονομικό προγραμματισμό
. Κάνουμε εποικοδομητική κριτική.
Κριτική προγραμματικής αντιπολίτευσης.
Ο Μαραβέλιας, η προηγούμενη διοίκηση, τον διέλυσε τον Δήμο, με σχέδιο. Και δεν θέλω να ακούσω όταν το λέω αυτό ότι υπερασπίζομαι το Σελέκο.
Υπερασπίζομαι την αλήθεια σαν βάση συζήτησης και για να κλείνουμε την πόρτα στο λαϊκισμό και στην μικροπολιτική.
Επανέρχομαι.
Το έκανε με σχέδιο νεοφιλελεύθερο, δηλαδή ότι πρέπει να καταρρεύσουν οι δημόσιες δομές. Ορισμένες από αυτές τις ιδιωτικοποίησε, όπως ήταν ο πολιτισμός, όπως ήταν το κολυμβητήριο, όπως ήταν οι βρεφονηπιακοί σταθμοί που τους έκανε ΚΟΙΝΣΕΠ δικής του αντίληψης εκμεταλλευόμενος και τις αδυναμίες του θεσμικού πλαισίου.
Στη συνέχεια η μεθόδευση ήταν να καταρρεύσουν όλα, όπως το ζήτημα της καθαριότητας και αποκομιδής των σκουπιδιών. Δεν υπάρχουν απορριμματοφόρα στο Χαϊδάρι. Όσα κυκλοφορούν είναι δανεικά από την Πετρούπολη, το Αιγάλεω, τον ΑΣΔΑ κ.λ.π..
Αυτή ήταν μια πραγματικότητα. Ο Μαραβέλιας αν κατάφερνε να ξαναβγεί, η λύση που προωθούσε θα ήταν η ιδιωτικοποίηση. Αυτή είναι η δύσκολη πλευρά που την παρέλαβε ο Σελέκος.
Το θέμα είναι με ποιον ρυθμό πας να το ανατρέψεις.
Σε πόσα τέρμινα;
Οι ρυθμοί λοιπόν με τους οποίους κινείται η παρούσα Δημοτική Αρχή θα έλεγα ότι δεν αντιστοιχούν στην άμεση εξεύρεση λύσεων στα προβλήματα.
Δεν είναι το ζήτημα μόνο ότι δεν έχουμε χρήματα.
Είμαστε στην ίδια κατάσταση οικονομικά που είναι και οι διπλανοί δήμοι. Η διαφορά μας είναι ότι εμείς λέμε ότι δεν αρκεί να διεκδικούμε μόνο τους πόρους από την Πολιτεία αλλά χρειάζεται διεκδίκηση και άλλων υφιστάμενων πόρων με δικό μας σχέδιο.
Αυτή τη στιγμή πάμε μετά από 2,5 χρόνια, παρά τις οικονομικές δυσκολίες που έχουμε, να αγοράσουμε απορριμματοφόρα. Είναι ζήτημα ιεράρχησης και μεθόδευσης.
Τους λέγαμε από την αρχή ότι μπορούμε να κάνουμε και οικονομία στην ενέργεια, στη ΔΕΗ, στο νερό, να διαπραγματευτούμε την παράταση των δανείων για μια 10ετία ώστε να εξοικονομηθούν χρήματα με τα οποία θα καλυφθούν άμεσες και πάγιες ανάγκες του Δήμου σε βάθος 5ετίας.
Ορισμένα πράγματα δεν μπορεί να τα κάνει ο Δήμος με τις διαπιστωμένες ελλείψεις σε τεχνικό προσωπικό. Από το Γενάρη του 2015, λέμε να αξιοποιήσουμε την αγορά για να εκπονήσουμε τις απαιτούμενες μελέτες που θα συμβάλλουν στη χρηματοδότηση λύσεων σε σημαντικά χρόνια προβλήματα.
Η Περιφέρεια Αττικής λέει ναι στα αντιπλημμυρικά. Η πολιτική της θέση και ο σχεδιασμός είναι να εγκρίνει όποιο έργο είναι ώριμο και συνοδεύεται από την αντίστοιχη τεχνικοοικονομική μελέτη.
Εκεί κέρδισα το στοίχημα,
γιατί ο Σελέκος στην αρχή έλεγε δεν θα γίνει το μεγάλο αντιπλημμυρικό. Αυτό που θα σταματήσει να πλημμυρίζει το Χαϊδάρι. Σ΄ αυτή την κατεύθυνση λοιπόν έχει δουλέψει και συμπαρασταθεί το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Εμείς συμβάλαμε από την αρχή στην επίλυση αυτού του ζητήματος με δημόσιες παρεμβάσεις μας.
Απευθυνθήκαμε στη Περιφέρεια Αττικής, η οποία ενέκρινε τον Αυγ. του 2016 ένα μεγάλο έργο αντιπλημμυρικής διευθέτησης – προστασίας στη Λεωφόρο Καβάλας, σταματημένο εδώ και 15 - 20 χρόνια, που καλύπτει τις διαπιστωμένες ανάγκες. Η Περιφέρεια αύξησε τον προϋπολογισμό από τα 2,6 εκατ. ευρώ στα 9.900.000 ευρώ.
Αυτός ο αγωγός θα αποτρέψει να πλημμυρίζει το Χαϊδάρι. Η Δημοτική Αρχή μαζί με διάφορα άλλα περιφερειακά έργα κατάλαβε τελικά μετά από 3 χρόνια και τα έδωσε έξω να μελετηθούν. Γειτονικοί δήμοι καταθέτουν πλήθος μελετών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Δεν θέλω να φτάσουμε στο τελευταίο χρόνο της παρούσας δημοτικής περιόδου και να πούμε δεν έγινε τίποτα.
Για τη μείωση των λειτουργικών δαπανών ενέργειας έχουμε καταθέσει πρόταση για να γίνει συνολική ενεργειακή μελέτη και ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων και των υποδομών του Δήμου με στόχο να εξοικονομούνται χρήματα από ενεργοβόρες λειτουργίες που θα είναι ανταποδοτικά στους πολίτες με μείωση συνδρομών, ενίσχυση δραστηριοτήτων για τα παιδιά κ.α. αλλά και με συμβολή στη μείωση κατά 40% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2030.
Τα νοικοκυριά αντιπροσωπεύουν περίπου το 78% του συνολικού κτιριακού αποθέματος. Στον οικιακό τομέα αντιστοιχεί το 29% περίπου της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης. Επομένως είναι σημαντικό να επιτευχθεί εξοικονόμηση ενέργειας στις κατοικίες, με την ανακαίνιση του υπάρχοντος κτιριακού αποθέματος.
Η ύπαρξη ολοκληρωμένου σχεδίου δράσης και συστήματος ενεργειακής διαχείρισης θα δώσει στο Δήμο μας προτεραιότητα σε αιτήματα χρηματοδότησης και θα προηγείται των υπολοίπων γιατί θα δηλώνει την ετοιμότητά του.
Η Δημοτική Αρχή μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο με την ουσιαστική της συνδρομή στην ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών σε οποιοδήποτε επίπεδο, αποδεικνύοντας έμπρακτα τον καίριο ρόλο της προς όφελος των κατοίκων, καταπολεμώντας και την ενεργειακή φτώχεια.
Για την μείωση του κόστους διαβίωσης των πολιτών αλλά και των λειτουργικών δαπανών των επαγγελματιών πρέπει να δούμε την επέκταση του δικτύου φυσικού αερίου που έχει σταματήσει εδώ και χρόνια.
Όλα τα παραπάνω είναι ζωτικής σημασίας θέματα που αφορούν στην ανασυγκρότηση της πόλης μας και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής.
Επίσης ένα θέμα πολύ σημαντικό, για το οποίο καμία Δημοτική Αρχή δεν έχει ενδιαφερθεί μέχρι σήμερα, και μπορεί να δρομολογηθεί προς υλοποίηση άμεσα, εφόσον το υιοθετήσει η σημερινή Δημοτική Αρχή, αφορά στη διαχείριση των υπόγειων υδάτων. Ο Δήμος μας διαθέτει σημαντικό απόθεμα υπόγειων υδάτων, το οποίο εντοπίζεται σε υφιστάμενες γεωτρήσεις του Δήμου και ιδιωτών.
Η διαχείριση των διαθέσιμων υπόγειων υδάτων, τα οποία προορίζονται για αρδευτικούς και μόνο σκοπούς, δεν είναι η βέλτιστη. Για παράδειγμα, μεγάλη γεώτρηση του ΑΣΔΑ πάνω από το «Θεαθήναι» με παροχή 60 κυβικών νερού την ώρα αξιοποιείται μόνο για το πότισμα του γκαζόν του γηπέδου ποδοσφαίρου ενώ υπάρχουν πολλές δυνατότητες για πότισμα.
Τα οφέλη θα είναι σημαντικά. Οικολογικά αφενός, γιατί δεν θα καταναλώνουμε πόσιμο νερό από το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ σε ποτίσματα και οικονομικά αφετέρου γιατί θα εξοικονομούνται πόροι για το Δήμο. Οπότε ο δρόμος δείχνει κατ’ αρχήν την ανάγκη σύνταξης τεχνικοοικονομικής μελέτης διαχείρισης και άρδευσης, με την οποία μπορούμε να διεκδικήσουμε χρήματα για την υλοποίηση ενός σημαντικού έργου.
Εμείς λοιπόν έχουμε μια αντίληψη για βιώσιμη ανάπτυξη στη δυτική Αθήνα και στο Χαϊδάρι, σαν βασικός πόλος βιώσιμης ανάπτυξης και όχι δευτερεύουσας σημασίας
. Που σημαίνει ότι εμείς θέλουμε και έχουμε στο πρόγραμμά μας σαν στρατηγικό σχέδιο ορατές λύσεις και όχι αόριστες αναφορές για αργότερα. Εκεί ενσωματώνουμε τις ενέργειές μας, και παλεύουμε το Χαϊδάρι να μην απεμπολεί τα δικαιώματά του ανάμεσα σε ένα σύνολο Δήμων της Δυτικής Αθήνας με κοινά προβλήματα προς όφελος και της Δυτικής Αθήνας.
Πιστεύουμε στις συνέργειες των δράσεων που υλοποιούνται από τους Δήμους. Δεν πιστεύουμε ότι ο κάθε ένας από μόνος του, μπορεί να κάνει κάτι σημαντικό που θα οδηγήσει στην υπέρβαση της κρίσης.
Επίσης, η Δημοτική Αρχή πρέπει να αξιοποιεί κάθε δυνατότητα που παρέχεται από την Πολιτεία για προσωπικό, ανεξαίρετα σε όλους τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κάνοντας πλήρη και ουσιαστική καταγραφή των αναγκών της κάθε θέσης εργασίας και οργάνωση υποδοχής – άμεσης αξιοποίησης των εργαζόμενων με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο.
Θ μου πείτε ότι τα 8μηνα είναι μπαλώματα.
Ν συμφωνήσω μαζί σας, λέγοντας όμως ότι έχουμε τη δυνατότητα να μην προχωράμε με «τρύπια παντελόνια» αλλά και το γεγονός ότι παρέχονται πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα σε πολίτες ανέργους καθώς και η δυνατότητα εν γένει να ζουν αξιοπρεπώς, σε αντίθεση με τα τρίμηνα και τα πεντάμηνα του παρελθόντος και χωρίς το δικαίωμα ένταξης στο ταμείο ανεργίας.
Για πρώτη φορά το 1998 διατυπώσαμε τη θέση ότι το Χαϊδάρι είναι παραθαλάσσιος δήμος και ζητούσαμε και σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου να αποδοθούν στο δήμο τα 220 στρέμματα από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και να αξιοποιηθούν προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.
Το 2009 οι προτάσεις αυτές μορφοποιήθηκαν σε μελέτη όπου αποδεικνυόταν ότι τα 220 στρέμματα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο και προτείνονταν λύσεις για αξιοποίηση του χώρου.
Η θέση των ΠσΔ παραμένει η ίδια όπως έχει καταγραφεί στη μελέτη (17/12/2009): ''Ζητάμε την κοινόχρηστη χρήση της έκτασης των 220 στρεμμάτων από τους κατοίκους του Χαϊδαρίου και την κοινωνία της Δυτικής Αθήνας και Αττικής'' πλέον των 100 στρεμμάτων της παραλίας στην οποία έχουν στεγαστεί και φιλοξενούνται οι πρόσφυγες.
Η φιλοδοξία μου είναι, η Δημοτική Αρχή να ανοίξει τα αυτιά της, να ακούσει και να προσαρμοστούν στα σημερινά δεδομένα για να μη χαθεί κι άλλος πολύτιμος χρόνος ως προς την σύνταξη και υποβολή τεχνικοοικονομικών μελετών και προτάσεων είτε για χρηματοδότηση από το ΠΕΠ της Περιφέρειας Αττικής είτε από τα Τομεακά Επιχειρησιακά Προγράμματα του ΕΣΠΑ είτε από το Ταμείο Συνοχής είτε από το Πράσινο Ταμείο, στα οποία δικαιούχος είναι Τοπική Αυτοδιοίκηση, προκειμένου να καλυφθούν διαπιστωμένες ανάγκες του Δήμου μας.
Ωστόσο θα μου επιτρέψετε να πω, πως παρόλα αυτά το ερώτημα εξακολουθεί να είναι επίκαιρο. Δηλαδή αν ο Σελέκος και η δημοτική αρχή αλλάξει και κάνει κινήσεις πολύ πιο άμεσες και γρήγορες, υπάρχει κάτι άλλο με το οποίο η παράταξη και εσείς προσωπικά διαφέρετε και θα κάνετε καλύτερα σε σχέση με την υπάρχουσα δημοτική αρχή;
- Εγώ εύχομαι πραγματικά να αλλάξει και να μην χαθεί, όπως προανέφερα πολύτιμος χρόνος σε σημαντικά ζητήματα που εδώ και χρόνια ζητούν οι πολίτες την επίλυσή τους. Να κληθεί να κρίνει ο κόσμος έστω αυτή την αλλαγή της τελευταίας στιγμής, την αποτελεσματική συνδρομή μας σ’ αυτό με βάση το πρόγραμμά μας και την ετοιμότητά μας να προτείνουμε εφαρμόσιμες λύσεις.
Ο κόσμος είναι σε θέση και να γνωρίζει και να κρίνει.
Έχουμε στη Δημοτική μας Παράταξη συγκροτημένες ενεργές ομάδες εργασίας με τις οποίες επεξεργαζόμαστε τα νομικά και τεχνικά θέματα. Αυτό φαίνεται από τις συνεχείς παρεμβάσεις μας αλλά και τις 200 αναρτήσεις που έχουμε κάνει στο blog μας (http://psdhaidari.blogspot.gr/) για τα τοπικά ζητήματα. Η αναλυτική παρουσίαση των προτάσεών μας βρίσκεται για κάθε ενδιαφερόμενο στο παραπάνω blog μας.
Με την ευκαιρία της συνέντευξης απευθύνω τις ευχαριστίες στους φίλους της κίνησης και σε όλους τους συμπολίτες που θεωρώντας ότι ακούμε πραγματικά, μας καταθέτων τις δικές τους απόψεις.
Γι’ αυτό απαιτούμε με βάσιμες, υλοποιήσιμες θέσεις την επίλυση των προβλημάτων των πολιτών μας.
Μικροπολιτική εγώ δεν θα κάνω. Δεν θα κάνω ούτε για τους «αντιπάλους» στα δημοτικά που είναι νεοφιλελεύθεροι ή που το μοντέλο τους ήταν ή είναι ο Σαμαροβενιζελισμός και σε κεντρικό επίπεδο και σε τοπικό και σε άλλους που ήταν ανεκτικοί στο νεοφιλελευθερισμό.
Είμαι υπέρ του θετικού τρόπου σκέψης και δράσης. Πρέπει η κοινωνία να μπορεί να ξεχωρίσει. Κι εμείς έχουμε διάθεση, γνώση, αποφασιστικότητα και όραμα. Είμαι παρόν διαχρονικά, από μαθητής... Αφ΄ ότου γύρισα από το πανεπιστήμιο, εδώ και 33 χρόνια, είμαι ενεργός πολίτης, ελεύθερος επαγγελματίας στο Χαϊδάρι με οικογένεια, παιδιά και εγγόνια. Ο κόσμος έχει αξιολογήσει θετικά τη δράση μου.
Τώρα θα κάνω τον συνήγορο του διαβόλου, για το πάρκο Τρίτση, δεν ξέρω έχω να πάω καιρό ένα χρόνο τουλάχιστον αλλά είχε εγκαταλειφθεί στη μοίρα του.
Μήπως τελικά καταλήξει κι αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο να μην μπορεί να συντηρηθεί;
- Έχετε δίκαιο ότι είχε εγκαταλειφθεί. Αλλά το πάρκο Τρίτση είναι ένα παράδειγμα θετικής λύσης, που επιτέλους οι αριστερές αυτοδιοικητικές δυνάμεις ευρύτερα και στην περιοχή, κατάφεραν να επιβάλουν τη λύση σε ένα αίτημα δεκαετιών. Συμβάλλαμε μαζί με οικολογικές ομάδες κάνοντας συγκεντρώσεις ή με συμπαραστάσεις και προβάλλαμε το αίτημα, για το χαρακτηρισμό και τη λειτουργία του Πάρκου «Αντώνη Τρίτση» σαν μητροπολιτικό.
Επιτέλους λύθηκε με έναν νόμο (Ν. 4414/8-8-2016) και έχει σήμερα Φορέα Διαχείρισης με διοικητικό συμβούλιο.
Αυτή η μορφή διεκδίκησης μαζί με άλλες δυνάμεις της δυτικής Αθήνας, ζητάμε και εμείς να εφαρμοστεί με όσους υπάρχει συναντίληψη στα κοινά σημαντικά τοπικά και διατοπικά ζητήματα, προκειμένου η κυβέρνηση να εστιάσει στην περιοχή μας και να ενσωματώσει στα Τομεακά Επιχειρησιακά Προγράμματα των Υπουργείων δράσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα (πολιτισμού, ενέργειας, μεταφορών, υποδομών κ.λ.π.), που θα συμβάλλουν στη βιώσιμη ανάπτυξη της Δυτικής Αθήνας, γεγονός το οποίο σημαίνει μεταξύ άλλων και δημιουργία πολλών θέσεων εργασίας.
Θέλετε να πείτε δηλαδή ότι η σημερινή δημοτική αρχή είναι εν πολλοίς συγκρουσιακά αντίθετη με την Περιφέρεια και την Κυβέρνηση και δεν θα μπορέσει να υλοποιήσει ένα τόσο μεγάλο και φιλόδοξο έργο; Και θα μπορέσετε εσείς να το υλοποιήσετε;
- Εγώ θα έλεγα μακάρι να ήταν συγκρουσιακή σ΄ αυτά τα ζητήματα. Θα έλεγα ότι είναι διαχειριστική. Έχει αποδεχτεί, με ένα μοντέλο που έχει στο μυαλό της και στην αντίληψή της, ότι αυτή η κυβέρνηση δεν κάνει αυτό που θα ήθελε όπως και η Περιφέρεια, κατά συνέπεια διαχειρίζεται αυτό που υπάρχει. Αλλά υστερεί και στην αποτελεσματική διαχείριση σε πολλά ζητήματα. Δεν λέω κάτι παραπάνω απ΄ αυτό που λέει ο κόσμος. Δεν είδαμε το κάτι διαφορετικό.
Επιμένω για να αναδείξω την άλλη όψη. Πιστεύω ότι σ΄ αυτές τις συνθήκες κρίσης μπορούμε να αλλάξουμε το κλίμα.
Όπως παλεύουμε τώρα νύχτα μέρα, με τη γνώση σαν άμισθο μέλος του Δ.Σ. του Αττικού, για συνεχή βελτίωση των υπηρεσιών υγείας αλλά και της λειτουργίας του συνόλου των υποδομών στο Αττικό Νοσοκομείο, που ορισμένες εξ αυτών δεν λειτουργούσαν επίτηδες, σε πείσμα όσων φωνάζουν απ’ έξω ότι δεν γίνεται τίποτα στην υγεία.
Όπως προσπαθήσαμε (ήμουν 72 ημέρες παρών στις κινητοποιήσεις μαζί με άλλους και με τον Δήμαρχο έξω από το Λοιμωδών) για το Νοσοκομείο στην Αγία Βαρβάρα (πρώην Λοιμωδών), για το ΨΝΑ – Δαφνί, το ΨΝΑ – Δρομοκαϊτειο καθώς και για να μην συρρικνωθεί το ΙΚΑ Χαϊδαρίου, το σημερινό Π.Ε.Δ.Υ. (πρωτοβάθμια δομή υγείας). Κλείνω τη μικρή παρένθεση εδώ.
Δεν κλείνουμε τα μάτια, προσπαθούμε να αποκαλύψουμε ζητήματα που ζημίωσαν το Δήμο μας.
Ζητάμε να έρθει ο εισαγγελέας σε ορισμένα διαχειριστικά θέματα που έχουν σχέση με το παρελθόν για να τεθούν όλα στο φώς του ήλιου και σε γνώση των Χαϊδαριωτών.
Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούν να ξεχαστούν. Η Δημοτική Αρχή έχει συμφωνήσει στο διαχειριστικό έλεγχο στο δήμο Χαϊδαρίου. Εμείς συμβάλλαμε και είπαμε να μη μείνει στο συρτάρι κανένα ανεξιχνίαστο ζήτημα που έχει προκαλέσει βλάβη στην τοπική κοινωνία.
Μισό λεπτό τώρα με βάζετε στο πειρασμό να ρωτήσω... ποιος απαίτησε τον διαχειριστικό έλεγχο; εσείς ή η δημοτική αρχή;
- Εμείς σαν παράταξη λέγαμε ότι αν γινόμασταν δημοτική αρχή θα κάνουμε τα διαχειριστικά ζητήματα φύλλο και φτερό. Επί ενάμιση χρόνο, έφερνα το θέμα στην επικαιρότητα σχεδόν σε κάθε 2ο Δημοτικό Συμβούλιο.
Είχε έναν δισταγμό η Δημοτική Αρχή. Πέρασε περισσότερο από ενάμιση χρόνος, που έλεγε μήπως αυτό μπλοκάρει το δήμο κ.λ.π. Χαίρομαι που στο τέλος υιοθέτησε αυτή την άποψη για πλήρη διαφάνεια στη διαχείριση των κοινών και υπάρχει ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. που λέει για τη διενέργεια διαχειριστικού ελέγχου, ο οποίος θα έχει μεγάλη σημασία για την επόμενη μέρα...
Για να επανέλθουμε, υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσαμε σαν Δήμος να κάνουμε σήμερα και αφορούν στην καθημερινότητα του πολίτη.
Όπως;
- Η κατάσταση στους κεντρικούς δρόμους παραμένει η ίδια, όπως ήτανε όλα αυτά τα χρόνια. Στον κεντρικό δρόμο του Δήμου μας, στην Καραϊσκάκη, έγιναν κάποια μικρά έργα που εμείς επικροτήσαμε αλλά τα υπόλοιπα είναι τα ίδια. Το κυκλοφοριακό το έφερνα συνέχεια το τελευταίο χρονικό διάστημα. Μετά από δυόμιση χρόνια τέλος πάντων έγινε μια πρώτη δημόσια παρουσίαση. Το Χαϊδάρι είναι μποτιλιαρισμένο. Οι μελέτες λένε πως όταν βγαίνει ο κόσμος, οι θέσεις επαρκούν για το 1/3.
Ο κόσμος έχει μάθει να χρησιμοποιεί το αμάξι. Σ’ αυτό δεν φταίει η δημοτική αρχή
αλλά αδράνησε για να δούμε πιο γρήγορα συνολικά το κυκλοφοριακό, για να δούμε πως θα φτιάξουμε την πόλη, για να χρησιμοποιούμε λιγότερο το αμάξι. Γιατί αυτή είναι η φιλοσοφία με βάση και τον εθνικό – κοινοτικό σχεδιασμό για την βιώσιμη αστική κινητικότητα.
Τι προτάσεις έχετε εσείς ;
- Πεζοδρόμια για την ανεμπόδιστη και ασφαλή μετακίνηση των πεζών, ΑμΕΑ και ατόμων με ιδιαίτερες ανάγκες (μητέρες με καροτσάκια, έγκυες), την απρόσκοπτη και ασφαλή μετακίνηση πεζών στην Λ. Καβάλας, τεχνικές διευθετήσεις σε δρόμους όπως (Γ. Παπανδρέου, Ζεφύρου, Καραϊσκάκη κ.α.) για τη διευκόλυνση των πεζών και των οδηγών, δρόμους ήπιας κυκλοφορίας για τους ποδηλάτες και κυκλοφοριακή αγωγή στα σχολεία.
Εμείς λέμε ότι η δημοτική συγκοινωνία είναι το ένα μέσο απαραίτητο για τη διευκόλυνση μετακίνησης των πολιτών του Χαϊδαρίου αλλά και αποσυμφόρησης του κυκλοφοριακού φόρτου.
Αυτη τη άποψη νομίζω αρχίζει να την καταλαβαίνει ότι σιγά σιγά Δημοτική Αρχή. Το δεύτερο ζητούμενο είναι ότι πρέπει να δημιουργηθούν οδεύσεις για την ασφαλή μετακίνηση των πεζών και των ποδηλατών καθώς πεζοί και ποδηλάτες είναι συνεχώς εκτεθειμένοι στον κίνδυνο. Αυτό σημαίνει συνολικότερα ότι η πόλη μας πρέπει να γίνει όμορφη και ασφαλής. Επομένως αυτά τα ζητήματα πρέπει να τεθούν σε προτεραιότητα κι όχι να τα μεταθέσεις στο αόρατο μέλλον.
Παρόμοιες δράσεις γίνονται σ’ ένα άλλο κομμάτι της Αθήνας. Στο επίπεδο αυτό την αρμοδιότητα έχει η Περιφέρεια Αττικής. Αλλά για να δρομολογήσεις οποιαδήποτε λύση πρώτα πρέπει να το απαιτήσεις. Τίποτα δεν χαρίζεται και δεν προσφέρεται με το ζόρι στη σημερινή εποχή. Γνωρίζει αρκετός κόσμος ότι εγκαινιάστηκαν ποδηλατοδρόμοι που διασχίζουν την Αττική από το ένα μέρος στο άλλο, οριζόντια και κάθετα, εκτός βέβαια από τη δυτική Αθήνα.
Υπάρχει κι ένα επιπλέον ζήτημα στη δυτική Αθήνα και στο Χαϊδάρι, που δεν έχει μετρό, γεγονός για το οποίο έχουν την αποκλειστική ευθύνη οι προηγούμενες Δημοτικές Αρχές. Έχουμε Αττικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και δεν έχουμε μετρό.
Και βέβαια επαναφέρουμε την πρότασή μας και διεκδικούμε την επέκταση της γραμμής του Μετρό. Το Αττικό νοσοκομείο απέχει σχεδόν το ίδιο είτε από Αγία Μαρίνα είτε από Ανθούπολη. Υπάρχουν αρκετές συνδυαστικά τεχνικές λύσεις, τις οποίες θα τις βρουν και θα τις σταθμίσουν τα συναρμόδια υπουργεία
. Η ανακήρυξη της Ελευσίνας πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2021 δημιουργεί νέα δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή μας και επιβάλλει την αναθεώρηση – επικαιροποίηση του σχεδιασμού.
Και για να το καταλάβει η κεντρική εξουσία, η οποία ακούει, χρειάζεται να κάνεις και κάτι παραπάνω.
Έστω ότι υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις, εγώ λέω, πως αυτή η κυβέρνηση λέει ναι στο μετρό. Έχω μιλήσει και με τον Υπουργό Μεταφορών και Υποδομών Χρήστο Σπίρτζη για το θέμα. Έχει χαθεί μια γραμμή. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει λύση αποδεχτή που να λέει πως στα επόμενα 15 χρόνια, θα έχουμε μετρό στο Χαϊδάρι.
Ξεχάστηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Δεν τους βόλευε και δεν ασχολήθηκε κανένας.
Με τους σημερινούς ρυθμούς αν μπει στο σχέδιο για επέκταση του Μετρό, θέλει 10 χρόνια. Και τραμ να κάνουμε. Υπάρχει ένα σχέδιο με διάφορες δημοτικές κινήσεις από τη δυτική Αθήνα, για να ενώσουμε τα εμπορικά κέντρα των Δήμων κι έτσι να μην είναι φυγογενείς οι τάσεις των κατοίκων που πηγαίνουν να ψωνίσουν στο κέντρο της Αθήνας. Για να μπει τραμ στη δυτική Αθήνα στοιχίζει το 1/10 ανά χλμ σε σχέση με το μετρό. Αυτό θέλει 3 με 4 χρόνια.
Έχω κάνει μια πρόταση και προς τον ΟΑΣΑ και προς τον Υπουργό, με την ιδιότητα του άμισθου μέλους του Αττικού Νοσοκομείου για να ενώνεται το Περιστέρι με το Χαϊδάρι, η δε λεωφορειακή γραμμή θα περνάει από το Αττικό και από το Δημαρχείο μας. Μας απάντησε βέβαια ο ΟΑΣΑ πως ενίσχυσε κάποιες γραμμές. Υπάρχει μια μικρή βελτίωση αλλά δεν λύνεται το πρόβλημα. Δηλαδή είναι άλλο να ξέρει ο ασθενής ότι για να πάει στο Αττικό νοσοκομείο δεν θα πάρει το αμάξι του. Να ξέρει πως υπάρχει μια γραμμή κατεβαίνοντας από το μετρό που σε 3 λεπτά θα έρθει το λεωφορείο, σε 4 λεπτά θα πάει στο άλλο μετρό. Φτιάχνεις και σαν Δημοτική Αρχή τη δημοτική συγκοινωνία με άλλον λειτουργικό τρόπο. Αυτή είναι η πρότασή μας.
Με προκαλείτε να ρωτήσω το εξής. Είναι εφικτό αυτό; Είναι εύκολα υλοποιήσιμο;
- Με μια ελεγχόμενη καθυστέρηση θα γίνει. Έχουμε ψηφίσει στο Δημοτικό Συμβούλιο αναμόρφωση του προϋπολογισμού, για πάρουμε ένα δάνειο από το ταμείο παρακαταθηκών και δανείων με σταθερό επιτόκιο που θα βοηθήσει να υλοποιηθεί στο Χαϊδάρι ένα μεγάλο έργο. Δηλαδή μαζί με την αγορά του απαραίτητου εξοπλισμού για να μαζεύονται τα σκουπίδια να αγοράσουμε αυτοκίνητο για την δημοτική συγκοινωνία, μικρά αμαξάκια που θα μπορούν να εξυπηρετούν τις ανάγκες των πολιτών και να λειτουργεί δημοτική συγκοινωνία γιατί είμαστε ο μοναδικός δήμος που δεν έχει δημοτική συγκοινωνία.
Για τους ποδηλατόδρομους όμως δεν μου είπατε...
- Από ότι εκτιμήσαμε, καταθέτοντας τεχνικού τύπου παρατηρήσεις στην πρώτη παρουσίαση κυκλοφοριακής μελέτης, δεν μπορούμε στο Χαϊδάρι να κάνουμε τεχνικά έργα μεγάλα για να δημιουργήσουμε ποδηλατόδρομους. Πρέπει να δημιουργηθεί δίκτυο ήπιας κυκλοφορίας και μετακινήσεων. Μπορούμε να κάνουμε στοχευμένες διευθετήσεις για την ασφαλή κυκλοφορία των ποδηλατών. Δεν θέλουμε το ποδήλατο μόνο για αναψυχή αλλά το ποδήλατο να χρησιμοποιείται και στην καθημερινότητα του πολίτη. Αυτό σημαίνει ότι στην οριστική κυκλοφοριακή μελέτη θα συνδέονται τα σημεία δημοσίου ενδιαφέροντος. Να μπορεί να πηγαίνει με ασφάλεια το παιδί στο σχολείο, στο γυμνάσιο, στο λύκειο, στο πολιτιστικό κέντρο της περιοχής.
Παράλληλα πρέπει να έχουμε πεζοδρόμια για την ασφαλή μετακίνηση των πολιτών στο Χαϊδάρι. Στο κεντρικό Χαϊδάρι, σημαίνει πως πρέπει να μεγαλώσουν τα πεζοδρόμια, να μην υπάρχει δυνατότητα στάθμευσης χωρίς να υποστηρίζουμε ότι αυτό είναι κάτι καινούργιο.
Ο πολίτης να μπορεί να πάρει το παιδί του, το εγγόνι του και να περπατήσει. Γιατί αυτή τη στιγμή γίνεται μάχη για να περπατήσει κάποιος ανεμπόδιστα. Αυτό σημαίνει ότι σε κεντρικούς δρόμους όπως η Αγωνιστών στρ. Χαϊδαρίου, η Καραϊσκάκη πρέπει να βρεθεί λύση με τον καταλληλότερο τρόπο.
Η άποψή μου είναι, παρά το γεγονός ότι οι λεπτομέρειες είναι τεχνική φύσης, ότι θα πρέπει να μελετηθεί αν θα γίνει μονοδρόμηση ως βέλτιστη λύση, σε ποια έκταση κ.λ.π. Αυτό σημαίνει πως στο κεντρικό Χαϊδάρι, όπως και στη Γρηγορούσα που γίνονται και οι λαϊκές θα αναπνεύσουν περισσότερο.
Αναρωτιέμαι, γιατί όταν πηγαίνουμε στην Αθήνα αφήνουμε το αμάξι μας και περπατάμε στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου και στο ιστορικό κέντρο. Γιατί είναι όμορφοι δρόμοι, γιατί μπορείς να περπατήσεις χωρίς να σε πατήσει μηχανάκι ή αμάξι. Θυμίζω και τις αντιδράσεις που υπήρχαν πριν την πεζοδρόμηση της Ερμού. Σήμερα πόσοι είναι αντίθετοι;
Αν δοθούν κατάλληλες λύσεις στο κυκλοφοριακό, έτσι θα γίνει κι εδώ.
Οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για μεγάλες αστικές παρεμβάσεις δίνουν την αφορμή για ένα επικαιροποιημένο συνολικό σχεδιασμό με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και τη δημιουργία κοινωνικά ωφέλιμων υποδομών, που εμπεριέχουν παράλληλα την τόνωση της οικονομίας και της απασχόλησης.
Για το Δάσος πρέπει να γίνει μια πολιτικού χαρακτήρα συζήτηση. Το Δάσος δεν έχει εξόδους. Υπάρχουν διάφορα συμφέροντα που το εμπόδισαν. Νομίζω πως έχει καθυστερήσει η σχετική συζήτηση και πρέπει να παρθεί μια απόφαση.
Ποια συμφέροντα δηλαδή;
- Είναι παλιά ιστορία, για διάφορους λόγους που έχουν να κάνουν σχέση με τις αξίες γης. Δεν θέλησαν να χαλάσουν το ήδη υπάρχον καθεστώς που λέει ότι μόνο η Γ. Παπανδρέου και η Σατωβριάνδου έχει διέξοδο προς Αθήνα. Τόσο απλά. Αν γίνει μια κουβέντα αναλυτική γι’ αυτό το θέμα, θα μάθουμε τι και πως
. Το γαργαλιστικο είναι να ασχοληθούμ με το παρελθόν.
Τ ουσιαστικό και αναγκαίο είναι να λύσουμε το πρόβλημα σήμερα και να μην το μεταθέτουμε στο αόριστο αύριο. Υπάρχει μια πραγματικότητα. Το λένε οι τοπικοί σύλλογοι του Δάσους, το λέει όλος ο κόσμος. Δηλαδή ο κόσμος το ΄χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι.
Προεκλογικά όλοι πήγαμε στις συγκεντρώσεις, όλοι συμφωνούσαμε σ΄ αυτό το πράγμα και σήμερα 2,5 χρόνια μετά, εξακολουθεί να υπάρχει αυτό το πρόβλημα.
Με ευθύνη της δημοτικής αρχής είναι αυτό;
- Σου είπα και πριν, πως δεν το λέω αυτό για να δείξω πως εμείς είμαστε καλύτεροι. Λέω πως υπάρχει ένα κλίμα στο Χαϊδάρι που η Δημοτική Αρχή δεν το ανατρέπει. Τι να κάνουμε έτσι τα βρήκαμε. Το σκεφτόμαστε, το μελετάμε ... αλλά λέω πως καθυστερούμε πάρα πολύ. Για τις πολιτικές αποφάσεις. Εκεί είναι η κριτική μου. Όχι για τα τεχνικά ζητήματα. Είμαστε τώρα στον τρίτο χρόνο και κουβεντιάζουμε σαν να βρισκόμαστε στην επόμενη μέρα των εκλογών. Έχω ζητήσει να γίνει συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για τις αναγκαίες παρεμβάσεις στο Δάσος χωρίς αυτή η συζήτηση να έχει γίνει.
Πάμε λοιπόν στις λαϊκές συνελεύσεις που τις έκανε ο Σελέκος. Τοπική δημοκρατία το λέμε αλλιώς. Εμείς θα θέλαμε να έχουν αποφασιστικό χαρακτήρα οι κάτοικοι στις γειτονιές στοιχείο που ο νόμος Καλλικράτη (ο οποίος πρέπει να καταργηθεί και να λυθεί το πρόβλημα της απλής αναλογικής) για την Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν το προβλέπει. Παρόλ’ αυτά άλλοι δήμοι το δοκίμασαν. Θεωρώ θετικό το θεσμό των λαϊκών συνελεύσεων και εμείς συμμετείχαμε και στα δύο χρόνια σε σχέση με άλλες παρατάξεις, οι οποίες είτε αδιαφόρησαν είτε απείχαν με τη λογική ότι το έκανε ο Δήμαρχος για τους δικούς του απολογιστικούς λόγους.
Όταν συμμετέχεις, ο κόσμος κρίνει και μπορείς να τον ενημερώσεις σφαιρικά. Κι εκεί κάναμε προγραμματική αντιπολίτευση. Είχαν τελειώσει οι πλημμύρες, χωρίς σ΄ αυτό να κάνουμε μικροπολιτική. Το Χαϊδάρι είναι τραυματισμένο δεύτερη φορά. Σταθήκαμε στην ουσία, στην προσπάθεια των εργαζομένων κ.λ.π. Δεν σταθήκαμε μίζερα γιατί ερχόταν το προσφυγικό που έπρεπε να το αντιμετωπίσουμε άμεσα με τις καλλίτερες δυνατές λύσεις. Σταθήκαμε κυρίως στα επί μέρους ζητήματα της κάθε γειτονιάς. Υπάρχει κόσμος που ανησυχεί και συμμετέχει. Ο κόσμος λοιπόν δεν είναι αδιάφορος αλλά πρέπει να του δώσεις λόγο και αρμοδιότητες. Εγώ δέχομαι ότι νόμος για τον Καλλικράτη θέλει τον κόσμο να μη συμμετέχει ουσιαστικά. Να ψηφίζει με την λογική που έχει το σύστημα. Δηλαδή, κάθε 5 χρόνια, να βγάζει έναν δήμαρχο και μετά ή να κλαις ή να γελάς. Λέω λοιπόν ότι υπάρχει αριστερή κουλτούρα στο Χαϊδάρι, υπάρχει ιστορικότητα δράσης, υπάρχουν ιστορικά κινήματα πολιτών, ομάδων που έπαιξαν σημαντικό ρόλο τα προηγούμενα χρόνια, ανεξαρτήτως Δημοτικής Αρχής, στα ζητήματα υπεράσπισης της πόλης και αυτό δεν μπορεί να το μη λαμβάνεις υπόψη.
Χρειάζεται η Δημοτική Αρχή να δώσει περισσότερο χώρο και αέρα σ΄ αυτή τη δράση και για τα δυο επόμενα χρόνια.
Και μια και λέμε αυτά, πρέπει να πω και για το παλιό δημαρχείο. Κάποιοι θεώρησαν ότι είχε σχεδιαστεί να γκρεμιστεί. Εμείς δώσαμε μάχη μαζί με άλλους φίλους και συντρόφους. Είμαστε απ΄ αυτούς που ανατρέψαμε το σχέδιο κατεδάφισης και εμπόδισαν την προηγούμενη Δημοτική Αρχή να το γκρεμίσει. Υπήρχε σχέδιο που έλεγε γκρεμίστε το και με 3.200.000 ευρώ χτίζετε κάτι καινούργιο. Να χρεωθούν οι πολίτες με ένα υπέρογκο ποσό χωρίς λόγο.
Το κτήριο, που στέγασε τον Ιστό, έπαιξε έναν ρόλο στα δύσκολα χρόνια που η κοινωνία του Χαϊδαρίου κατέρρεε και κοινωνικά και οικονομικά κλπ. Υπήρξε πλούτος πολιτιστικής δουλειάς, κοινωνικής αλληλεγγύης, μοίρασμα τροφίμων (που μαζευόντουσαν έξω από τα Super Market από αλληλέγγυους), γίνονται κοινωνικά φροντιστήρια κ.λ.π.
Έχουν εγκριθεί από την Περιφέρεια Αττικής 400.000 ευρώ για την ανακαίνισή του όπως έχει αποτυπωθεί στις τεχνικοοικονομικές μελέτες και δεν θα δαπανηθούν τα 3.200.000 ευρώ, όπως αρχικά ήθελαν κάποιοι. Αυτό το κτήριο για 6 χρόνια ήταν σε αχρηστία, γιατί υποτίθεται πως ήταν επικίνδυνο. Βέβαια και σήμερα υπάρχουν κάποιοι συμπολίτες που θα ήθελαν να γίνει κάτι άλλο. Αλλά εμείς λέμε την πόλη την παλεύεις και την ιστορικότητά της την διεκδικείς, όπως και την ιστορία της όχι απλώς γράφοντας ένα βιβλίο, αλλά διατηρώντας τα μνημεία της πόλης.
Βέβαια δεν είναι ένα ιδιαίτερο αρχιτεκτονικά κτήριο - μνημείο αλλά ήταν στο παρελθόν κρατητήριο της Γκεστάπο, ήταν το πρώτο δημοτικό σχολείο του Χαϊδαρίου, ήταν Δημαρχείο και αργότερα πολιτιστικό εργαστήρι του Δήμου μας. Το όνομά του είναι «Δημήτρης Γιαχνής», αφιερωμένο στον παλιό Δήμαρχο, άνθρωπο της αριστεράς που έγραψε τη δική του ιστορία πριν και μετά τη δικτατορία. Έχουμε υποχρέωση να το κρατήσουμε σαν σημείο αναφοράς στη πόλη αλλά και σαν υποδομή για λειτουργική χρήση μετά την ανακαίνιση.
Για τα παιδιά έχει σημασία όταν κουβεντιάζουν για την τοπική ιστορία. Κι εδώ λοιπόν θα κάνω κριτική. Από την εποχή του Μαραβέλια το Χαϊδάρι δικαιούται να έχει ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Μονοθεματικό σε πρώτη φάση θα έλεγα. Ίσως για την ιστορική του μνήμη. Βεβαίως έχουν γίνει κάποιες ενέργειες, με βάση την ιστορία του Χαϊδαρίου και στο πλαίσιο της γενικής αντίληψης, που μας δίνει το δικαίωμα να έχουμε λαϊκό ανοιχτό πανεπιστήμιο, αλλά δεν έχει προχωρήσει το ζήτημα αυτό.
Η τέχνη είναι όμως απαιτητική σε πολλά επίπεδα. Οι εθνικοτοπικοί σύλλογοι είναι το εύκολο θα έλεγα. Το στοίχημα το δικό σας γι αυτό που λέμε σύγχρονη τέχνη; Ας πούμε για παράδειγμα, η Ελευσίνα διεκδίκησε και πήρε τον τίτλο της πολιτιστικής πρωτεύουσας. Αυτό όμως σημαίνει ότι για πάρα πολλά χρόνια διάφορες εκδηλώσεις και δράσης ήταν αρκετά υψηλού επιπέδου. Έφερε κόσμο. Εσείς τι έχετε να προτείνεται πάνω σ΄αυτό και σε σχέση με την υπάρχουσα δημοτική αρχή …
- Εμείς στο ζήτημα του πολιτισμού, πρέπει να απαντήσουμε με το γετονός ότι το Χαϊδάρι έχει μια ιστορική διαδρομή διαχρονικά, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Η ιστορία μας είναι το Παλατάκι, είναι η μονή Δαφνίου από τα σημαντικότερα μνημεία διεθνούς εμβέλειας το οποίο περιλαμβάνεται στον Παγκόσμιο Κατάλογο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, το ιερό της Αφροδίτης στην Αφαία, η αρχαία Ιερά Οδός, είναι το στρατόπεδο και το μπλοκ 15 που υπενθυμίζει ένδοξο αγώνα της Εθνικής Αντίστασης το οποίο με τελευταία απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας φτιάχτηκε και έχει ενταχθεί σε ένα πρόγραμμα συνολικής αναβάθμισης κ.λ.π. και σ΄αυτό πρέπει να στηριχτούμε αξιοποιώντας το.
Βάζεις επιπλέον ένα θέμα λεπτό. Υπάρχουν 13 επιχειρήσεις του δήμου είναι όλες καφετέριες και είναι υπό διαχειριστικό έλεγχο. Δεν τις δημιούργησε η νέα Δημοτική Αρχή. Εμείς είπαμε σύμφωνα με την κουλτούρα μας ότι, αν θέλεις να δώσεις στην κοινωνία και στα νέα παιδιά τη δυνατότητα να ξεφύγουν και να δημιουργήσουν στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, πρέπει να τους δώσεις υποδομή. Είχαμε πει, για παράδειγμα στο «Ιστορικό» που έχει κλείσει, με πρωτοβουλία του Δήμου να μαζεύονται τα παιδιά, οι γυναίκες και να τους παρέχεται η δυνατότητα ενεργούς δημιουργικής συμμετοχής.
Για τις καφετέριες : αντί να έχουμε λοιπόν πληθώρα από καφετέριες, που γι’ αυτό το λόγο είναι γνωστό το Χαϊδάρι στη δυτική Αθήνα, κλάδος που δεν εξαιρείται από τις δυσμενείς επιπτώσεις της κρίσης στους επαγγελματίες, να εξετάσουμε και να κάνουμε και κάτι πιο δυναμικό. Δεν έχει γίνει καμία συζήτηση προς αυτή την κατεύθυνση, δεν έχει δοκιμαστεί καμία πιλοτικά δράση, που θα είναι και ελκυστική για τους πολίτες της δυτικής Αθήνας.
Υπάρχει δυναμικό στα σχολεία, άνθρωποι που ασχολούνται με την τέχνη, τον πολιτισμό, που γράφουν μονογραφίες κ.λ.π. Δεν λέω ότι δεν γίνεται τίποτα, ξεφύγαμε από διάφορου τύπου νεοφιλελεύθερες εκδηλώσεις και έχουμε βάλει όλοι πλάτη στους εθνικοτοπικούς συλλόγους. Γίνονται εκδηλώσεις, υπάρχει σαφώς καλύτερη κατάσταση στον πολιτισμό αλλά μπορούν να γίνουν κι άλλα πράγματα πιο σύγχρονα.
... δηλαδή έχετε πρόταση εσείς;
- Πρέπει να καλέσουμε να μαζευτεί η νεολαία, σε λαϊκές συνελεύσεις, να κουβεντιάσουμε αυτά τα θέματα μαζί της. Να δούμε τις προτάσεις της νεολαίας και πώς μπορούμε να στηρίξουμε.
Επίσης για τους ανέργους στα πλαίσια της αλληλεγγύης που δραστηριοποιήθηκαν, θα μπορούσαμε να τους δώσουμε έναν χώρο για να δημιουργήσουμε μιας συλλογικής μορφής ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. σύμφωνα με το υφιστάμενο θετικό θεσμικό πλαίσιο. Προσέξτε δεν λέω να κάνουμε φιλανθρωπία. Αλλά να τους δώσουμε τη δυνατότητα με την αξιοποίηση των διαθέσιμων υποδομών να σταθούν με αξιοπρέπεια στα πόδια τους και να δημιουργήσουν. Νομίζω πως είναι ζητούμενο απ’ όλους μας, να υπάρχει απασχόληση για τους νέους για να μην οδηγούνται σε καταστάσεις μακροχρόνιας ανεργίας και στον κοινωνικό αποκλεισμό.
Η Δημοτική Αρχή όμως έχει μια αλλεργία με αυτή τη μορφή συνεργατικής επιχειρηματικότητας. Η συνεργατική κοινωνική επιχειρηματικότητα, δεν έχει αυτοσκοπό το κέρδος. Είναι επιχειρηματικότητα με την οποία στηρίζονται όλοι ανεξαιρέτως, από τα κέρδη το 60% μεταβιβάζεται (επανεπενδύεται στην τοπική κοινωνία για παράδειγμα είτε με δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ή με συνδρομή στην υλοποίηση κοινωνικών και πολιτιστικών δράσεων).
Είναι ένα σύγχρονο εργαλείο για την κοινωνικοοικονομική ένταξη κάθε ανθρώπου. Είναι συνεργατική επιχειρηματικότητα, στο χώρο ανάμεσα στην πολιτεία - αυτοδιοίκηση και στον ιδιωτικό τομέα, καθώς δεν μπορούν ούτε η πολιτεία, ούτε η αυτοδιοίκηση ούτε ο ιδιωτικός τομέας να ανταπεξέλθουν σε όλα.
Και βέβαια είτε με συνεργατικές κοινωνικές επιχειρήσεις είτε με συνεταιρισμούς και μέσα από τη δράση των εθνικοτοπικών συλλόγων, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο προβολής προϊόντων που παράγονται είτε τοπικά είτε σε άλλες περιοχές.
Να ξαναδούμε τη γιορτή του κρασιού, δεδομένου ότι σε σχέση με το παρελθόν, η παραγωγή – τυποποίηση κρασιού έχει βελτιωθεί πάρα πολύ ποιοτικά. Παράγονται και είναι προς διάθεση πολλές ποικιλίες κρασιού είτε Ο.Π.Α.Π. / Ονομασία Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας ή Ο.Π.Ε. / Ονομασία Προέλευσης Ελεγχόμενη, είτε γεωγραφικής ένδειξης (ΠΓΕ), είτε σαν προϊόντα ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ) και όλα αυτά προσφέρονται στους καταναλωτές για δοκιμή και αξιολόγηση.
Επίσης πρόκειται να προωθηθεί νομοσχέδιο για αγορές χωρίς μεσάζοντες. Όφελος θα έχουν όλοι οι πολίτες. Θα μπορούσαμε να συζητάμε για την οργάνωση – υλοποίηση σχετικών δράσεων και παρεμβάσεων, που θα έχουν κοινωνικό θετικό αντίκτυπο στο Χαϊδάρι αλλά και σε κάθε όμορο Δήμο.
Εκεί λοιπόν είναι η διαφορά. Να γίνουμε μια πόλη, πόλος δημιουργίας και πόλος έλξης και όχι μια κοινωνία της προσμονής λύσεων από αόρατα χέρια.
Να μην ξοδευτεί ούτε ένα ευρώ σε έργα που δεν έχουν προοπτική. Για αυτό και λέμε να δούμε όλη την εικόνα, με σχέδιο ανασύνταξης, από την αρχή ως το τέλος. Άρα ότι κάνουμε στο κυκλοφοριακό, πρέπει να υπηρετεί την ένωση των ιστορικοπολιτιστικών στοιχείων.
Ο πολίτης της δυτικής Αθήνας έχει δικαίωμα με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, με το ποδήλατό του και με ήπιους ασφαλείς «διαδρόμους», να μπορεί να πάει από το μητροπολιτικό πλέον πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» μέχρι τον Σκαραμαγκά, περνώντας από το Μπλόκ 15, το Διομήδειο κήπο, τη Μονή Δαφνίου, το ιερό της Αφροδίτης στην Αφαία. Το ίδιο ισχύει και για μέσα στη πόλη. Αυτό λοιπόν είναι το γενικό σχέδιο, που αν το έχεις μπροστά σου κάνεις τις τοπικές συγκοινωνίες, διεκδικείς κ.λ.π. και προσβλέπεις στη βιώσιμη πόλη, η οποία εξαρτάται από ένα σύνολο συνδυασμένων δράσεων που αποσκοπούν συγχρόνως στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών, στην οικονομική ευημερία, στην κοινωνική συνοχή και στην ανάδειξη της πολιτισμικής ταυτότητας της πόλης μας.
Η πολιτιστική ζωή μιας πόλης δεν γίνεται ξαφνικά. Χτίζεται μέρα με τη μέρα. Αλλά χρειάζεται αποφασιστικότητα, σχέδιο και όραμα.
Εγώ θα επιμείνω σ΄ ένα πράγμα, δεν ανακαλύπτω την Αμερική, αλλά παραδοσιακά προσελκύεις τουρίστες, όταν έχεις ένα πολιτιστικό προϊόν υψηλού επιπέδου. Εδώ δεν έχω ακούσει κάποια πρόταση που να είναι ορθολογικά δομημένη. Επίσης ο δήμος Χαϊδαρίου έχει έναν κινηματογράφο την Κατερίνα που κάνει εξαιρετική δουλειά αλλά κινηματογραφική λέσχη δεν έχει. Είναι επίσης σημαντικό θέμα.
- Κινηματογραφική λέσχη έχουμε και λειτουργεί για πολλά χρόνια. Πρέπει η Δημοτική Αρχή να δώσει χώρο για τη στέγασής της. Μέχρι πρόσφατα προβολές έκανε σε μια καφετέρια ή έξω από το δημαρχείο ή στον Ιστό ή σε κάποιο σχολείο κλπ.
Η Δημοτική Αρχή από τους διαθέσιμους δημοτικούς χώρους, πρέπει να παραχωρήσει χώρους έκφρασης και δημιουργίας στο ανθρώπινο δυναμικό της πόλης μας, που ασχολείται με τις τέχνες. Αυτό είναι ένα στοιχείο ενίσχυσης της πολιτιστικής πολιτικής μεταξύ άλλων.
Δυστυχώς ο Μαραβέλιας έδεσε κάποιους δημοτικούς χώρους με 9ετή ή 12 ετή συμβόλαια. Με τη λήξη της περιόδου παραχώρησης και πρέπει να επανεξεταστεί η χρήση τους με βάση ένα συνολικό σχέδιο και όχι στη λογική μόνο των εσόδων.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τα ανοιχτά σχολεία σαν χώρους πολιτισμού, αφού διασφαλίζονται οι δικές τους δραστηριότητες αλλά και ζητήματα όπως η ασφάλεια των παιδιών, η πραγματοποίηση απογευματινών μαθημάτων, ο καθαρισμός των χώρων για να είναι στη διάθεση της εκπαιδευτικής κοινότητας την επομένη κ.λ.π. μπορούν να συμβάλλουν στην ανάδειξη σημαντικών πολιτισμικών θεμάτων αλλά και πρωτοβουλιών των πολιτών.
Χρειάζεται κι σ΄ αυτό να έχουμε μια συγκροτημένη θέση σαν κοινωνία και νομίζω πως και σ’ αυτή τη κατεύθυνση μπορούμε να δουλέψουμε. Έχουμε τη δυνατότητα αλλά δεν έχουν τεθεί οι προτεραιότητες κατά τη γνώμη μου. Έχουν βαλτώσει από τα πράγματα και λόγω των δυσκολιών που αναδύονται εξαιτίας της κρίσης αλλά νομίζω πως έχει χαθεί και πολύτιμος χρόνος.
Πάω σ΄ ένα θέμα που δεν αφορά μόνο το Χαϊδάρι, αφορά όλη την δυτική Αθήνα. Αττικό Νοσοκομείο και η λειτουργία του, γιατί ξέρω ότι είσαστε άμισθο μέλος του Δ.Σ.
- Στο Αττικό Νοσοκομείο, έχω κλείσει ένα χρόνο στις 25/3/2017 σαν άμισθο μέλος στο Δ.Σ. Το ενδιαφέρον για τα ζητήματα υγείας και στα τέσσερα νοσοκομεία στο Χαϊδάρι και το ΙΚΑ δεν ξεκινάει μόνο από την επαγγελματική μου ιδιότητα και ευαισθησία αλλά διότι οι αγώνες για την υγεία είναι τμήμα του αγωνιστικού DNA των Πολιτών σσε Δράση.
Από τον Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβρη 2016 έγινε η συμπλήρωση σε Διοικητή και Υποδιοικητή. Τα πράγματα είναι δύσκολα εκεί. Η πραγματικότητα και η εικόνα ενός χρόνου συνοψίζεται στα εξής :
1ο Για πρώτη φορά φέτος, μετά από 6-8 μήνες που άλλαξε η διοίκηση, καταφέραμε να εξοικονομήσουμε 500.000 ευρώ με τη μορφή εκπτώσεων ή με την παροχή εξοπλισμού. Όταν πληρώνεις τους προμηθευτές, έχεις το δικαίωμα να ζητήσεις εκπτώσεις. Με την ανάληψη των καθηκόντων από τη νέα διοίκηση το νοσοκομείο όφειλε για το διάστημα 2003 – 5ο του 2016, 62 εκατ. ευρώ με διαθέσιμα στα ταμεία 28 εκατ. ευρώ. Σήμερα έχουν εξοφληθεί οφειλές άνω των 80 εκατ. Ευρώ, εκ των οποίων 51 εκατ. ευρώ ήταν ληξιπρόθεσμες.
2ο Τέθηκαν σε λειτουργία τα πλυντήρια ιματισμού, που παρέμεναν αναξιοποίητα για 14 χρόνια. Ο ιματισμός για να πλυθεί κόστιζε 3.300.000 ευρώ στο ελληνικό δημόσιο γιατί τον έστελναν έξω. Βεβαίως, το βάλαμε μπροστά τους τελευταίους 4-5 μήνες. Η φιλοδοξία είναι να μπει σε φουλ πρόγραμμα η λειτουργία του εξοπλισμού, δηλαδή να δουλεύουν τα πλυντήρια και σε απογευματινή βάρδια. Γι’ αυτό και έχουμε ζητήσει προσωπικό, πράγμα το οποίο σημαίνει πως το νοσοκομείο θα έχει και έσοδα αντί να χρεώνεται ο πολίτης 3.300.000 ευρώ μόνο από το Αττικό νοσοκομείο. Αυτό λοιπόν το ζήτημα της αξιοποίησης των δυνατοτήτων σ΄ αυτό το χώρο έχει αδιαμφισβήτητο συγκεκριμένο όφελος, μαζί με ζητήματα που είχαν σχέση, με τομείς που εκχωρήθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα στον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή καθαριότητα, σίτιση, φύλαξη. Υπάρχουν υπουργικές αποφάσεις προς αυτή την κατεύθυνση για τη δέουσα βελτίωση της κατάστασης. Βεβαίως υπάρχουν προβλήματα με τους εργαζόμενους που ήδη δουλεύουν, γι΄ αυτό και διεκδικούν καλύτερη ρύθμιση. Είμαστε αλληλέγγυοι σ΄ αυτό το ζήτημα. Ελπίζουμε ότι μέχρι τη δημοσίευση της συνέντευξης να έχει γίνει η σχετική τροποποίηση για την αύξηση της μοριοδότησής τους. Αυτοί οι εργαζόμενοι είναι χρόνια στη δουλειά και δεν έχει σημασία αν τους είχαν οι εργολάβοι. Έχουν δικαίωμα στη δουλειά. Ωστόσο οι εργολάβοι θα φύγουν κάποια στιγμή. Οι εργαζόμενοι αντί να παίρνουν 350 - 400 ευρώ θα παίρνουν 780 ευρώ συν τα δικαιώματα των εργαζομένων με εργασιακές συνθήκες που επιτρέπουν στους εργαζόμενους να μην ζουν σε συνθήκες γαλέρας.
Επιπλέον καταγράφεται με συστηματικό τρόπο η περιουσία του Νοσοκομείου και γίνεται συνεχής προσπάθεια για την ενίσχυση και βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής, προκειμένου η Υγεία να αποδίδεται σαν Δημόσιο αγαθό στον Πολίτη.
Ας ξεκινήσουμε από το πρώτο που είναι πολύ σοβαρό, υπάρχει οσμή σκανδάλου. Τι κάνετε γι αυτό. Το Αττικό είναι ένα Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και βοά ο κόσμος γύρω γύρω, ότι υπάρχει πολύ μεγάλη δυσοσμία εκεί μέσα.
- Δεν είναι εύκολο να μαζέψεις την εικόνα. Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε σε πλήρη σύνθεση τους τελευταίους 5-6 μήνες. Και παράλληλα το Νοσοκομείο κάθε 3-4 ημέρες είναι σε εφημερία, γονατίζει. Καταφέρνει και ανταποκρίνεται χάρη στο ότι οι εργαζόμενοι δίνουν τη ψυχή τους κι αυτό πρέπει να το πούμε. Επομένως ότι γίνει, πρέπει να γίνει σε λειτουργία του νοσοκομείου. Δεν είναι να πεις ότι το κλείνεις και να κάνεις εκκαθάριση. Μας απασχολεί πάρα πολύ το ζήτημα του διαχειριστικού ελέγχου. Θα ψάξουμε και θα βρούμε το τι και πως. Βλέπεις έχουν σκάσει κι άλλα πράγματα εκτός του νοσοκομείου, Novartis κ.λ.π.. O Αναπληρωτής Υπουργός Πολάκης μιλάει για το χρέος των 320 εκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων τα 84 εκατομμύρια ευρώ δημιουργήθηκαν στα νοσοκομεία, στο χώρο της υγείας. Επομένως μας απασχολεί κι αυτό και υπάρχει σκέψη να ζητήσουμε με υπεύθυνο τρόπο στις αντίστοιχες υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας, να ελέγξουμε το τι και το πως.
Ωστόσο αυτή τη στιγμή η προσοχή μας είναι στη καθημερινότητα. Στο νοσοκομείο έχουμε ελλείψεις σε προσωπικό.
Ήδη έχει αρχίσει να έρχεται προσωπικό (60 νοσηλευτές). Αυτό θα συμβάλει για να μπορεί να αντεπεξέλθει στη μεγάλη ροή ασθενών (800 – 1200 περιστατικά). Δεν έχουμε φθάσει στο επιθυμητό επίπεδο σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό αλλά βελτιωνόμαστε μέρα με τη μέρα. Υπάρχουν ζητήματα που αφορούν στο οργανόγραμμα και στην αξιοποίηση του προσωπικού, θέματα που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της κεντρικής ηγεσίας. Και βέβαια συζητάμε για την ενίσχυση του προσωπικού που δέχεται ασθενείς στα επείγοντα περιστατικά.
Τώρα όσον αφορά στο φάρμακο, γίνεται και εκεί μια μεγάλη συζήτηση. Το νοσοκομείο παίρνει άριστα στην εξυπηρέτηση των οροθετικών κ.λ.π. Μιλάμε για μεγάλες ποσότητες φαρμάκων που διατίθενται για να ανταπεξέλθουμε στην κάλυψη των αναγκών υγείας. Και βέβαια να σημειώσω ότι πολλές φορές δεν φαίνεται η δουλειά, φαίνονται τα ράντζα που είναι μια άσχημη εικόνα αλλά τελικά κάπου πρέπει προσωρινά να βάλουν τους ασθενείς.
Για την καθημερινότητα μιλήσατε κι εγώ θα σας πω μια προσωπική εμπειρία σήμερα και πήγα στο Ερρίκος Ντυνάν, το οποίο είναι ένα πρώην δημόσιο νοσοκομείο. Η καθημερινότητα λέει λοιπόν πως η Ελλάδα αναστενάζει, στα ιδιωτικά γίνονται όλα πάρα πολύ καλά δεν λέω για το κομμάτι της υγείας αλλά λέω για το κομμάτι της καθημερινότητας...
- Συμβάλλω με όσες δυνάμεις μου αναλογούν στην επίλυση των ζητημάτων. Νομίζω όσο αφορά στην δυτική Αθήνα, η αναβάθμιση του νοσοκομείου της Αγίας Βαρβάρας, πρώην Λοιμωδών, προχωράει και θα συμβάλει στην αποφόρτιση των νοσοκομείων που είναι σε λειτουργία.
Είναι είδηση δηλαδή αυτό;
- Έχουν προχωρήσει τα προαπαιτούμενα για την επαναλειτουργία, έχουν βγει ανακοινώσεις, αλλά απέχουμε από το στόχο ώστε να εξυπηρετεί 100.000 ασθενείς, που γινόταν είχε πριν να το κλείσει ο πρώην Υπουργός Υγείας Α. Γεωργιάδης. Και ξέρεις όταν κλείσει ένα νοσοκομείο δεν ξανανοίγει και δεν επανέρχεται εύκολα και άμεσα σε κανονικούς ρυθμούς. Αλλά ότι προχωράει οφείλεται στο ότι 82 ημέρες εκεί, δώσαμε μάχη. Πάρα πολύς κόσμος συμμετείχε στην προσπάθεια να μπει μπροστά το σχέδιο για την επαναλειτουργία. Από το Χαϊδάρι, το Αιγάλεω, την Αγία Βαρβάρα.
Θα ήθελα συνοπτικά να δώσω την εικόνα με στοιχεία του έτους 2015, που είχαμε από την τελευταία περιοδεία κατά την οποία είχαμε συναντηθεί μαζί εκεί, για την λειτουργία του νοσοκομείου Λοιμωδών.
Όπως και εσύ διαπίστωσες λειτουργούν τα πρωινά εξωτερικά ιατρεία εξετάζοντας 300 ασθενείς την ημέρα. Λειτουργεί η παθολογική – ηπατολογική κλινική με νοσηλεία μιας ημέρας. Εξετάστηκαν 10.000 περιστατικά σε ένα χρόνο και έγιναν πάνω από 1000 εισαγωγές. Λειτουργεί μονάδα τεχνητού νεφρού, η μεγαλύτερη στην Ελλάδα με 42 ασθενείς, φυσικοθεραπευτήριο, ακτινοδιαγνωστικό τμήμα υπερήχων, οδοντοπροσθετικό εργαστήριο (3.200 οδοντοστοιχίες το χρόνο), κέντρο μητέρας και παιδιού, μικροβιολογικό εργαστήριο αναφοράς για όλα τα ΠΕΔΥ της δυτικής Αθήνας. Αυτά δεν τα ήθελε ο κύριος Γεωργιάδης, πρώην Υπουργός Υγείας.
Ένα δεύτερο ζήτημα είναι αυτό που σχετίζεται με την πρωτοβάθμια περίθαλψη. Υπάρχει κόσμος, που επειδή η τσέπη του είναι άδεια, έρχεται στο νοσοκομείο, γιατί δεν μπορεί να πάει στον ιδιώτη γιατρό. Εδώ λοιπόν και με τη συνδρομή μας λύθηκαν δύο ζητήματα από την κυβέρνηση. Το ένα έχει να κάνει σχέση ότι ο καθένας έχει πρόσβαση στις δομές υγείας, οι ανασφάλιστοι εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστοι, κατά συνέπεια σ΄ όλα τα επίπεδα και όλοι αυτοί οι άνθρωποι που χτυπήθηκαν από την κρίση περίμεναν τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, που αυτό εντέλει είναι δικαίωμα όλων των πολιτών αλλά και υποχρέωση της πολιτείας προς την κοινωνία και τους πολίτες.
Με την πρωτοβάθμια περίθαλψη που παρέχεται στα κέντρα υγείας που είναι στο Αιγάλεω, Χαϊδάρι, Αγία Βαρβάρα, Περιστέρι και στα υπόλοιπα εδώ στη δυτική Αθήνα, θα ανακουφιστούν τα νοσοκομεία. Υπάρχει σχέδιο προς υλοποίηση (θα εφαρμοστεί μέχρι τέλους του μήνα), το οποίο το έχει εξαγγείλει ο Πολάκης, που λέει για 220 προσλήψεις προσωπικού, από τον συνολικό αριθμό των 4.000 που θα προσληφθούν, στην Αθήνα και θα επανδρώσουν τα τμήματα επειγόντων περιστατικών. Στόχος είναι τα μεγάλα νοσοκομεία να μπορούν να λειτουργούν κάθε μέρα.
Επίσης εμείς κάνουμε ορθολογική χρήση των υλικών. Προσπαθούμε για τις προμήθειες να αλλάξουμε το σύστημα. Δηλαδή δεν είναι εύκολο αυτή τη στιγμή να πεις ότι θα αγοράσω κάποιο υλικό και θα κάνω στοκ. Δυστυχώς εξοφλούμε σήμερα υποχρεώσεις από το 2009. Υπήρχαν υποχρεώσεις του νοσοκομείου, που δημιουργήθηκαν λόγω εξυπηρετήσεων ημετέρων κ.λ.π. Σήμερα γίνεται μια οριζόντια οικονομική τακτοποίηση των προμηθευτών και πιστεύουμε ότι στο τέλος του τριμήνου να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε κλείσει τις υποχρεώσεις και τα χρέη.
Η βελτίωση της κατάστασης στο Αττικό είναι δρομολογημένη και ο εξορθολογισμός των χρεών του Νοσοκομείου γίνεται μέρα με τη μέρα με στόχο την εξοικονόμηση χρημάτων και την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των πολιτών στον ευαίσθητο τομέα της υγείας.
Επίσης η νομιμοποίηση υποδομών, όπως στο νοσοκομείο στην Αγία Βαρβάρα και η αξιοποίησή τους θα βελτιώσει τις υπηρεσίες υγείας σε πολλά επίπεδα. Είναι ένα ζήτημα το οποίο χρειάζεται τη δέουσα
